BOEKBESPREKING

Gert A. van de Weerd
De profeet Jesaja deel 2, bijbelverklaring.
PMI Boeken, Veenendaal; 1012 blz: € 59,50.

Indrukwekkend is de omvang van de bijbelverklaring op de profeten die Gert A. van de Weerd ons aanreikt. Onlangs verscheen het tiende deel. Behalve indrukwekkend beleef ik echter alleen al de inzet van dit tweede Jesaja-deel ook als uitermate ongemakkelijk. En als ik dat opmerk, overkomt mij precies waar de auteur me voor waarschuwt in zijn inleidende woorden. Immers, hij weet zich geleid door ‘de tijdsafhankelijke aansturing van de Heilige Geest’ en hij beseft dat zijn visie op de eindtijd ‘niet snel door gevestigde kerken wordt erkend’. ‘Voortschrijdend inzicht’ brengt Van de Weerd tot zijn bijbelverklaring en hij gehoorzaamt ‘slechts een innerlijke stem’. Dat andere uitleggers en vertalers het juiste licht missen, is de terugkerende teneur wanneer de schrijver zijn eigen standpunt ontvouwt. Van de Weerd betoogt in alle toonaarden dat hij wil buigen voor het gezag van de Heilige Schrift en dat hij een letterlijke (‘logische’) verklaring biedt. Tegelijk stelt hij zonder aarzeling dat hij de profeten op een hoger plan plaatst dan de overige bijbelboeken; in zijn optiek zijn de profetische boeken ‘gedicteerd’, terwijl bijvoorbeeld de evangeliën slechts ‘geïnspireerd’ zijn (laatstgenoemde bijbelboeken zijn ‘als een goede preek’).

De auteur spreekt over ‘een plan van God met de mensheid’ en het inzicht dat hij in dat plan meent te hebben, functioneert als een raster waaronder elke profetische tekst wordt uitgelegd. Een van de ijkpunten voor het ontvouwen van ‘de Raad Gods’ is de opname van de gemeente van Christus vóór de Grote Verdrukking. Veelvuldig wordt gesproken over ‘het Messiaanse Rijk’. De profetieën worden voortdurend ingepast in een schema, waarbij de zeggingskracht van de profetische teksten in hun eigen historische en literaire context niet of nauwelijks tot spreken komt. Echter niet de ‘logica’ van een door Van de Weerd ingeschatte ‘letterlijke uitleg’, maar de wijze waarop de Schrift zélf uitgelegd wil worden, dient voor ons bepalend te zijn. De uitleg van elk bijbelhoofdstuk is opgedeeld in een ‘introductie’, een beargumenteerde ‘gecorrigeerde tekst’ (de eigen vertaling van de auteur) en een ‘exegese’. Prijzenswaardig is dat de auteur zijn kaarten glashelder op tafel legt. Wie zich grondig rekenschap geeft van zijn geforceerde benadering, krijgt in dit commentaardeel veel aangereikt en kan er zeker z’n winst mee doen. Ik noem slechts wat bij de uitleg van Jesaja 53 geboden wordt als het gaat om het woord ‘sjalom’ en het accent dat wordt gesignaleerd bij de persoonlijke voornaamwoorden (bijv. Jes. 53:4,5).

Een schrijnend gemis in het geheel van dit commentaar is de erkenning van het werkelijk indalen van het bijbelwoord in de concrete omgang van de levende God met Zijn volk. De vreugden en de noden van het leven, de worstelingen en de strijd, de rauwheid en de jubel die het leven met God kenmerkt (allereerst in de context van toen, vgl. bijv. de exegese bij Jes. 43: 2), worden in dit commentaar weggedrukt ten gunste van een inzichtelijk willen maken van ‘Gods beleidsplan’. Echter, wie God en Zijn plan begrijpt, is Hem als de Levende en Onnavolgbare kwijt. Laten we liever langer luisteren. Bij alle goeds dat dit commentaar biedt van een auteur die Christus belijdt en die verlangt naar gehoorzaamheid aan het Woord van God, dreigt de bijbeltekst zelf aan kracht te verliezen. Dat kan en mag de uitwerking van een bijbelcommentaar nooit zijn.

J.J. TEN BRINKE, OUD-BEIJERLAND

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen