God danken voor het leven
Advies voor de levensweg [8, slot]
In zijn in mei verschenen boek 'Ethiek onderweg' geeft de Leidse hoogleraar dr. G.G. de Kruijf rond de thema's seksualiteit, politiek en economie acht adviezen voor onze levensreis. Deze weken geven mensen vanuit de praktijk hun commentaar op deze adviezen. Vandaag het achtste en laatste deel: God danken voor het leven.
‘Dank God voor het leven’ is het laatste advies van prof.dr. G.G. de Kruijf in zijn boek Ethiek onderweg. Hierin laat hij zien dat in de christelijke medische ethiek geldt dat alle menselijk leven beschermwaardig is. De mens is echter steeds autonomer geworden en wil steeds meer zelf beslissen. Maar vanuit de Bijbel zien we nog altijd de bescherming van het leven als hoogste norm. De mysteries van het begin en het einde van het leven liggen in Gods hand. We denken daarbij aan de concrete begrenzing van ons leven in de tijd. In het geloof kunnen we dit ook in een wijder verband zien: in dat van Gods Koninkrijk, het eeuwige leven.
Ons leven heeft geen willekeurig beginpunt, maar is van meet af aan onderweg naar de eeuwigheid. Aan het einde van ons leven zijn we nog steeds daarheen onderweg. Het leven is heilig, het is van God en niet van ons.
Nieuw begin
De kunst van het leven is God voor het leven te danken onder alle omstandigheden. Het is immers een geschenk, een gave van God – ook als het leven niet gaaf is. Of we ons ergens toe geroepen voelen, waar wij ons werk van maken of we van het leven genieten, dat zijn vragen waar we zelf een antwoord op moeten geven. De keuzes die we gemaakt hebben en de ervaringen die we opgedaan hebben, maken ons tot de persoon die we zijn.
Als je wat ouder wordt, heb je de neiging om wat meer te kijken naar wat achter je ligt. De kunst is om dat te doen in het licht van de toekomst. Zie je leven als een pelgrimstocht. Zie achter je dood de levende God. Doe iets met je ervaringen voor je kinderen en kleinkinderen. Uit je dankbaarheid niet door achterom te zien, maar door toekomstgericht te leven. Niet naar het einde, maar naar een nieuw begin.
Dit laatste, het meer over de toekomst en Gods eeuwigheid denken, heeft mijzelf positief aangespoord. Als de kinderen eenmaal de deur uit zijn en hun bestemming gevonden hebben, heb je wel eens het gevoel dat er niet zoveel doel meer in je leven is. Ook lijkt het af en toe wel eens, vooral na het overlijden van onze jongste dochter, dat de glans van het leven wat af is.
Je moet jezelf dan wel eens streng toespreken en alle zegeningen die er zijn tellen. Hierbij heb je het Woord van God heel hard nodig. Daarin vind je altijd weer een belofte, die je verder helpt en bemoedigt.
Psalm 139
Hoewel we over het leven als een geschenk spreken, komen we dat beeld in de Bijbel niet tegen. Het dichtst in de buurt komt Psalm 139. Hierin wordt ook heel mooi het begin van het leven bezongen. Een prachtige psalm, waarvan dit vers in de nieuwe vertaling me het meeste aanspreekt:
'U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.'
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 oktober 2008
De Waarheidsvriend | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 oktober 2008
De Waarheidsvriend | 24 Pagina's