Vier de zondag!
Advies voor de levensreis [1]
In zijn in mei verschenen boek 'Ethiek onderweg' geeft de Leidse hoogleraar dr. G.G. de Kruijf rond de thema's seksualiteit, politiek en economie acht adviezen voor onze levensreis. De komende weken geven lezers van De Waarheidsvriend hun commentaar op deze adviezen. Vandaag deel 1: Vier de zondag.
Valt er wat te vieren? Op zondag? Wat is er zo bijzonder aan deze dag? Zomaar een paar vragen van een seculiere voorbijganger, maar wel typerend voor onze tijdgeest. Niet zo verwonderlijk in een tijd waarin onze weken worden bepaald door 24x7. Waarin onze agenda’s beginnen met de maandag. Of toch wel? We zouden met de technologische vooruitgang toch meer vrije tijd krijgen? Ons werk sneller en efficienter doen? En daardoor meer tijd voor rust krijgen? Wat bezielt ons en onze maatschappij dan om de tijdsgrenzen te (laten) vervagen? Zijn het de mogelijkheden die vechten om onze aandacht en tijd? Het besef dat we alles (aan) kunnen? Of dat we teveel willen?
Wat zijn de gevolgen? We hebben meer tijd nodig en van rusten komt het niet. We ervaren de druk en we maken ons druk. Of, markeren we onze status door te vertellen dat we druk zijn? Is dat nu ons leven, dat bepaald wordt door 24x7!
Meer aandacht
Toch kan dit niet de bedoeling zijn. De aansporing vier de zondag verdient veel meer aandacht. In kerk en maatschappij. In de eerste plaats omdat het houden van de rustdag een scheppingsordening van God is. Hij rustte op de zevende dag.
God ziet dan terug op Zijn voltooide werk en zonderde deze dag af. Een speciale plaats voor de rustdag. De schepping was volmaakt. God zag dat het goed was. We zien hier een God van orde, regelmaat en rust. Wie zijn wij dan dat we deze inzetting en Zijn voorbeeld niet na leven?
In de tweede plaats om te blijven beseffen wie ons leven werkelijk moet regeren. Niet de ‘waan van de dag’ en de geest van de ‘grootste onrustzaaier’. Maar Jezus Christus is Koning. Hij regeert. Daarom vieren wij de dag van Zijn opstanding. Een dag om in ere te houden toch? Een noodzakelijke dag om ‘de rust’ te beoefenen. Want als Christus beslag legt op onze ‘onrustige’ geest, barst de strijd los. Elke dag.
In de derde plaats voor de geestelijke oefening met de gemeente. Samen geestelijke rust, geloofsvoeding en zekerheid vinden in Gods Woord. Samen werken aan een gezond lichaam, de gemeente. Omzien naar elkaar, want als een lid lijdt? Mens sana in corpore sano of te wel een gezonde geest in een gezond lichaam. De liefde van God verlangt ernaar om gedeeld te worden. Een stukje kool gloeit toch ook op in het vuur en dooft ver verwijderd van het vuur.
De praktijk
Tja, mooie woorden maar nu de praktijk. Als christen ervaar ook ik iedere dag de noodzaak van bijbelse aansporingen en stille tijd. De zuigkracht van 24x7 is enorm. Dagelijkse rustpunten inbouwen vergt stevige discipline. Gebrek aan ‘rustmomenten’ heeft invloed op het vieren van de zondag. Dat wordt door ons te vaak onderschat.
De zondag staat voor mij niet los van andere dagen. Het is het startpunt van de week. Een echte feestdag. Tijd voor kerkgang, ontmoeting, gezin en bezinning. De zondag krijg je niet zomaar.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 september 2008
De Waarheidsvriend | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 september 2008
De Waarheidsvriend | 24 Pagina's