Een ramp vanwege vogelpest

De laatste weken is Barneveld heel veel in de publiciteit geweest. Helaas was dat niet vanwege iets positiefs, maar vanwege de vogelpest. Vanouds staat Barneveld bekend als het kippendorp. Als Barnevelders zijn wij daar trots op. Kippen zijn altijd het symbool geweest van Barneveld. Niet voor niets staat er bij de voordeur van onze pastorie een tuinbeeld in de vorm van een kip, gekregen van een groep belijdeniscatechisanten.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er vroeger veel meer bedrijven en bedrijfjes waren met kippen dan tegenwoordig. Een oude boer vertelde mij eens dat hij ruim vijftig jaar geleden begon met enkele koeien en een paar honderd kippen. Daarvan kon je toen bestaan. In onze tijd zou zoiets ondenkbaar zijn. Wel moet er bij gezegd worden dat de eieren vroeger veel duurder waren dan nu. De huidige pluimveehouders hebben niet een paar honderd kippen, maar duizenden. Deze vorm van intensieve veehouderij is nodig om een inkomen te verwerven. Het gevolg van de intensieve veehouderij is wel dat bij een epidemie onder de kippen heel veel dieren doodgaan of preventief gedood worden.

Leed onder pluimveehouders

De vogelpest die uitgebroken is in Barneveld ën omgeving, betekent voor onze pluimveehouders een ware ramp. Twéé jaar geleden werden wij geconfronteerd met de mkz-crisis. In onze regio is daar met name Kootwijkerbroek door getroffen. De spanning onder de veehouders, die het toch al zo moeilijk hebben vanwege alle regelgeving van de overheid, was groot. Nu is er de vogelpest. Heel veel pluimveebedrijven in onze regio zijn geruimd. Dikwijls verliep dat ruimen op een goede manier, maar er zijn ook gevallen bekend waarvan de organisatie veel te wensen overliet. Dit laatste tot grote frustratie van de betrokken boeren. De spanning onder onze pluimveehouders is groot. Er wordt gezegd dat de gevolgen van deze crisis wel eens erger konden zijn dan die van de mkz-crisis. Óf dat zo is, kan ik niet beoordelen. Frustrerend is voor de betrokkenen dat de vogelpest nog steeds niet onder controle is. De vraag leeft wanneer er weer opnieuw begonnen kan worden. Soms wordt de vraag gesteld: zal er nog wel toekomst zijn voor de pluimveehouderij in onze regio?

In mijn wijkgemeente, één van de vijf wijken van de hervormde gemeente van Barneveld, zijn betrekkelijk veel agrariërs. Tot de wijk behoort namelijk een groot buitengebied dat zich uitstrekt in de richting van Renswoude en Scherpenzeel. Ook de dorpskern De Glind behoort ertoe. Ongeveer dertig gemeenteleden uit mijn wijk hebben te maken gehad met ruiming van kippen. Voor hen die voor hun inkomen helemaal afhankelijk zijn van de kippen, is de situatie heel moeilijk. Gelukkig hebben velen ook nog koeien en/of varkens, zodat zij aan het werk kunnen blijven en een gedeelte van hun inkomen hebben. Helaas mogen zij echter geen koeien, varkens of mest vervoeren, omdat hun bedrijven besmet zijn. Als kerkelijke gemeente leven wij van harte met onze gedupeerde gemeenteleden mee. Het gaat je aan je hart dat er zoveel leed is onder onze pluimveehouders. In mijn wijk is een jong boerengezin dat een poosje geleden getroffen werd door bse, waardoor heel de veestapel geruimd moest worden, en dat nu getroffen is door de vogelpest. Zoiets grijpt je aan!

Meeleven minister Veerman

De kerkenraden van onze vijf hervormde wijkgemeenten proberen de getroffen gemeenteleden pastoraal bij te staan. In mijn eigen wijk hebben zowel de verschillende blokouderlingen als ikzelf als predikant alle getroffenen telefonisch benaderd en met hen gesproken. Persoonlijke bezoeken waren in het begin niet mogelijk, omdat de bedrijven niet toegankelijk waren. Je moet er heel goed voor uitkijken dat je de ziekte niet overbrengt. Vanzelfsprekend worden de pastorale contacten voortgezet. De belangstelling van de kant van de kerk wordt bijzonder op prijs gesteld. Wij mogen er dankbaar voor zijn dat er nog zo'n grote kerkelijke betrokkenheid is in Barneveld en omgeving. Juist in zulke moeilijke situaties kom je erachter dat je bij elkaar hoort en dat je elkaar nodig hebt. Vanuit het Woord van God mag er bemoedigd en vertroost worden.

Natuurlijk wordt er in de voorbeden tijdens de zondagse erediensten uitvoerig aandacht geschonken aan de pluimveecrisis. Wat is het een voorrecht dat wij onze noden bij God mogen brengen. Ook al begrijpen wij Zijn wegen dikwijls niet, wij mogen het weten dat Hij in onze Heere Jezus Christus onze genadige Vader wil zijn.

Met name in de kerkdiensten die gehouden zijn op de biddag, woensdag 12 maart, is de crisis vanwege de vogelpest aan de orde geweest. Zelf preekte ik die dag 's avonds in de Oude Kerk. Deze dienst werd bijgewoond door minister Veerman van landbouw. Zijn aanwezigheid daar heeft de getroffenen in ons dorp bijzonder goed gedaan. En niet alleen hun, maar heel onze dorpsgemeenschap. Onze veehouders, die vaak het idee hebben dat er met hen maar weinig rekening gehouden wordt, weten nu dat er iemand in Den Haag op het Ministerie van Landbouw zit, die echt met hen meeleeft en hen serieus neemt.

Afhankelijkheid

Geestelijk gezien hebben onze getroffen pluimveehouders veel te verwerken. Zo gemakkelijk kan het 'waarom' opkomen. Waarom wordt onze regio opnieuw getroffen? Maar de Heere geeft ons geen rekenschap van Zijn daden, behoeft dat ook niet te doen. Hij is de Heere, Hij doet wat Hem behaagt. Wel worden wij door de vogelpest op een hardhandige manier bepaald bij onze eigen kleinheid en afhankelijkheid van God. Gelukkig merk je dat dat ook beseft wordt en mensen hun hoop stellen op God alleen. Soms is er gedacht dat wij mensen alles in handen hebben en dat wij met onze technische middelen alles kunnen regelen. Maar wat zijn wij in feite nietige mensen, die leven in een schepping die door de zonde gebroken is. Er behoeft maar iets te gebeuren en alles ligt plat.

Wat wij nodig hebben, is verootmoediging onder Gods hand. Tijdens de dienst die ik mocht leiden op de biddag, stond het thema van de verootmoediging centraal. De tekst was genomen uit het indrukwekkende gebed van Daniël (Dan. 9 : ig): 'O Heere, hoor! o Heere, vergeef! o Heere, merk op en doe het, vertraag het niet! Om Uws Zelfs wil, o mijn God! Want Uw stad, en Uw volk is naar Uw Naam genoemd'. Ons Nederlandse volk is niet naar Gods naam genoemd en Barneveld evenmin, maar als gedoopte gemeente zijn wij het wel. Wij mogen pleiten op Zijn beloften, dat Hij in Christus voor ons zorgen wil, niet alleen voor onze ziel, maar ook voor ons lichaam. Wat is het een zegen als wij ons evenals Daniël schuldig weten voor God vanwege onze zonden, ons voor Hem verootmoedigen en gelovig pleiten op Zijn beloften, die in Christus Jezus ja en amen zijn. Als dat zo mag wezen door Gods genade, dan komt er uit de verschrikkelijke crisis van de vogelpest nog eeuwige winst voort.

C. J. VAN DER PLAS, BARNEVELD

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen