In memoriam ds. D. van Heyst

Op de leeftijd van 87 jaar is 1 maart 2001 ds. D. van Heyst naar Huis gegaan. Zijn naam was heel nauw verbonden aan Ommen. Daar werd hij 30 juni 1946 als predikant van de hervormde gemeente bevestigd, nadat hij ruim acht jaren de gemeente van Tienhoven (Utrecht) had gediend. Ook na zijn emeritaat, dat hem 1 maart 1978 werd verleend, bleef hij in Ommen wonen. Geen wonder dat deze burger van het Sallandse stadje in een wijdere regio dan Overijssel als 'dominee Van Heyst van Ommen' bijna een begrip werd.
Maar niet alleen door die bijna 55 Ommer jaren werd ds. Van Heyst bekend, meer nog doordat hij ook 'dominee Van Heyst van het Kerkblaadje' was. Ongeveer een halve eeuw heeft hij het blad met deze bescheiden naam geredigeerd. Vele jaren deed hij dit, in feite alleen bijgestaan door zijn vrouw, mevr. P. A. van Heyst-van der Kooij. In 1972 kwam daar dr. W. Aalders als 'Dritte im Bunde' bij.
Het 'Kerkblaadje' is 92 jaar geleden begonnen onder redactie van ds. J. C. S. Locher. Toen deze als predikant in Leiden stond, werd hij een leermeester en vriend van student D. van Heyst. In 1946 werd ds. Van Heyst opvolger van deze eerste redacteur en hierdoor kreeg hij een bijzondere mogelijkheid om door te geven wat hem reeds in zijn studententijd een kostbaar bezit was geworden: de prediking van vrije genade zoals deze was vertolkt door dr. H. F. Kohlbrugge.
Met buitengewone ijver was hij pastor van de uitgestrekte gemeente te Ommen en daarbij pastor van en vraagbaak voor de velen in den lande die hem raadpleegden als degene die 'alles' wist van dr. Kohlbrugge en diens geestverwanten. Want van alles wat met Kohlbrugge en diens gemeente in Elberfeld te maken had, van zijn vrienden in Nederland, Duitsland en daarbuiten wist ds. Van Heyst talloos veel bijzonderheden.
Het is vooral door zijn trouwe, onbaatzuchtige inzet dat het 'Kerkblaadje' (tegenwoordig 'Ecclesia') een jaar na de Tweede Wereldoorlog weer ging verschijnen en de draad werd opgenomen om de boodschap van de Reformatie, van Kohlbrugge en de erfenis van het Réveil uit te dragen. Het is begonnen in een weekdienst in zijn geboortestad Vlaardingen, die hij als jongen bijwoonde. Voorganger daarin was de eerste 'Bondspredikant' in Rotterdam, ds. P. van Toorn. In die dienst werd het hart van de tiener Dirk van Heyst geraakt en zag hij zijn levensroeping: in dienst van het Goddelijk Evangelie. Ds. Van Toorn heeft het nooit geweten dat op die woensdagavond in het leven van een schooljongen de beslissing voor het leven viel. Zo doet de Heilige Geest door het Woord Zijn werk, veelal zonder dat de zaaiers van dit Woord het weten of vermoeden.
De eerste maal dat ik ds. Van Heyst meemaakte was in juni 1956, in de Grote Kerk van Vianen. Op zondag 29 juni 1856 had Kohlbrugge aldaar voor de eerste maal een dienst in de Nederlandse Hervormde Kerk geleid. Dat werd met enkele toespraken herdacht en als jong student, wiens moeder onder 'Kohlbruggiaanse' prediking was opgegroeid, wilde ik daar bij zijn. Enkele jaren later leerde ik ds. Van Heyst persoonlijk kennen. Een bijzondere tijd was het toen ten huize van dr. en mevr. Gravemeijer 'de 24' samenkwamen om de 'Open Brief van oktober 1967 voor te bereiden en de reacties daarop te bespreken. Onvergetelijk zijn die Reveil-samenkomsten in de tweede helft van de 20e eeuw, waar met name dr. W. Aalders en ds. G. Boer in grote bewogenheid veel te zeggen hadden en ds. Van Heyst aanwezig was als een van de vrienden van de Elberfeldse theoloog. Grote liefde voor de Kerk van Nederland en zorg om haar kenmerkten hem en kwamen ook tot uitdrukking in zijn betrokkenheid bij het 'Getuigenis' van 1971 en het 'Hervormd Pleidooi' van 1994.
Nu is ds. D. van Heyst heengegaan. In vrede heengegaan. Ingegaan tot de Rust. Zijn moede lichaam werd op de oude begraafplaats van Ommen aan de schoot der aarde toevertrouwd, in het graf waar eerder het vierjarig zoontje Jacob en drie jaar geleden zijn echtgenote werden geborgen. Voor zijn familie en de vrienden van dr. H. F. Kohlbrugge betekent zijn sterven een groot verlies. Wie blijft is Hij in Wiens dienst hij overvloedig heeft gearbeid. Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

L. J. GELUK, ROTTERDAM

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen