7) Een Bondspraatje.

Willem. Ik kom een beetje laat. Jan, om je nog iets te vertellen van de avondvergadering in het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen te Utrecht op 18 April 1906 gehouden-Maar „de Waarheidsvriend" kon een paar maal mijn stukje niet opnemen omdat de schuit vol was. Er was telkens veel te veel copie en dan moet het een en ander blijven liggen.

Jan. Dat is toch jammer; waarom vergrooten jullie het Bondsblad niet? Laat die courant toch in grooter formaat verschijnen nu week aan week de abonnés toenemen, de advertenties talrijker worden en de berichten vermeerderen. Het is toch zoo'n prachtig propagandamiddel! Daar moest de Bond alles voor over hebben, zou ik zeggen.

Willem. Ja, 'k wou dat het er maar tóe kwam. Voor mijn part doet iemand op onzen Bondsdag 19 Febr. a.s. een voorstel in dien geest; maar dan moet de abonnementsprijs op f 0, 80 per halfjaar blijven.

Jan. Nu, dat moeten ze in Utrecht maar uitvechten. Vertel mij nu nog even, wat de heer Duymaer van Twist dien avond sprak.

Willem. Met genoegen. Genoemde heer zei ongeveer het volgende: „ Het is voor ons een gewichtig oogenblik, dat thans aangebroken is, leden der Ned. Herv. Kerk, die met ons zich hebben voorgenomen, de leuze op te heffen van de vrijmaking der Kerken.

Werd de vreeze bij ons niet gekend, dat onze pogingen om tot éénheid te komen wel eens konden mislukken?

En ziet, op heerlijke wijze zijn we in deze vreeze beschaamd geworden, nu we dezen dag den stichtingsdag van onzen Bond noemen mogen.

In dit oogenblik, waar een gevoel van dankbaarheid ons bezielt, zij 't mij vergund een slotwoord in uw midden te spreken tot opwekking om te bidden, om te arbeiden, om te strijden.

Voor onzen Bond moet gebeden worden.

Zie daar het eerste en het voornaamste; de Alpha en de Omega.

Wanneer de Apostel Paulus in zijnen brief aan de Hebreen op majesteitelijke wijze, ons die trits van heiligen voor oogen stelt, die door het geloof getuigenis bekomen hebben, zou dan ook bij die kinderen Gods geen gebedsgemeenschap plaats hebben gehad?

Bidden.

„Bidt zonder ophouden" zoo vermaande Paulus de gemeente der Thessalonicensen; en hij zelf, die het aangezichte dier gemeente begeerde te zien, bad daarom dag en nacht overvloediglijk.

„Bidt voor elkander" zoo schreef de Apostel Jacobus aan de 12 stammen in de verstrooiing en hij wist bij ervaring, dat bij den Heere 't gebed liefelijk is verhooring vindt, waar 't luidt: „is iemand in lijden, dat hij bidde."

En niemand minder dan de Zoon Gods, die ons den weg ontsloot om tot den Vader te gaan, leerde op hun vragen den discipelen bidden.

Bidden alzool Bidden voor onzen Bond!

Kunnen we voor onzen Bond bidden? Mogen we elkander daartoe opwekken?

Wat beoogen we met onzen Bond?

Onzen Bond en wij met den Bond gelooven, dat 't conform den Woorde Gods is, als we eischen, dat óok in de Kerk naar 's Heeren ordinantiën worde geleefd en in gereformeerden zin gehandeld; d. w. z. dat niet alleen de bestuursinrichting het zuiver presbyteriaansche type hebbe, maar ook de bestuursmacht in gereformeerde handen zij.

Ons optreden beoogt, ten einde dit tweeledig doel te bereiken, te sturen in de richting van vrijmaking der Kerken, maar ook als onmiddelijk daarmede verband houdende, te zorgen dat aan 's lands universiteiten gereformeerd hooger onderwijs te verkrijgen is en in algemeenen zin de gereformeerde beginselen te verbeiden.

Mogen wij nu op dat zoo zeer door ons begeerde, een zegen onzes Gods vragen en de bede voor den troon der genade doen omhoog stijgen: Uw Koninkrijk Kome, o Heere, ook in onze Kerk?

Och, dat 't den Heere behage daarvoor bidders te verwekken, mannen en vrouwen vol des Heiligen Geestes.

En onze reize naar dat doel, dat ons voor oogen staat, ga dan onder het aanheffen van een dier schoone liederen Hamaaloth's:

Ik hef mijn oogen op tot U, die in de hemelen zit.

Zie, gelijk de oogen der knechten zijn op de hand hunner heeren, gelijk de oogen der dienstmaagd zijn op de handen harer vrouwen, alzoo zijn ónze oogen op den Heere onzen God; totdat Hij ons genadig zij.

Wees ons genadig, o Heere, wees ons genadig.

2) Naast de opwekking om te bidden, staat de opwekking om te arbeiden. Bid en werk!

Niet alleen werken, maar ook bidden.

Niet alleen bidden, maar ook werken.

In de getrouwheid aan Gods Woord en naar onze roeping hebben wg te arbeiden.

Hoe die arbeid moet plaats hebben?

Gelijk de zon hare stralen schiet over het aardrijk en van die stralen kracht uitgaat, zoo hebben ook wij uit dit centrale punt des lands ons volk te doordringen van de noodzakelijkheid van ons optreden.

Al onze geestverwanten hebben we op te wekken deel te nemen aan onze actie en daarbij mag niet gerust worden voor de laatste tot onzen Bond toegetreden is. Geen plekske in ons Vaderland mag braak blijven liggen; maar in Oost en West en Noord en Zuid moet de vlag onzer beginselen wapperen.

De oude leuze onzer vaderen: „Eendracht maakt macht" moet ook ónze leuze zijn.

Maar hierbij vergete men nooit ofte nimmer, dat 't bij al onzen arbeid aankomt op 't rein houden van het vaandel.

Geen wegdoezelen van beginselen ter wille van een breede schare van bondgenooten — dan ondermijnen we zelf onze kracht en wordt onze Bond eene aanfluiting voor degenen, die tegenover ons staan.

Onze arbeid moet biddende geschieden en dat zal niet kunnen, als we buiten den weg gaan.

Met Mozes, den man Gods, moeten we kunnen smeeken: bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja het werk onzer handen, bevestig dat.

En dat kan alleen biddende begeerd worden, als onze conscientie vrij is; als onze weg recht is; als ons beginsel zuiver gehouden wordt.

Daarop zij steeds onze aandacht bepaald!

(Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen