Ingezonden.

M. de R.

Nu mijn Voorzorg-arikel een paar maal in uw blad is genoemd, wilt u mij wel eenige plaatsruimte toestaan ?

Wat door u naar aanleiding van mijn artikel is geschreven, wordt door mij in zijn geheel overgenomen in De Voorzorg waarmede u, naar ik hoop, tevreden zult willen en kunnen zijn.

Wat het artikel van Spectator aangaat, ja, dat een Gereformeerde geen ongereformeerde gezangen zingt, zal wel waar zijn; maar dit is geen reden, om ook de tientallen gereformeerde gezangen niet te gebruiken. Dat de liturgische kwestie van het wet-lezen zou zijn uitgemaakt door het aanhalen van Gal. 3 : 24 zal de schrijver wel niet beweren. Wat hij over het staande zingen zegt, is zoo gespeend aan allen ernst, dat ik daar niet op antwoorden kan.

Overigens staat de zaak wat anders. Ik laat wel gezangen zingen, wel de wet lezen en wel nu en dan opstaan. Maar ik zit met stichting in de kerk bij wie geen gezang laat zingen, niet de wet laat lezen of niet laat opstaan. Waar het mij om te doen was, is dit: laat men den grooten ernst van onzen tijd toch begrijpen door niet op deze punten — die alle bijzaken zijn — dood te blijven. Laat ons daarin elkaar vrijlaten. En laten de Gereformeerden het gereformeerde niet verlagen door het daarin te zoeken of daaraan onlosmakelijk vast te maken.

Dat ik niets verwacht van terugkeer naar de gezonde leer« en mijn heil «verwacht van het ethisch beginsel» had Spectator niet mogen schrijven. In mijn stuk staat zoo iets nergens; het is bovendien ook niet waar.

Dankend voor de plaatsruimte,

J. R. SLOTEMAKER DE BRUINE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen