Ned, Herv. Jongelingsbond.

Kerkgeschiedenis.

{Vervolg.) ,

Noch de Jood, die vol eigengerechtigheid door de onderhouding der wet wilde zalig worden, noch de Griek en de Romein, die tot het ware geluk wilden opklimmen, zijn in deze wegen gekomen tot den vrede. De ladder, die ten hemel leidt, kan ook niet van de aarde opgericht worden naar omhoog.

God zelf moest nederdalen. Wat Israel van ouds geweten heeft.

Vanaf het Paradijs heeft de Heere bij Zijn volk een hope doen geboren worden naar die nederdaling Gods op aarde; waarbij het uitzicht onder Israel niet zelden verdonkerde, maar waarbij door der profeten woord telkens weer licht ontstoken werd, totdat de volheid des tijds daar was, dat Jezus kwam, .zeggende: „Ik ben de weg, de waarheid en het leven, niemand komt tot den Vader dan door Mij."

Lang heeft Israel moeten wachten. En door de staatkundige toestanden van de laatste halve eeuw werd het hoe langer hoe meer gebracht tot een smachtend uitzien naar de vervulling van Gods beloften.

Naar de komst van den Vorst uit Davids huis, die den troon zou beklimmen om Israel te verlossen van Zijn hateren, werd verlangd.

Jammer dat de vleeschelijke verwachtingen overheerschend waren, waarbij men zich tevreê stelde als Jeruzalem en Rome maar van rol verwisselen mochten — maar de Simeons en Hanna's, die verlossing van zonde en geestelijk heil begeerden, ontbraken toch niet geheel. En de Heere betoonde zich de getrouwe Verbonds-God, die de werken Zijner handen niet laat varen en ruste wilde schenken voor een arm zondaarsvolk in den Silo uit Juda's stam.

Augustinus zegt: „Christus verscheen aan de menseben der verouderde en wegstervende wereld, opdat, terwijl alles om hen heen verkwijnde, zij door Hem een nieuw en jeugdig leven zouden deelachtig worden." -

HOOFDSTUK II.

1. De wording der Christelijke Kerk.

Het ongeloof onzes tijds moge in Jezus Christus met veel anders zien dan een goed mensch en een wijzen leeraar, zooals de tijd er trouwens wel méér heeft opgeleverd 1 — de Gemeente des Heeren beschouwt het Kindcke in de kribbe te Bethlehem als God geopenbaard in het vleesch.

Hij is Immanuël. En wat groote geesten of figuren er ooit geleefd mogen hebben, zij verzinken allen in het niet bij Hem, die van eeuwigheid God is, door Wien alles is voortgebracht, zijnde het afschijnsel van Gods heerlijkheid I en het uitgedrukte beeld Zijner zelfstandigheid.

Hij is de groote Zoon van David, de Levensvorst, de Zaligmaker en Koning van Sion.

En allen die Hem vinden trekken een welgevallen van den Heere en worden gemaakt tot koningen en priesters, zijnde een geheiligd volk, hebbende het eeuwige leven.

Geschiedde de menschwording des Zoons, het eeuwige Woord, in het lichaam van de maagd Maria op gansch wondere wijze door den alvermogenden Geest des Heeren — 'eveneens is de Christelijke Kerk niet ontstaan of gemaakt door eenig mensch, maar zij is in de Apostolische gemeente te Jeruzalem geboren geworden door de wonderbare werking van God den Heiligen Geest.

Zeven weken waren verloopen sedert Jeruzalem dat Paaschfeest vierde, waarop het zich met het bloed van den Messias bevlekte.

Thans is het Pinksterfeest daar, het feest van den volbrachten oogst, hetwelk tevens is het feest der wetgeving op Sinaï. Maar tot een beteren oogst dan die der tarwe, tot de afkondiging, van een beter verbond dan dat der steenen tafelen is deze dag bestemd door Hem, die groote wonderen doet. De tempel, meermalen vervuld van Zijne heerlijkheid, de tempel van den schaduwdienst en der altaren zou nog eenmaal eene plaats van groote teekenen zijn.

Van den tempel zou de bedeeling .der laatste tijden uitgaan, binnen zijn gewijde muren de aanbidding in geest en waarheid plechtig worden ingezet en de Kerk van Christus, dat geestelijk Huis Gods, zich openbaren.

2. Het Karakter der eerste Gemeente.

(Gemeenteleven - ambten -  eeredienst.)

GEMEENTELEVEN. De eerste Christen-gemeente te Jeruzalem, door de wonderrijke werking des Heiligen Geestes geworden, bezat in ruime mate den Geest der waarheid en des levens — óok opdat zij den vasten grondslag zou kunnen leggen, waarop de Kerk van alle tijden zou moeten rusten.

Niet in eens is zij evenwel op de vleugelen der ingeving gedragen op die lichtvolle hoogte, waarop later Paulus staan mocht. Eer het zóo ver was, moest er eerst héél wat strijd en ondervinding voorafgaan.

De Apostolische Moedergemeente was in den eersten tijd niet zoozeer geroepen tot vaststelling der leer, als wel tot de ontplooiing van een nieuw leven, onder de volle en machtige werking van Gods Geest.

Aanvankelijk konden de Apostelen zich nog niet los maken van den tempel (Hand. 5:12, 21, 42 enz.) en bezochten zij de synagogen. Zij onderhielden ook den Sabbath nog naast den Zondag. Zij geloofden nog in de noodzakelijkheid der besnijdenis.

Overigens was er een hartverheffende eenheid onder de Christenen. Zij kwamen saam tot gebed en tot breking des broods en om elkander te sterken in het geloof.

Schoon is het getuigenis, dat Lucas van de Jeruzalemsche Moedergemeente geeft, als hij zegt: „En de menigte dergenen, die geloofden, was één hart en ééne ziel en zij waren volhardende in de leer der Apostelen en in de gemeenschap en in de breking des broods en in de gebeden." Of op een andere plaats: En allen, die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeen; en zij verkochten hunne goederen en have en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van noode had. En dagelijks een drachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te samen met verheuging en eenvoudigheid des harten en prezen God en hadden genade bij het gansche volk. En de Heere deed dagelijks tot de gemeente, die zalig werden." (Hand. 2.)

Spoedig zou daar groote verandering komen. Maar de Heere komt eerst dezen heerlijken tijd van groeien en bloeien geven, opdat de plant weer en wind zou kunnen verduren.

De palm zou onder den druk van den steen worden gebracht — maar werd eerst gesterkt om te kunnen blijven groeien.

[Wordt vervolgd.)

Correspondentie.

Uit Utrecht ontvingen we bericht, dat er pogingen aangewend worden, om te.komen tot de oprichting van een Ned. Herv. Jongelingsvereeniging op gereformeerden grondslag, met de bedoeling zich dan aan te sluiten aan onzen Bond.

Van harte hopen we, dat deze pogingen wél gelukken mogen.

Er is plaats voor Herv. jongelingen, om zich op gereformeerden grondslag te vereenigen!

Dan behoeven we niet bij een ander in te wonen of we behoeven niet in een omgeving te verkeeren, waar we eigenlijk voor onze geref. beginselen niet kunnen uitkomen.

Noch het éen noch het ander is gewenscht.

M. te K. Ons schrijven raakt degenen, die tot éen Kerk behooren. Over menschen van verschillende Kerkformatie schreven we.

DE BONDS-VOORZITTER.

Bij onzen Bond heeft zich aangesloten de Chr. Jongelingsvereeniging „Timolheüs" te Ouderkerk a/d IJsel.

Het Bestuur dezer Vereeniging is samengesteld als volgt: D. Brouwer, Voorzitter, A. Baas, Vice-Voorzitter, Jobs. Schenkel, Secretaris, W. Bos, Penningmeester, en C. D. Brouwer, Bibliothecaris.

Zoodra de Koninklijke goedkeuring op de Statuten van den Bond verkregen is, zullen zij gedrukt en aan de aangesloten Vereenigingen toegezonden worden.

Ook zullen binnenkort vanwege het Bestuur van den Bond aan verschillende niet aangesloten Vereenigingen circulaires worden gericht met verzoek zich eveneens bij onze organisatie te voegen. Mochten onze aangesloten Vereenigingen soms in hare omgeving Vereenigingen kennen, die op denzelfden grondslag staan en van welke eenigszins verwacht mag worden dat zij tot aansluiting te bewegen zijn, dan worden zij verzocht hiervan aan ondergeteekende kennis ie geven.

DE BONDS-SECRETARIS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen