De wedergeboorte - pagina 79

De historische

grond: het verlossingswerk

van God de Zoon

73

„die Hij heeft gewrocht in Christus, door Hem uit de doden op te wekken en Hem te zetten aan zijn rechterhand in de hemelse gewesten" ^^^). In de opstanding en de hemelvaart verheerlijkt de Vader de mensgeworden Zoon. En in die levendmaking en verheerlijking prijst Hij zijn werk op aarde als geheel volkomen. Hij heeft Hem opgewekt en in de hemel gezet, omdat Hij het werk voleindigd had, dat Hij Hem gegeven had om te doen. De Christus is ,,de eerstgeborene uit de doden" ^^''), maar het is Gods kracht, die Hem uit de dood geboren deed worden. D e heihge ontvangenis en geboorte van de Christus, de bewaring van zijn zondeloosheid in een leven, dat aan de felste verzoekingen bloot staat en beproefd werd in de meest meedogenloze strijd, zijn opstanding tot eeuwige, onvergankelijke heerlijkheid, zijn feiten, die geheel enig zijn in de geschiedenis. Zij dragen een volstrekt uitzonderlijk karakter. Zij kunnen nooit weer worden herhaald. Er zal geen tweede zoon des mensen ter wereld komen, die van de eerste roerselen van zijn leven aan rein en zonder zonde is, omdat Hij werd ontvangen van de Heilige Geest en omdat in Hem de volheid der godheid lichamelijk woont. E r zal nooit weer een mens gezien worden op aarde, die onder de volle last van de toorn van God tegen de 2onde der mensheid en tegen de volle kracht der duivelse boosheid in dwars door de eeuwige dood heen met vaste schreden de weg gaat der volmaakte gehoorzaamheid. En nimmer komt er weer een mens, die het eeuwige leven wegdraagt als zijn eigen rechtmatige buit, die het ontvangt als zijn eigen verdiende loon, omdat Hij de straf der zonde ten einde toe heeft gedragen en alle gerechtigheid der goddelijke wet heeft volbracht. D e Schrift laat ons echter ook duidelijk zien, dat dit geheel bijzonder leven en de geheel enige overwinning van de grote Zoon des mensen midden in de dorre woestijn van de geschiedenis der mensheid staan. Zij zijn van beslissende betekenis voor de verlossing van de gemeente, die God in Hem tot het eeuwige leven heeft uitverkoren, en voor de wedergeboorte van allen, die door het geloof in Hem tot God gaan. W a n n e e r wij de Evangeliën lezen, zien wij de Christus, naarmate zijn aardse leven meer afbuigt naar de diepte, steeds meer tot volstrekte, troosteloze eenzaamheid vervallen. Ten slotte laten alle mensen Hem alleen, zelfs zij, die Hem het naaste hebben gestaan, en die vol overmoed verzekerden, dat zij met Hem in de gevangenis en in de dood zouden gaan. Vriend en metgezel zijn verre van Hem weg gedaan ^^^). Hij is zijn ,,broederen vreemd geworden en onbekend 153) Ef. 1 : 17, 19, 20. 150) Openb. 1 : 5. is'^) Psalm 88 : 19.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen