Jeruzalem of Babylon - pagina 35

SCHETS YÏI De geschiedenis van Jeruzalem in Nederland De 19e eeuw. Uitgezonderd het waarachtig vrome volk (het overblijfsel, dat echter te „eenvoudig" en te gering was, om door de leidslieden meegerekend te worden) kan van bet merendeel der Gereformeerden onder de Franse overheersing gezegd worden, wat er staat in Jer. 5 : 3 : „Gij hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld; Gij hebt hen verteerd, maar zij hebben geweigerd de tucht aan te nemen; zij hebben hun aangezicht harder gemaakt dan een steenrots, zij hebben geweigerd zich te bekeren". We zagen hoe in de 18e eeuw de Gereformeerde kerken gingen hoereren met de wereld. De door en door gedeformeerde kerk werd nu een speelbal van de „Staat". Diverse Staatsregelingen (al of niet uitgevoerd) beroofden de kerken van haar goederen en maakten de kerken zodoende „woest en naakt". Openb. 17. Toen was voor die tijd „de laatste ure" voor de kerk aangebroken en voltrok de HEERE het oordeel over haar en beschikte de gieren van het gericht, omdat het „lichaam des HEEREN" tot aas was geworden. (Lucas 17:37). In 1813 trokken de Fransen wel weg en hief de HEERE dat oordeel op, maar de geest der revolutie bleef hier, en werd leidend beginsel in staatszaken en kerkzaken. Niet REFORMATIE, maar RESTAURATIE werd het parool in de eerste helft der 19e eeuw. Wanneer we de geest der 19e eeuw eerst in het algemeen willen bezien, (die van grote invloed is geweest op het kerkelijk en christelijk leven) dan noemen we eerst de geest van voortgezette „nette' revolutie. Het is de eeuw der Liberalen, zowel in Staat als Kerk. Liberalen zijn mensen, die het beginsel der Franse Revolutie („wereldse" vrijheid, gelijkheid en broederschap) nastreefden, maar „in het nette". De „verlichte" Liberalen namen de leiding in handen. „Tolerantie" = wereldse verdraagzaamheid, was het leidend principe. Voorts wilde men gaarne de strijd blijven voeren voor „de rechten van de mens" (in de practijk: „de rechten van het ik"). Gevolg: Velerlei verdrukking van de arme on ellendige. Zo is de 19e eeuw geworden de eeuw van het individualisme. De mens en zijn heerlijkheid werd gediend en moest gediend worden. Ten derde is het geworden de eeuw van het opkomend modemisme. De „leer" van het modernisme is — in 't kort — : God openbaart Zich uitsluitend in wat wij zien in de natuurlijke werkelijkheid. Er is geen bijzondere openbaring 29

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen