Jeruzalem of Babylon - pagina 88

Toen kwam de Schriftuurlijke wijsheid te staan tegenover menselijke wijsheid. De fout was, dat men in het spreken en doen Gods een scheiding gedacht en verklaard heeft tussen eeuwigheid en tijd. Men vergat dat God in een eeuwig HEDEN leeft eiv spreekt en bevelen geeft. Dat Gods spreken in de tijd in Gods eeuwigheid Is opgenomen. Ter verklaring van Gods doen in de tijd, zocht men naar Goddelijke zekerheid. De straf was, dat men eindigde met twijfel, en meningen, beschouwingen en veronderstellingen. N.B. Het is niet mijn bev/ering, dat in bovengenoemde uiteenzetting bedoeld is te zeggen, dalt alle „vrijgemaakten" kolom I geheel voor hun rekening nemen. Prof. Greijdanus zou punt 19 zo niet onderschrijven b.v. Evenmin zullen alle ,,synodalen" kolom II in zijn geheel accepteren als weergave v a n hun „standpunt". De lezer bedenke goed, dat het hier een verzamelingbetreft van allerlei strijdpunten, die toentertijd (±: 1935) in geding waren. Die verzameling echter is niet volledig. We vonden echter 36 punten voldoende. Eerste bedoeling van deze vragen en antwoorden was weer te geven waarover in de jaren voor 1936 zoal gesproken en geschreven werd. Men lez*^ hierbij vooral A. Janse: „Rondom de Reformatie", hfdst. IV - VI. Soms wezen we reeds vooruit naar „Toelichting" (1942) en Prae-Advies (1943) waarin (later) officieel werd vastgelegd wat reeds een tiental jaren geleden werd „geleerd". Het kan dus zijn n u t hebben hierbij tevens Toel. en Pr. Adv. te bestuderen. Verdere lectuur o.a!. Verklaring van Gevoelen, S. O. Los c.s. Snelle afloop als der wateren, dr. S. Greijdanus. Actuele vragen in verband met de wedergeboorte, idem. De synodale vrede van 1905 verbroken, idem. De Verklaring der Synode van 1905 inzake het punt van de veronderstelde wedergeboorte, idem. Korte bespreking van h e t Prae-Advies, idem. Is de tegenwoordige strijd over de wedergeboorte der kinderkens wel nodig, C. Vonk. Aard en achtergrond van het geschil, ds E. G. van Teylingen. Verbond en Doop, I, II en III, dr. A. de Bondt en ds J. Weggemans. Belofte en werkelijkheid, ds J. G. Woelderink. En hiermede zijn we aan het einde gekomen van de beschrijving van de achtergronden der Vrijmaking. We gaan nu zien waar het in de Vjrijmaking om ging en hoe de Vrijmaking zelve tot stand kwam. We zullen er goed aan doen ons dan telkens deze historische achtergronden voor ogen te stellen, want daardoor krijgt heel de Vrijmaking perspectief en kleur. Want enerzijds zullen we dan verwonderd staan over het Vrijgemaakt mogen zijn, anderzijds zal het dan angstwekkend duidelijk worden hoe verschrikkelijk h e t was om niet met de Vrijmaking mee te gaan. Tevens vinden we dan in dit alles een rechtmatige verklaring voor de oordelen des HEEREN. Want die oordelen houden nauw verband met de verbondsverlating in de kerk. 1 Petrus 4 : 17, Lucas 17 : 37. Reeds zond de HEERE in de jaren 1930 - 1940 de beruchte economische crisis, maar het Gereformeerde volk camoufleerde de verbondsverlating met o.a. het houden van feestvergaderingen en massabetogingen, levend uit een geest van: „De HEERE zal (kan) Zijn volk niet begeven, noch verlaten", totaal vergetend dat zulks nooit van toepassing is op een verwereldlijkt onboetvaardig kerkgeslacht,

82

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen