Tim Keller

E r is in onze tijd een hang naar ‘het spirituele’ en naar een ‘eigentijdse manier van geloven’. De vraag ‘wat is waar’ wordt vaak gesteld en de traditionele manier van ‘geloven’ heeft bij velen afgedaan.

Enerzijds worden kerken gesloten en gesloopt, anderzijds schieten allerlei evangelische groeperingen als paddenstoelen uit de grond. Eén daarvan is de Redeemer Presbyterian Church in Manhattan, opgericht en geleid door Tim Keller. Wie is hij? En wat maakt dat wekelijks meer dan 5000 mensen zijn bijeenkomsten bezoeken?

Zijn persoon

Timothy Keller werd geboren in 1950 in de Amerikaanse staat Pennsylvania. Na diverse theologische studies werd hij predikant in de Presbyterian Church in America (PCA). Op verzoek van zijn kerkverband startte hij, samen met zijn vrouw Kathy en zijn drie jonge zonen, in 1989 de Redeemer Presbyterian Church in Manhattan. In ruim tien jaar heeft hij daarbij meer dan 250 kerken helpen stichten in 48 steden.

Keller schreef vele boeken waaronder de bestsellers ”The Reason for God” (vertaald onder de titel: ”In alle redelijkheid”) en ”The Prodigal God” (”De Vrijgevige God”), waarvan al meer dan een miljoen boeken zijn verkocht in vijftien talen. Hierin wil hij met behulp van filosofie en redeneren aantonen dat vragen van critici en sceptici te begrijpen zijn. Hij sluit erbij aan, maar doet dat om aan te tonen dat het geloof in de God van de christenen niet alleen een zaak is van het hart en het gevoel, maar ook van het denken.

Sommigen zien Keller als de C.S. Lewis van de 21ste eeuw, al wil hij daar zelf niet van weten. Hij ziet zichzelf meer als een evangelisch christen.

Zijn visie

Tim Keller heeft een apologetische manier van spreken. Dat betekent dat hij aansluit bij de moderne mens om de boodschap van het Evangelie door te geven in een geseculariseerde samenleving. Daarbij stelt hij het Evangelie centraal en gebruikt hij orthodoxe woorden. Keller gaat echter helaas fundamenteel anders met Gods Woord om. Zo wil hij Genesis 1 als poëzie lezen en niet langer vasthouden aan de historische werkelijkheid van de zes scheppingsdagen.

Als we Kellers ”New City Catechism” (”De nieuwe Stads Catechismus”) lezen, krijgen we de indruk dat hij wil vasthouden aan de Bijbelse waarheid over verkiezing, verzoening en genade. We kunnen echter wel Bijbelse woorden gebruiken, maar de vraag is: hoe vullen we die in?

Keller spreekt op een algemene manier over ‘de verzoening en vernieuwing van ieder onderdeel van de gevallen schepping’, over het werk van Christus als ‘de betaling van de straf van onze zonden’ en over de ‘toerekening van de rechtvaardigheid van Christus aan ons’.

We lezen echter geen woord over Gods wet en hoe die functioneert in het leven. We lezen wel over (groeien in) het geloof, maar niet over (de weg der) bekering. Een geloof los van bekering is echter hooguit een historisch geloof. Wie dat voor een waar geloof houdt, bedriegt zichzelf. Wel schrijft Keller weer mooie dingen als het gaat over zaken als het huwelijk en ethische zaken. Over het algemeen houdt hij daarbij gelukkig de Bijbelse waarden en normen aan.

Gevaar

Veel moderne theologen laten bekende klanken horen, maar vullen die anders in dan Gods Woord en onze vaderen daarover spreken. Dan klinkt het mooi en worden we er gauw door beïnvloed. Is dat met Tim Keller ook zo?

We krijgen die indruk. Maar om hem werkelijk recht te doen en een weloverwogen antwoord te geven is meer studie nodig dan een artikel van deze omvang. Gods Woord waarschuwt echter niet voor niets de geesten te beproeven of ze uit God zijn. Het is immers niet alleen Evangelie, maar wet én Evangelie, dood én leven, een rijke Christus voor een arme zondaar én ook hoe deze samenkomen.

Laten we onverkort vasthouden aan Gods Woord en de belijdenisgeschriften. Wie door redeneren de waarheid van het christelijk geloof wil aantonen, doet niet anders dan de ‘rede eren’. En dat is niet anders dan afgoderij en hoogmoed. Gods Woord zegt: ‘Steun op uw verstand niet’. De waarheid laat zich immers alleen verstaan door het werk van Gods Geest.

Genade laat zich niet begrijpen, maar alleen bewonderen: in de weg van waarachtige bekering waarbij wet en Evangelie beide in deze orde een plaats krijgen. Ik vrees echter dat, als die prediking in dergelijke gemeenten gehoord wordt, ze net zo snel leeglopen als dat ze eerst groeiden. Want zulk een prediking is niet naar de mens. Want dan valt de mens er met ‘zijn geloven’ geheel tussenuit en is het vrije gunst alleen die eeuwig Hem bewoog.

Volgende week deel 3: Lewis.

ds. E. Hakvoort, Norwich (Can.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen