Catechese: ‘het Woord laten proeven en smaken’
Omdat de vragen dichterbij je komen, ga je liever naar catechisatie. Deze uitspraak deed een catechisant op dinsdagavond 1 september jl. Toen werden in een zaal van de Gereformeerde Gemeente van Gouda de eerste delen van twee nieuwe catechisatiemethoden gepresenteerd: een uitgave, gebaseerd op het boekje Voorbeeld der Goddelijke Waarheden van ds. A. Hellenbroek, en een uitgave met de titel De enige troost, die haar grondslag vindt in de Heidelbergse Catechismus.
Ze zijn beide het resultaat van het werk dat onder leiding en verantwoordelijkheid van de synodale commissie Catechese gedaan wordt. In de jaren 2016 en 2017 zullen D.V. de delen 2 en 3 verschijnen. Beide methoden zullen dan ruim 60 lessen tellen.
De voorzitter van de commissie, ds. A. Schot, bepaalde de aanwezigen bij Spreuken 22 vers 6. Het geven van catechisatie is een Goddelijke opdracht, ja, een bevel: Leer …! Deze opdracht moet - ook in 2015 - uitgevoerd worden. Het gaat om ‘de eerste beginselen’. In het Hebreeuws staat hier één woord dat zoveel betekent als: ‘iemand ergens de smaak van geven’. Maar daartoe is geen mens in staat! Hoe mooi een methode ook is en hoe welsprekend de leer naar de Godzaligheid voorgesteld wordt, alleen door de werking van de Heilige Geest zal een catechisant ‘smaak’ in het Woord en in de dienst des Heeren kunnen krijgen.
‘Deze methoden zijn een stukje gereedschap in uw gereedschapskist. Alleen de Heilige Geest kan u leren om dit gereedschap te gebruiken.’
Na ds. Schot sprak ds. B.J. van Boven namens beide redacties. Hij beklemtoonde dat nog zoveel jongeren naar de catechisatie komen, ondanks de doorgaande ontkerstening. Verder wees hij erop dat er in de redacties een goede samenwerking en een open sfeer is. ‘We hebben veel gekregen. Dat moet ons verootmoedigen voor de Heere. Het zou een groot wonder zijn, als deze methoden mogen dienen om onze jongeren - tot welk kerkverband ze ook mogen behoren - bij de aloude leer te bewaren, én als de krachtige doorwerking van Gods Geest in de harten van ambtsdragers, ouders en jongeren gezien werd.’ Ook sprak hij er in navolging van ds. Schot zijn blijdschap over uit dat er enkele ambtsdragers van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland aanwezig waren. Daar worden voorbereidingen getroffen om deze methode ‘Hellenbroek’ te gaan gebruiken.
Ds. Clements vestigde er de aandacht op dat in zowel ‘Hellenbroek’ als de Heidelbergse Catechismus de vraag-enantwoord- vorm gebruikt wordt. Deze was en is bedoeld om het geleerde te memoriseren. Het gaat echter niet in de eerste plaats om verstandelijke kennis, maar om de kennis met het hárt. Daarom hebben alle lessen in de methoden meerdere zogenaamde Ankerplaatsen: wat met hoofd geleerd is, moet als het ware in het hart verankerd worden. Maar, zo zei ook ds. Clements, dit is geen mensenwerk. Daarom schreef ds. Hellenbroek aan zijn ‘geliefde leerling’ (lees: de catechisant), ‘dat u zonder de bijstand des Heeren niet tot enig werk of woord bekwaam zult kunnen zijn.
Ds. G.W.S. Mulder hield vervolgens een vraaggesprek met enkele catechisanten, die gewerkt hebben met proefdeel 1 van ‘De enige troost’. Ze waren van mening dat de methode uitnodigt tot gesprek. Vooral door de Ankerplaatsen wordt de leerstof meer aan het hart gelegd. Eén van hen zei het zo: ‘Het komt dichter bij je.’ Verder waarderen ze de Kernbegrippen positief: schriftuurlijke en dogmatische begrippen worden op een begrijpelijke wijze uitgelegd. ‘Daardoor ga je de preken ook beter begrijpen.’ Maar ze waren er ook van overtuigd dat ons hart alleen door een wonder van God werkelijk voor het Woord van God geopend kan worden.
Toen was het ogenblik daar dat dhr. J. Koster van uitgeverij Gebr. Koster het eerste exemplaar van beide methoden overhandigde aan ds. J.J. van Eckeveld, preses van de laatstgehouden Generale Synode, en aan ds. A. Schot, voorzitter van de synodale commissie. Koster benadrukte het wederzijdse vertrouwen en de daaruit voortvloeiende goede samenwerking tussen commissie en uitgever.
Ds. Van Eckeveld gaf in zijn slotwoord aan blij te zijn met de eerste resultaten en met belangstelling uit te zien naar de volgende delen. Maar ook hij benadrukte dat alles vergeefs is, als de Heere Zijn onmisbare zegen er niet over gebiedt. Hij legde indringende vragen aan ons hart: Zien de catechisanten in uw leven wat de vreze des Heeren is? ‘Proeven’ en ‘ruiken’ ze uw ontmoetingen met de Heere, waardoor er iets verspreid wordt van de liefelijke geur van Christus? Dat zet een onuitwisbaar stempel op het hart van onze jongeren. Daarna sloot hij deze waardige en heuglijke bijeenkomst af met gebed.
P. van Vijven, secretaris commissie Catechese
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2015
De Saambinder | 20 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2015
De Saambinder | 20 Pagina's