Nationale Synode

Het voornemen is om in december van dit jaar in Dordrecht een bijeenkomst te houden. Ook onze gemeenten zijn uitgenodigd om met een delegatie van 25 personen tegenwoordig te zijn. Tijdens de zitting van de Generale Synode op 15 september jl. is dit verzoek aan de orde geweest. De Synode besloot aan dit initiatief niet mee te werken en dat in een brief aan het comité Natinale Synode mee te delen. Het lijkt het moderamen van de Generale Synode goed om de lezers van De Saambinder in kennis te stellen van de motieven die aan het niet meedoen ten grondslag liggen. Daarom wordt de brief aan het comité Nationale Synode hieronder opgenomen.

Geachte leden van de Stuurgroep Nationale Synode,
Uw brief van 17 juni jl. waarin u de Gereformeerde Gemeenten bericht over het voornemen een nationale synode te houden op DV 10 en 11 december 2010 en waarin u onze gemeenten daarvoor uitnodigt, is besproken in de vergadering van onze Generale Synode van 15 september jl. De Generale Synode heeft besloten niet op uw uitnodiging in te gaan.

De Generale Synode is er zich van bewust dat de gebrokenheid en de verdeeldheid van de kerk schuld is. Voorts erkent de synode dat er een roeping ligt tot eenheid met allen ‘die een even dierbaar geloof met ons verkregen hebben’ (2 Petrus 1:1). De kerk moet streven naar eenheid met allen die op het fundament van de Schrift en de belijdenis van de kerk der eeuwen kerk begeren te zijn. Onze synode heeft daarom in het verleden een Commissie Kerkelijke Eenheid en Verscheidenheid ingesteld, die opdracht heeft gekregen om samensprekingen aan te gaan met die kerken, die op het fundament van Schrift en belijdenis willen staan en waarmee ook geestelijke herkenning bestaat. De redenen dat onze Generale Synode op uw uitnodiging niet wenst in te gaan, zijn drieërlei. In de eerste plaats is de synode van mening dat een Nationale Synode een onjuiste aanduiding is van een platform waarin ‘christenen met elkaar spreken over het Evangelie dat hen bindt, en de boodschap die daar voor onze samenleving van uitgaat’. De aanduiding ‘synode’ behoort te worden voorbehouden aan kerkelijke besluitvormende organen, die door middel van afgevaardigden met mandaat vanuit de kerken aanwezig zijn om kerkelijke zaken te behartigen en daarover besluiten te nemen. De aanduiding ‘nationale synode’ wekt in dat opzicht verwarring en pretendeert meer dan het kan zijn.

In de tweede plaats acht de synode het in strijd met het hiervoor aangeduide beginsel van het zoeken naar eenheid met hen die op dezelfde grondslag van Schrift en belijdenis staan en waarmee geestelijke herkenning bestaat, dat de Stuurgroep ook bestaat uit vertegenwoordigers van kerkverbanden waarmee die verbondenheid niet bestaat en ook niet wordt gevoeld. Onze vaderen hebben de strijd met de Remonstranten niet voor niets gestreden. Het ontbreken van een duidelijke erkenning bij diverse deelnemers van de grondslag van Schrift en gereformeerde belijdenis achten wij een miskenning van wat in de Dordtse Leerregels als resultaat van die strijd is verwoord. De synode betreurt het daarom ook ten zeerste dat een lid van onze gemeenten deel uitmaakt van de stuurgroep. Met nadruk wil onze Generale Synode stellen dat hij op geen enkele wijze onze gemeenten vertegenwoordigt.

Tenslotte is de synode van oordeel dat de voorgestelde credo-tekst op vele punten niet beantwoordt aan hetgeen de kerk van de Reformatie op grond van Gods Woord heeft beleden. Waarom wordt geen aansluiting gezocht bij de belijdenis van de Vroege Kerk en bij de belijdenisgeschriften van de Reformatie? De tekst is onduidelijk over de incarnatie of vleeswording van het Woord, spreekt onder andere niet over de hemelvaart van Christus en evenmin over Zijn wederkomst. De lijnen van de Synode van Dordrecht worden niet doorgetrokken. Vage formuleringen laten in het ongewisse wat nu precies wordt bedoeld. Een aantal zaken, die fundamenteel zijn voor het belijden van de kerk der eeuwen en die de eeuwen door een plaats hebben gehad in het apostolicum, ontbreekt. Met teleurstelling heeft de synode hiervan kennis genomen. De Generale Synode heeft ons verzocht u van haar standpunt in kennis te stellen. We spreken de hoop en de bede uit dat de Koning van de Kerk Zelf bijeen brengt wat bijeen hoort op grond van Schrift en belijdenis. Onze verantwoordelijkheid in dat opzicht is groot, onze schuld zwaar, maar Christus, Die gebeden heeft om de eenheid van Zijn Kerk, heeft ook gebeden om waarheid voor die Kerk. ‘Heilig hen in Uw waarheid, Uw Woord is de waarheid’ (Joh. 17:17). Bij die Schriftuurlijke waarheid, die in de gereformeerde belijdenisgeschriften is neergelegd als het credo van de kerk, hebben we de wacht te betrekken.

Met vriendelijke groeten,
Namens het moderamen van de Generale Synode Gereformeerde Gemeenten 2010

ds. J.J. van Eckeveld, preses
ds. W. Silfhout, scriba

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen