Bericht van overzee

De maanden februari en maart van dit jaar waren in verschillende opzichten heel belangrijke voor de gemeenten hier. Immers, na bijna 4 jaar studie en het met goed gevolg afleggen van zijn kandidaatsexamen op 14 februari in Grand Rapids, werd br. Bazen beroepbaar gesteld om D.V. als zendingspredikant in dienst van de 'American and Canadian Mission' te worden uitgezonden. De zendende gemeente is Grand Rapids, waar br. Bazen is opgegroeid onder de prediking van Ds. Lamain, en waar hij, met uitzondering van een deel van zijn studietijd, altijd gewoond heeft.

Ofschoon het ook hier regel is dat de studie 4 jaar duurt, is br. Bazens studietijd met enkele maanden bekort, ondermeer vanwege het feit dat hij vanaf eind april met zijn vrouw en met Connie Stam van Chilliwack, die als verpleegster deel zal uitmaken van het team, een 1-jarige cursus Spaans moet gaan volgen in Costa Rica. De fam. Nijsse, van Rock Valley, hoopt deze zomer eveneens naar Costa Rica te gaan om zich in het Spaans te bekwamen. Als alles goed mag gaan, hoopt het team D.V. volgend jaar dan op de nog te openen zendingspost in Bolivia te beginnen.

Br. Bazen werd hierna officieel door Grand Rapids als zendingsgemeente, beroepen. Na het aannemen van dit beroep, volgde nog een andere drukke tijd van voorbereiding voor het klassikaal examen dat op 7 maart in Norwich plaatsvond. Onze klassikale vergaderingen worden, zoals in Nederland het geval is met de Part. Synodevergaderingen, voorafgegaan door een bidstond, de voorafgaande avond.

Daar br. Heerschap vanwege zwakte, en de consulent br. Den Boer vanwege omstandigheden, verhinderd waren, moest ik zelf maandagmorgen eerst vroeg op reis naar Lethbridge om daar een speciale rouwdienst te houden. Dit i.v.m. het zo tragisch verongelukken van één van de onderwijzers van de school. Op weg naar de school werd hij door een vrachtwagen aangereden. Schoolkinderen en onderwijzers waren bijna gereed hun klassen in te gaan toen het bericht kwam van zijn plotselinge dood. En even later hoorden de kinderen die inmiddels op hun meester zaten te wachten wat er gebeurd was. Wat moet het ook geweest zijn voor zijn ouders in Nederland en voor zijn verloofde met wie hij de volgende maand in het huwelijk zou worden verbonden. De Heere gedenke ze tezamen in ontferming en mocht genadig ondersteuning willen geven. Maandagmorgen vroeg moesten we daarom op weg, om de reis met drie verschillende vliegtuigen van in totaal meer dan 10 uur, te maken. Dezelfde avond waren we met de bedroefde verloofde, haar familie, de onderwijzers en de jeugd van de 'Calvin Christian School' van Fort Macleod en Lethbridge in een rouwdienst bijeen. De Heere bracht ons, na een reis van ong. 9 uur, de volgende dag weer veilig in Norwich.

Woensdag had br. Bazens klassikaal examen plaats dat met goed gevolg mocht worden afgelegd. Op dinsdag 20 maart werd door velen de soms grote reis naar Grand Rapids onder­ nomen om de bevestiging en intrede van br. Bazen bij te wonen. Dat waren bijzondere dagen voor de Amerikaanse/Canadese gemeenten. Immers voor 't eerst in de geschiedenis mocht er een eigen zendingspredikant worden uitgezonden. Bijzondere dagen ook voor hen die hem deze vier jaren theologisch onderwijs hebben gegeven. Je ziet ook hoe snel de tijd gaat. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat Bazens gezin in de buurt van St. Catharines neerstreek nadat de Synode van 1986 br. Beeke en mij aangewezen had om de theologische opleiding in de toekomst te gaan verzorgen.

Deze vier jaren zijn zo snel voorbijgevlogen. Dat zegt ons dat het hier maar een ogenblik is en dan zullen we ook rekenschap moeten geven van ons ambt, en wie veel gegeven is, van hen zal veel geëist worden. Als er geen bloed was dat reinigt van alle, ook de ambtelijke zonden, er zou geen hoop zijn. Dat we maar veel de noodzaak van de bediening uit die enige volmaakte Ambtsdrager, Jezus Christus, zouden beoefenen en tot Hem als schuldigen, de toevlucht zouden nemen.

Dinsdagavond werd kand. Bazen bevestigd door ds. Spaans als voorzitter van de MissionBoard ('t zendingsdeputaatschap).

Ds. Spaans had als tekst gekozen: atth. 28 : 18, 19, 20 en had als thema: hristus' hoge opdracht aan Zijn kerk. 1. Zijn woord van autoriteit; 2. Zijn woord van opdracht; 3. Zijn woord van belofte.

Ds. Spaans sprak zijn verwondering uit dat hij deze avond mocht meemaken. Na zovele jaren van uitzien, na 25 jaar, was dan nu voor 't eerst de tijd gekomen dat eindelijk een eigen zendingsteam kan worden uitgezonden en we onze eerste zendingspredikant mogen bevestigen. Moge de Heere ook verder de weg banen zodat spoedig het eigen zendingswerk begonnen mag worden in Bolivia. Kort ontvouwde br. Spaans de tekst. 1. Een woord van autoriteit. De Heere Jezus kwam en sprak tot de kleine groep van discipelen. Hij kwam en sprak tot hen. Gedurig is Hij de eerste, ook in het leven van Zijn discipelen. En als Hij komt geeft Hij onderwijs, komt Hij met een boodschap. Het is een Woord van gezag, van autoriteit. Het is waar, de duivel heeft grote macht. Maar Christus kan zeggen: Alle macht is Mij gegeven. Vanwege Zijn volbrachte werk. Macht ontvangen uit de hand van de Vader. Dan is er een levende Zaligmaker, Die alle macht heeft en spreekt met Goddelijk gezag en kracht. Als Gods kerk dat mag geloven, kunnen ze volgen, waarheen Hij ze ook zendt. Dit is de grondslag van de kerk en van alle zendingswerk. Het koningschap is gegeven aan Christus. Hij regeert en zal Zijn almacht tonen. Gelukkig die daarin rusten mag.

2. Een woord van opdracht. De Zaligmaker spreekt, ook vandaag: Gaat dan heen. Dit is een verootmoedigend woord, gegeven aan de kerk. Een woord dat overgave vereist. Niet de weg die zij kiezen, maar Zijn weg. Zijn wil. Een woord gesproken tot dat kleine kuddeke. Zwak in zichzelf, maar Hij is hun kracht, en zo mogen ze gaan. Gesproken door de grote Herder tot Zijn onderherders. De Heere wil mensen gebruiken, Adamskinderen. Als de Heere roept, weet de duivel dat ook, en die zegt dat het nooit zover zal komen. Maar God houdt ze staande in de strijd. Hij weet wat maaksel we zijn. Hoe meer we onbekwaamheid inleven en niets hebben, des te meer zal Zijn hulp ervaren worden.

Gaat dan heen. Ze zijn geroepen vanwege Gods welbehagen. Mogen gaan in Zijn kracht om te onderwijzen en te dopen in de Naam van een drie-enig God. Ze mogen niet gaan met hun eigen boodschap. De Heere geeft Zijn knechten wat zij spreken zullen. De boodschap zal zijn: . Rom. 6 : 23: ant de bezoldiging der zonde is de dood. Maar ook 1. Tim. 1:15: it is een getrouw woord en aller aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben. Ze moeten prediken: e dood in Adam en het leven in Christus. 3. Een woord van belofte. Hij geeft ze een bemoediging. En ziet... dit is zeer opmerkelijk, verrassend. Ik ben met ulieden, is een belofte voor al Zijn geroepen ambtsdragers. Ik... aan Wie alle macht gegeven is. De Getrouwe, de onveranderlijke Zaligmaker. Ik ben met ulieden. Nodig is dat de Heere de toepassing ervan geeft in de harten. Tot de voleinding der wereld. Niet alleen in het verleden of in tijden van opwekking en bloei, ook thans, zolang de wereld bestaat, al is het donker en bang op de aarde. Met dat Woord kan men naar de donkere wouden van Bolivia. Hij gaat Zijn volk voor. Hij gaf Paulus een doorn in het vlees om hem laag bij de grond te houden. Wij willen maar voor de Heere uitlopen. Zijn Naam alleen zal de eer ontvangen.

Ofschoon dat geleerd wordt in wegen van vernedering, toch zijn het de beste tijden wanneer wij niets zijn. Daarin ligt blijdschap. Hoe meer de Heere Zijn knechten zal gebruiken, des te meer zal Hij ze oefenen, ook in wegen van donkerheid en onmogelijkheid. Het heil is des HEEREN, persoonlijk en ambtelijk. De poorten der hel zullen Gods gemeente niet overweldigen.

Bidt voor Gods knechten. Moge de Heere meer arbeiders schenken. Dat Zijn Naam moge worden groot gemaakt, ook door mensen uit Bolivia. Als het einde komt, zullen zondaren vergaderd zijn van alle talen en volkeren. Waar zullen wij zijn? Zullen wij aan de linkerhand staan en mensen uit Bolivia aan de rechterhand Gods? Bedrieg uw ziel niet. Gods kinderen verlangen te horen van dat eenzijdige werk, dat de mens vernedert en God verhoogt. In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen. Wat een wonder als ze er mogen komen. Zijn Naam moet eeuwig de eer ontvangen.

Na het lezen van het formulier en het plechtig antwoord 'Ja ik, van ganser harte' van de nieuwe Dienaar des Woords, had de handoplegging plaats, waaraan naast ds. H. Hofman en een broer van br. Bazen, ook de twee docenten deelnamen. Warm en hartelijk werd de pas bevestigde broeder door ds. Spaans toegesproken, hem bevelend, met zijn vrouw, maar ook met de kinderen, die achter moeten blijven, aan Hem, Die alle macht heeft in de hemel en op de aarde. Van Hem alleen kan alle kracht en hulp worden verkregen.

De volgende avond deed ds. Bazen zijn intrede. Evenals de vorige avond onder grote belangstelling. Br. Bazen begon met op te merken: ie is tot deze dingen bekwaam? Moge Gods zegen en gunst rusten op wat plaats had. Door Gods onwederstandelijke kracht trekt Hij Zijn kerk van het oosten en westen, van het noorden en zuiden van de aarde. Hij is het Die het bevel gaf Zijn Woord te brengen tot de einden der aarde. De tekst voor deze avond was Efeze 3 : 8. "Mij, de allerminste van al de heiligen, is deze genade gegeven, om onder de heidenen door het Evangelie te verkondigen de onnaspeurlijke rijkdom van Christus." Hij wenste deze avond te spreken van: e onnaspeurlijke rijkdom van Christus, geopenbaard aan de heidenen. 1. Aan wie het bevolen is deze onnaspeurlijke rijkdom te verkondigen; 2. Aan wie deze onnaspeurlijke rijkdom wordt verkondigd; 3. Wat deze onnaspeurlijke rijkdom is.

Aan wie het bevolen «.^ Aan mij, zegt de apostel. Mij, die gebruikt ben om vele kerken te planten, die door vele verdrukkingen en wonderlijke wegen geleid ben om Christus wil. Mij, die rust en vrede en mijn gerechtigheid zocht in de werken der wet, als een Farizeeër en ijveraar en vervolger der gemeente, maar die ook hetgeen mij gewin was, om Christus wil heb schade geacht. Maar als onze ogen op Hem mogen zijn, hebben we alles... Paulus zegt: Mij, de allerminste. Hij spreekt zijn verwondering uit, dat zulk een taak aan hem is toebetrouwd. Er zijn twee woorden heel belangrijk in het leven van Gods knechten: 'ootmoed' en 'bewaard'. De eerste en de laatste les die Gods kinderen moeten leren is ootmoed. Verootmoediging, door zelfkennis, zodat ze in het stof terecht komen. Paulus mag zien waar hij vandaan komt. Het is droevig als Gods kinderen vergeten waar de Heere ze vond. En bewaard, dat is het andere woord dat zeer kostbaar is. God bewaart Zijn volk.

Deze genade is gegeven. Dan kunnen we onszelf niet helpen, maar zijn we bedelaars. Dan worden we al kleiner en geringer. Gods soevereiniteit blijkt in Zijn ganse schepping, maar wordt oorzaak van verwondering en aanbidding in het leven van Zijn volk. Die genade was Paulus alleen gegeven vanwege Gods welbehagen. Dat is de enige reden waarom wij ook mogen gaan naar Bolivia.

2. Aan wie deze onnaspeurlijkerijkdom verkondigd wordt. Paulus mag die blijde boodschap van zaligheid niet voor zichzelf houden, maar moet die prediken aan de heidenen. Als een ambassadeur moet hij gaan waar de Koning hem zendt. Wat is zijn boodschap? Paulus moet verkondigen 's mensen nameloze armoede en verlorenheid. Hij moet spreken van het paradijs, van de diepte van de val in Adam. Paulus weet waar hij vandaan komt, weet van de weg naar Damascus, in zijn vijandschap, maar weet ook van de straat genaamd De Rechte. Hij weet ook van de onnaspeurHjke rijkdom van Christus die hem is geopenbaard. We hopen dat we die boodschap mogen brengen in Bolivia. Niet onszelf te verkondigen, niet onze bevindingen op de voorgrond, maar alleen de onnaspeurlijke rijkdom van Christus. Zoals Paulus dat deed, niet nalaten te verkondigen wie de mens is geworden. Maar ook wat er in Christus te vinden is.

3. Wat de onnaspeurlijke rijkdommen zijn. We zijn niet in staat die rijkdommen te beschrijven. Maar we kunnen lezen in 1 Cor. 1 : 30 wat die rijkdommen zijn. De apostel zegt: hristus Jezus is ons geworden tot: ijsheid van God. Die wijsheid hebben we nodig. Die schatten zijn verkrijgbaar. Jesaja 55 : 1 spreekt van kopen zonder geld en zonder prijs. Die wijsheid wordt geschonken.

Hij is ons geworden tot rechtvaardigheid. Ze leren dat hun gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed. Maar als de Heere een oog des geloofs schenkt, mogen ze zien de gerechtigheid in Hem.

Hij is geworden tot heiligmaking. Ze begeren heiliger voor God te leven. Maar wat een teleurstellingen in zichzelf. Ze hebben nodig in Hem gevonden te worden.

Hij is ons geworden tot verlossing. Hij verlost ze van het verderf, bewaart ze, ze zijn voor Zijn rekening voor tijd en eeuwigheid. Wat een rijkdommen zijn er in Hem. Ook in Zijn tussentreden, in Zijn voorbede aan de rechterhand van de Vader. Rijkdommen in Zijn Namen, Zijn werken, in Zijn verworven weldaden. Maar we moeten met deze schatten vervuld worden. Daarvoor moet plaats gemaakt worden. De Heere maakt Zijn volk ledig en arm. Het is een wonder als zulken mogen horen van Christus en als ze wetenschap verkrijgen van wat er in Hem is. Maar ik heb de toepassing ervan nodig.

Gemeente, bidt dat dit evangelie ook mag gebracht worden in Bolivia. En dat ook wij de allerminste mogen zijn, maar toch gebruikt, door Zijn genade, in Zijn koninkrijk.

Na de predikatie sprak ds. Bazen nog woorden van dank en zegenwensen tot zijn bevestiger, ds. Spaans, tot beide docenten, tot ds. Hofman en ds. Den Hoed van het zendingsdeputaatschap, tot het curatorium, tot student Greendijk, tot de gemeente van Grand Rapids, de ambtsdragers en de vrienden, alsook tot Connie Stam en de familie Nijsse. Tot slot sprak hij nog enkele bewogen woorden tot familie, zijn oude moeder en schoonouders, tot vrouw en kinderen.

Ds. Bazen werd daarna toegesproken door ds. Vogelaar, namens docenten, ds. Den Hoed, namens curatorium, student Greendijk, ouderling Bazen en door ds. Beeke als plaatselijk predikant.

Dinsdagmorgen 17 april was dan eindelijk het ogenblik aangebroken dat ds. en mevr. Bazen moesten vertrekken, kinderen en kleinkinderen en verdere familie achterlatend. Toen we de avond voor zijn vertrek hem nog even spraken gaf hij er blijk van ernaar uit te zien om ook ter voorbereiding van zijn toekomstige zendingstaak D.V. te vertrekken, gelovend dat de Heere hem roept in deze weg te gaan.

De Heere gedenke br. Bazen en zijn vrouw en sterke hen ook in het vreemde land waar ze nu verkeren en Hij make het met Zijn tegenwoordigheid wel. En dan mogen we niet ontkennen dat we daar ook zelf in deze jaren wel iets van hebben mogen ondervinden, dat Hij het met Zichzelf, met Zijn tegenwoordigheid, goed kan doen zijn.

We bevelen br. Bazen en zijn vrouw, ofschoon voor de meesten van u onbekend, in uw gebeden aan.

De Heere gedenke Zijn vervallen Kerk en allen die in de wijngaard nog wat mogen doen naar Zijn welbehagen.

Een hartelijke groet vanuit een ver land.

Franklin Lakes,

ds. C. Vogelaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen