EUROPA—ROME en de protestanten

Van „Protestants Nederland" ontvingen wij een uitvoerig artikel met bovenstaand opschrift, met verzoek dit geheel of gedeeltelijk te willen plaatsen in „De Saambinder". Uit dit artikel laten wij nu een gedeelte volgen, dat zeker de moeite waard is ter harte te nemen:

De „btmdeling" van de protestantse en roomse politieke klachten is opnieuw aktueeil.

Wij menen echter, dat ons volk nog zeer onvoldoende is ingelicht over hetgeen door sommige politici wordt voorgestaan. Nog veel te weinig is bekend, hoe gestreefd wordt naar volledige samensmelting der roomse en protestantse politieke fomaties bij de in afzienbare tijd te verwa< diten Europese verkiezingen. En dat men hetzelfde (nog) niet in Nederland voorstaat, berust alleen op historische en „psychologische" motieven.

Personen, die geen principiële bezwaren liebben tegen een samengaan met Rome op. j: xiropeesnivjeau, kunn^ op de duiff moóüjk voor Nedeiüaiidse verhou< iingen de eigen politieke formaties blijven verdedigen. Wij vrezen bovendien, dat zij, die nu reeds spreken over 'n samenwerking der protestantse en roomse politieke krachten, 't hierbij niet zullen laten. Heeft niet één van hen, ni. Prof. van Niftrak, bijvoorbeeld geasegd: Men moet met samengaan in de politiek b^innien, daar kan men beter marchanderen dan in de kerk"? (Piof. Dr. G. C. van Niftrik. Pt^jing tot verduidelijking in Chx. Hist. Weekblad van 11 aug. 1961).

Reeds hoort men in bepaalde kringen, dat men onder de rJs. bondgenoten (straks: partij- en frafctiegenoiten? ), die toch „mede-christenen" zijn, ndet mag evangeliseren Trouwens: Rome stelt het „geen-proselieten-maken" ook als voorwaarde voor het samengaan.

Ret betreft dus een hoogst ernstige zaak, die echter nog veel te weinig pubüiciteit gehad heeft. Waarom? In belangrijke mate omdat de mensen die op nauwe samenwerking, ja op eenheid met Rome aandrijven, er bang voor zijn „slapende honden" wakker te maken.

De aansluiting van de CJH.U.- en AJl.-leden bij de roomse (z.g. Chr. Demokratiische) trakties in Straatsburg en Luxemburg vond reeds vrijwel „geruisloos" plaats. Polemieken over een en ander vermüdt men of tracht men te verhinderen. Hoever men in fedte xeeds op deze oi. heilloze weg gevorderd os, blijkt b.v. ook uit uitspraken van Dr. Bergjhuis, voonzdtter van het Ontraal Komité van de lAnti- Rev. Party. Hoewel hij by Europese veridezingen gaarne met de roomsen op één lijst zou uitkomen, vindt hij dat er „nog geen man over boord" Is, als men voorshands volstaat met een gemeenschappelijk program en met lysibvertainxJing. „In feite komt men dan met één üjst uit, maar op grond van psychologische, zéér te respefcteren motieven, houdt men tegenover de kiezers de lijsten toch uit elkaar", plidus Dr. Berghuis.

De CH.U.-voorman Dr. TOanus gaat iets minder ver. Hij is tegen één lijst, maar blijkbaar meer op taktische dan op principiële gronden. (Men leest een en ander in dé brochure , J)e samenwerking tussen rooms-> katho!lieken en ptrotestanten in Nederlands- en Europees verband". Kampen 1961, een uitgave van de A.R. Partijstichting). Nu moge het zó zijn, dat protestanten tn een bepaalde kionstellatie, voor bepaalde aspekten van een rJsi. partijp(rogram waardering kunnen hebben, fusie of binding a priori om tot een gemeenschappelijk program of fralktile^ vorming te iKxmen is ieits geheel anders.

Het betekent loslaten van de eigen grondlslag der politieke formatie en heA zich sdtiikken binnen een geheel, waarin de rJk. meerderheid aan de parolen van Rome verbonden is, ook al komt dit laatste ndet steeds duidelijk tot uiting. Bier losjes, daar met een vaste greep degenen, dde baar geestelijk-politdek ondettgeschikt zijn leidend, trekt Rome vandaag de gsrenzen voor de politieke samenwerking zo wijd, dat veel er mee door kan, indien maar front woidt gemaakt tegen kommxmisme en socialisme. Daarbij stelt men het dan ook nog graag voor, als zou , 4ierkerstening van Europa" het geEsamenUJke christelijke doel zijn.

Nu komt hier van protestantse zijde nog een andere redenering bij: Door deel uit te maken van een grote Ijarlementaire groep, kan men meer invloed ten goede uitoefenen, heeft men meer kans op kommissiezetels enzovoort. Wat bedoelt men echter met invloed ten goede, als men ter wüle van de ./vriendschap" en de „teamgeest" reeds begint met te zwijgen over de dingen waarvan men juist Zou moeten spreken? Immers, evenzeer als er perspekMeE was voor de Reformatie in de dagen van Luther en Calvijin, is dat er óók nu. De protestantse pcJitBcus die meent; dat de protestanten' in dé Duitse CJiD.tT. hun ideaal gevonden hebben, vergist zich. Wie meent dat in Frankrijk, Bdgië en Italië geen plaats voor het politieke protestantisme is, vergist zich ook: erger, hij gelooft ndet in zijn roeping. 'KentaBen miljoenen in Fraiïaijk, België, Italië, maar o< * in Spanje en Portugal zijn slechts in naam rpoms-kathoUek.

Hier liggen ook politiek gezien zendingsterreinen. Wie die protestantse kernen achteloos voorbij gaat, hier zijn roeping niet ziet, die maakt in het gunstigste geval zijn protestantse partijformatie in Nederland tot een regionaal zaakje, dat al steun zoekend bij het grote roomse Europese concern zijn ondergang tegemoet gaat. Het protestantisme is een waarborg der volksvrijheden. Wie 2iich als protestant of als protestantse groep begeeft in één groepering met een roomse meerderheid, weet, dat daar voor de beginselen van geestelijke vcrijheid, zoals die onder ons steeds zijn verstaan, principieel geen plaats is.

•s-Gr. T. K.

Het hierboven geplaatste doet ons wel zien hoe ver Nederland, als protestantse natie van zijn landsgeboorte af, reeds weggezonken is. Heeft men in de loop der tijden nog steeds niets geleerd uit de praktijk, waarin men Rome in zoveel de hand toestak, doch het resultaat daarvan telkens weer was dat Rome al ster*ker en het protestantisme al zwakker werd! De S.G.P. heeft zeer terecht telkens met ernst daartegen gewaarschuwd en altijd geweigerd hieraan mede te werken!

Zal ons volk in al dat zogenaamde „eenheid-zoeken", met verloochening van de grondslag, waarop het eens gegrondvest is, nog verder het oordeel Gods over zich inroei)en?

Het moge wel heel diep in het hart ingegrift worden: „Nederland, ontwaak!"

Rotterdam-W

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen