Droevig!

In „De Wekker" van 12 October j.l. wordt onder het motto „Welkom" melding gemaakt, dat de Classis Amersfoort de „Gereformeerde Gemeente" te Veenendaal met haar leraar Ds; R. Kok opgenomen heeft in het kerkverband' der Christelijk Gereformeerde Kerken in Nederland. Verder wordt gezegd:

„De droeve historie van een nog droever strijd in de Gereformeerde Gemeenten ter zake van Ds. Kok zal ik niet beschrijven. Het zij genoeg te melden, dat Ds. Kok en zijn kerkeraad het Evangelie van Gods vrije genade en de rijke heilsbelofte voor een verloren mens niet wilde dringen naar de wereld der verborgen dingen, die voor God zijn. Voor Ds. Kok was het bevel niet: „Predik het Evangelie alle uitverkorenen", maar „alle creaturen". Toen daarvoor geen plaats bleek te zijn in het midden der Gereformeerde Gemeenten, toen voelde deze kerkeraad hoe langer hoe dieper, dat er een roeping lag om een kerkverband te zoeken. waar die blijde boodschap wijd en zijd mag en kan en moet gepredikt worden. Enerzijds een hartelijk belijden van al wat de Vijf artikelen tegen de remonstranten leren, namelijk de onverdiende verkiezing en de gestrengheid der rechtvaardige verwerping {art. 18, hfdst. I, Dordtse Leerregels); anderzijds de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in de gekruiste Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe, welke belofte alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet, verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof (Art. 5, Dordtse Leerregels, hfdst. II).

Tot zover letterlijk wat „De Wekker" zegt.

Verder wordt dan de blijdschap uitgesproken over de Overkomst van Ds. Kok naar de Christelijk Gereformeerde Kerken. Laten al onze lezers nu maar eens oordelen, of dit niet een zeer schrikkelijke en valse beschuldiging is aan het adres van de Gereformeerde Gemeenten. Laat men bewijzen, dat de prediking van Gods vrije genade en de rijke heilsbeloften voor een verloren mens, zoals Prof. v. d. Schuit schrijft, in de Gereformeerde Gemeenten niet verkondigd wordt of mag verkondigd worden!

Toen Ds. Kok destijds geschorst werd, ging het.echter om gans wat anders, doch dit betreft juist een zaak van groot verschil met vele. Christelijk Gereformeerden en is waarschijnlijk voor Prof. v. d. 'Schuit en velen, die de drie-verbondenleer zo graag verdedigen, geheel maar bijzaak. De schorsing van Ds. Kok vond immers daarin zijn reden, dat hij, ondanks alle pogingen, die aangewend werden om hem er van af te brengen, zonder nadere separatie vasthield aan zijn stelling van „vereenzelviging van aanbieding en belofte", terwijl deze in aard en wezen toch wel degelijk onderscheiden zijn en moeten worden. Wij zullen thans daar niet verder op ingaan, temeer daar deze zaak droevig genoeg is en destijds er door mij en anderen al zeer veel over geschreven is. Alleen dit slechts, dat men hierdoor onvermijdelijk in de wateren van de drie-verbondenleer moet verzeilen, met alle gevolgen van die, zoals die trouwens ook wel voor ieder, die het maar opmerken wil, reeds duidelijk genoeg zijn.

Het is echter een schrikkelijke verdachtmaking, te doen voorkomen alsof men in de Gereformeerde Gemeenten bezwaren zou hebben tegen enig deel der Dordtse Leerregels.

Nooit is er enig bezwaar door ons gemaakt, hetzij in het openbaar, of in het.heimelijke, tegen enig onderdeel der Dordtse Leerregels. Juist in tegendeel daarvan is de nadruk steeds gelegd op wat onze vaderen zo kostelijk beschrijven in al deze artikelen, en alzo ook in het genoemde artikel 5 van het tweede hoofdstuk. In bescheidenheid uitgedrukt, durf ik dan ook, in tegenstelling van al hetgeen waarvan men ons beschuldigen wil, te zeggen, dat de Gereformeerde Gemeenten met het vasthouden van de leer van slechts twee verbonden betreffende des mensen eeuwige staat, dichter staan bij de handhaving van de leer onzer vaderen, uitgedrukt in de Dordtse Leerregels, dan al degenen, die ons van eenzijdigheid beschuldigen en zelf de drieverbondenleer voorstaan, waarbij men al de geschriften onzer godzalige vaderen wel de deur uitbannen moet. Ook wij.betreuren al de verscheurdheid, die er is, doch wij kunnen met Prof. v. d. Schuit ons niet verblijden over zulk een vereniging, al is het dat hij zeer schone leuzen daarbij aanvoert. Zou dit, wat Ds. Kok betreft, de rechte weg voor hem in zijn omstandigheden kunnen zijn? Wij vragen slechts.

Opmerkelijk is, dat Ds. v. d. Bijl meende de Christelijk Gereformeerde Kerken te moeten verlaten en zich daarvan los te moeten maken, om zich daarna tot onze gemeenten te wenden om in ons kerkverband te worden opgenomen, terwijl Ds. Kok zich met een groot deel zijner gemeente daarheen begeeft. Ook geeft het toch in Veenendaal aan velen wel te denken, dat er nog een deel is van de gemeente aldaar, dat zich met de overgang naar de Christelijk Gereformeerde Kerken niet kan verenigen en aan onze gemeenten in de Classis aldaar verzocht heeft weer in het verband onzer gemeenten opgenomen te worden, om straks tot zelfstandige openbaring te mogen komen. Zondag jongstleden is daar reeds een samenkomst onder leiding van een naburige gemeente gehouden en men hoopt hiermede voort te gaan en spoedig de ambten ter plaatse .te zien ingesteld.

.Neen, wij roepen geen héa! doch begeren integendeel daarvan, dat de breuke Sions meer op het hart gebonden ware en ons door eigening van de schuld in ware verootmoediging voor God deed bukken in het stof, om het meer en meer nodig te krijgen, dat de Heere in souvereine ontfermingen over Zijn kerk zou opstaan en de vei-vallen hut Davids nog eens in waarheid beliefde op te richten uit het stof, tot de eer en verheerlijking van Zijn Naam en tot Sions wezenlijk heil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen