Vriendschap met de wereld, vijandschap tegen God

II

5 Jan. 1949:

slot

Het amerikaansche wekeHjksche orgaan: The Christian Century schrijft over de politioneele actie onder het opschrift: Indonesia, Toetssteen der Vrijheid. Hierin wordt betoogd, dat door de actie de belofte van 7 Dec. 1942 gebroken is; dat aldus teruggekeerd wordt tot de wreedste periode van koloniale expansie door militaire verovering; dat in de kaart gespeeld wordt van het internationale Communisme; dat eeii doodeUjke slag wordt toegebracht aan het geloof van alle aziaten; dat zelfbeschikking kan bereikt worden met democratische middelen; dat de wereldvrede in gevaar wordt gebracht; dat de Marshall-hulp voor deze militaire actie misbruikt wordt voor daden a la Hitler; dat zending welhaast onmogelijk gemaakt wordt; dat de nederlanders vechten om het monopolie van den handel in Indië te behouden en dat de Indonesiërs vechten voor het recht om te handelen met wie zij willen; net als de amerikanen in hun vrijheidsoorlog.

Verder wordt erin gezegd, dat ook de Marshallhulp aan Nederland maar stop gezet moet worden. De Veiligheidsraad moet geen wapenstilstand bevelen, maar terugtrekken der troepen. En de nederlandsche regeering moet ma^r plaats maken voor een andere, die de internationale verplichtingen beter respecteert.

Tlenslotte v^'ordt gewezenop het schrijven van de gen. synode der

Ned. Herv. Kerk op 22 Sept. 1948!

Aanhalende de woorden, waarin deze synode zegt, dat een gewapende oplossing menschelijkerwijs voor kerk en zending zal leiden tot een onoverkomenlijke en catastrofale verwijdering met de Indonesische bevolking, wordt erop gewezen, dat dus ook in Nederland „het geweten van het christendom" ontwaakte.

(The Christian Century is een orgaan, dat in handen is van leiders van den Federalen Raad van Kerken in Amerika. Het is uitgesproken modernistisch, socialistisch en pacifistisch).

7 Jan. 1949:

The Foreign Missions Conference of North America, samengekomen te Buck Hill^ Falls, Pennsylvania, neemt een resolutie aan betreffende de actie van de nederlandsche regeering.

Hierin wordt gezegd, dat een europeesche natie met democratische tradities en een groote toewijding aan het christelijk geloof door een plotselingen aanval op de Indonesische Republiek en de in hechtenisneming van haar leiders, de letter en , den geest van hasir belijdenis dienaangaande EN de richtlijnen der Vereenlgde naties geschonden heeft. „Dit niet te rechtvaardigen toevlucht nemen tot de wapenen is een ontkeiming van menselijke broederschap en van het christelijke grondprincipe, dat mensen overal het recht hebben tot zelfbeschikking.

Deze daden, hebben reeds de afkeuring, publiek getut, van vele christelijke leiders in Nederland ontmoet".

Onrust is er verder onder vele aziatische politici. Bovendien wordt de hulp van het europeesche herstelprogram verkeerd gebruikt.

Daarom besluit de conferentie:1. de regering der Verenigde Staten van Amerika te prijzen voor haar aangenomen houding t.a.v. de nood in Indië en haar aan te sporen standvastig bij deze houding te büjven, zelfs al zou zij alleen moeten staan tussen de grootmachten in haar afwijzing van het kolonialisme in Indonesië;

2. er op aan te dringen, dat de regering haar afgevaardigde in de VeiUgheidsraad opdracht geve:

a. terugtrekking van het nederlandse leger te eisen tot de positie van 19 Dec. 1948 en de vrijlating van de republikeinse leiders zonder enig voorbehoud, zodat ze him land weer kunnen besturen;

b. aan te 'dringen op hernieuwde onderhandelingen door de Commissie voor Goede Diensten, totdat een verzoening tot stand gekomen zij;

3.. de regering der Verenigde Staten op te roepen voorlopig hulp' aan Nederland stop te zetten, totdat dit land volledig zich schikt naar alle eisen, door de Veiligheidsraad gesteld.

(Bij The Foreign Mission Conference of North America zijn 102 zendingscorporaties aangesloten. Ifeze Conferentie vormt de belichaming van de amerikaansche modernistische zending met haar sociaal evangelie. Ze is uiteraard aangesloten bij den Internationalen Zendingsraad, waarin zij een belangrijke stem heeft en zij werkt op verschillende pimten nauw samen met den Wereldraad.

10 Jan. 1949:

Het blad: Christianity and Crisis geeft een verklaring door van de Indonesische Christelijke Vereeniging in Nederland, waarin uitgesproken wordt:

„Wij zijn aangedaan door het verschrikkelijke nieuws van de nederlandse aanval tegen de Indonesische Republiek op het moment, dat Indonesische Christenen in Nederland met hun Mohammedaanse medeburgers herdenken de geboorte van den Prins des Vredes".

(Het veertiendaagsch orgaan Christianity and Crisis heeft als redacteuren o.a. dr Reinhold Niebuhr, dr Henry van Dusen, dr John A. Mackay, bekende figuren uit den Internationalen Zendingsraad en den Wereldraad).

10—15 Jan. 1949:

De synode der Ned. Herv. Kerk vergadert te Woudschoten.

De synode beslidt' een verklaring te publiceeren inzake de Indonesische kwestie. Deze wordt met a 1 g e-m e e n e stemmen aangenomen. Er wordt in herinnerd aan het schrijven-van 22 Sept. 1948, gericht aan den Raad van Ministers. Gezegd wordt, dat gerekend moet worden met de mogelijkheid, dat de geestelijke schade, waartegen in bewust herderlijk schrijven werd gewaarschuwd door het gewelddadig optreden is aangericht. Ook nu nog neemt de synode het standpunt in, dat haar tot dit getuigenis leidde. Maar de regeering meende dezen weg te moeten gaan. „Het vervult de Synode met zorg, dat door de militaire actie een slag aan het wederzijds vertrouwen is toegebracht, welke 2Üet alleen in de toekomstige verhouding tussen de volken van Nederland en Indonesië, maar ook zijn weerslag zal doen gevoelen in het werk van kerk en zending." „Intussen wenst de Kerk de verklaring van de Regering volkomen ernstig op te nemen, dat zij een spoedige verwezenlijking van de staatkundige vrijheid en zelfstandigheid van Indonesië zal nastreven." „Met vei; zaking van het eigenbelang moet alles wat mogelijk is door het Nederlandse volk en zijn Regering in het werk worden gesteld om, door een onverkorte en ro'yale vervulling van de gegeven belofte, het vertrouwen bij de Indonesiërs, ook in de Republiek (spatiëering van ons, v. d. W.), te herstellen. In het geloof in onze Heer Jezus Christus weten wij ons één met de Kerken in Indonesië, die dezelfde Heer en Verlosser belijden." „Wanneer onverhoopt de Regering van de gedragsUjn zou afwijken, die zij in meerdere verklaringen der laatste weken tot de hare heeft gemaakt, saiUen wij als Kerk ons geroepen weten, onze stem te verheffen."

Tevens besluit de synode haar praeses ds H. J. P. Wesseldijk en haar scriba dr E. Emmen op zeer korten termijn af te vaardigen naar de vergadering van den Federalen Raad van Kerken in Amerika (Federal Council) om de amerikaansche kerken voor te Uchten omtrent de houding der Ned. Herv. Kerk tegenover de indonesische kwestie. Ook dit besluit wordt met algemeene stemmen genomen.

16 Jan. 1949:

Op den morgen van dezen Zondag vertrekt de heer J. J. Vorrink, voorzitter van de P. v. d. A., in opdracht der regeering naar Oslo om de leiders der socialisten in Noorwegen in te lichten over de houding van de P. v. d. A. Wanneer de heer Vorrink door een vliegtuigongeluk zijn missie niet kan volbrengen, draagt de ? ; egeering de heer Kleyn op, dit te doen.

Op dezen zelfden Zondagmorgen vertrekken ook de president en de secretaris van de synode der Ned. Herv. Kerk naar Amerika, om tijdig aanwezig te kunnen zijn bij de vergadering van den Federalen Raad van Amerika.

(Uit den Federalen Raad is de Wereldraad ontstaan. Thans is de Federale Raad de amerikaansche afdeeling daarvan. 27 kerken zijn erbij aangesloten met in totaal bijna 26 millioen leden. Bij de aangesloten kerken behooren ook de Russisch Orthodoxe Kerk in Noord-Amerika en andere Oostersch Orthodoxe kerken. De Federale Raad, die in nauw verband staat met The Missions Conference of Nortli America, dient niet verward te worden met den Amerikaanschen Raad van Christelijke Kerken, een bijbelgetrouwe tegenraad).

18 Jan. 1949:

Op voorstel van z\jn uitvoerend college schaart de Federale Raad in vergadering te Washington bijeen zich achter de verklaring der sypode van de Ned. Herv. Kerk inzake Indonesië van 14 Jan. 1949.

„Wij delen de mening van de Generale Synode inzake de verkeerde uitwerking van de jongste militaire maatregelen op het wederzijds vertrouwen tussen het volk van Indonesië en Nederland. Zulk vertrouwen is vereist voor heilzame relaties tussen deze naties en voor de vrede, in het biezonder in Azië, maar ook in de gehele wereld."

De Raad, op een spoedige oplossing hopende, dringt er op aan, dat de bijstand van de Verenigde Naties aanvaard wordt door de beide partijen.

Bisschop G. Bromley Oxnam van New York wordt herbenoemd tot voorzitter van het comité, dat in dezen de Raad van advies dienen moet.

(Tegenwoordig is nogal bekend de uitdrukking vau dezen laatst genoemden persoon, dat de Grod, zooals het Oude Testament Hem teekent in 2Sjn wraak, terecht een dirty bully, vuile bullebak, genoemd kan worden-

Doch er is meer over hem op' te merken. Hij was jaren president van "den Federalen Raad. Met o.a. ds Mare Boegner is hij thans een der 6 presidenten van den Wereldraad. Hij is ook voorzitter van een raad vooi' vriendschap tusschen Amerika en Rusland. Men zie voorts wat Getrouw van Dec. 1948 en Jan. 1949 over hem pubüceerde.)

21 Jan. 1949:

De Vereenigde Staten, China, Cuba en Noorwegen dienen een resolutie in den Veiligheidsraad in. Hierin wordt geëischt de instelling van een federale interim-regeering per 15 Maart 1949, het houden van verkiezingen per 1 Oct. 1949 en de onafhankehjk-verklaring der Vereenigde Staten van Indonesië op 1 Juli 1950.

Voorts: onmiddellijk staken van het vuren, vrijlating van aUe politieke gevangenen, uitbreiding van ledental en bevoegdheid der Commissie voor Goede Djiensten.

29 Jan. 1949:

Deze resolutie door den Veiligheidsraad aanvaard.

8 Febr. 1949: ^

In de nederlandsche pers circuleert een bericht, waarin gemeld wordt, dat ds Wesseldijk en dr Emmen zeer veel begrip en medewerking in Amerika ondervonden. Volgens dit bericht zou door deze beide afgevaardigden medegedeeld zijn in Amerika, dat de generale synode der Ned. Herv. Kerk juist geheel a c h t e r de ned. regeering staat. Hierdoor kwam het, dat de Federale Raad een motie aannam, „die van veel meer begrip getuigde" dan die van de Foreign Missions Conference.

De ondervonden goodwill werd mede geweten, volgens dit bericht, aan de Assemblee van den Wereldraad te Amsterdam.

De nederlandsche ambassadeur te Washington ontving de beide afgevaardigden. Op verzoek van verschillende leidinggevende figuren uit de amerikaansche kerken werd besloten, dat dr Emmen nog eenige weken in Amerika zou bUjven.

En vele valsche profeten zullen, opstaan en velen zullen zij verleiden (Matth. 24:11),

Wij zien dit nu al klaarder vervuld worden. Profeten in de kerk, die met den stroom der wereld méé, vóór de revolutie kiezen en oproepen de teekenen der tijden wel te onderscheiden, de teekenen van het oostersch nationalisme. Ach, het zijn de teekenen van het beest! Wee de kerk, de zending, die „begrip" toont. Wèè de kerk, die afhoereert, die rijden gaat op het beest, die toegeeft om nog wat te winnen. Ik zal vriendschap stellen tusschen de kerk en mijn zaad, zegt de oude slang.

En omdat de w e t s v e r a e h t i n g toeneemt, zal de liefde van demeesten verkillen (Matth. 24 : 12).

Velen zien wel, dat het mis gaat. Ze schrikken nog wel van den gruwel der verwoesting, die de oecumenische beweging aanricht, ze voelen zich niet thuis bij een spreken dat enkel gebaseerd is op de broederschap van alle menschen en Gods vaderschap voor allen. Maar ze begonnen compromissen te sluiten, en hun werken volgen hen na, en hun kinderen. En de antichrist gebruikt gaarne hun aller machteloosheid.

Maar wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden (Matth. 24 VS 13).

De revolutionaire staten en de valsche kerken slxiiten hun concordaten. De oecumenische boycot komt al dreigender nader. Maar wie zijn liefde laat verkillen volhardt niet.

En daarom roepen wij allen, die volharden willen naar Gods Woord op, te breken met het steunen van de valsche profetie en de valsche kerkelijke eenheidsbewegingen. Heusch niet alleen, omdat we nu eens inzake Indië de rampzalige gevolgen zien van den grooten invloed der oecumenische grootmachten op de wereldpolitiek. Deze gevolgen waren te wachten.

Maar niet om de gevolgen, maar om het gebod zullen we hebben te volharden, wij en onze kinderen.

Leden der Ned. Herv. Kerk, leden der Gereformeerde Kerken, wier synode te Eindhoven vergaderde, gij allen, die beseft te staan in het ambt van gezalfden christen onder de wijde hemelkoepel van den oordeelenden God, wandelt waardig der roeping met welke gij geroepen zijt!

De toeneming van het verkeer en de internationale samenwerking doen al meer den wereldstaat en de afvallige wereldkerk groeien. Gij hebt de dure taak om geen smakeloos zout te zijn, want dat wordt door den wereldstaat vertreden, maar om de volhardende liefde te betoonen, die enkel het zuivere Woord vast houdt. Niets meer. En niets minder. Wie toegeeft om „de omstandigheden" valt af. En valt. O, laat u behouden uit dit verkeerd geslacht. Laat mede door uw vasthouden aan de belijdenis de kerk gered worden van het oordeel. Ik zal vijandschap zetten, spreekt de Heere. Onderwerpt u aap. Hem en biedt wederstand aan den duivel en zijn organen. Wie een vriend der wereld wil zijn, wordt metterdaad een vijand Gods.

En dit evangelie des Koninkrijks zal inde g e h e e 1 e w e r e 1 d gepredikt worden toteen g e t u i g e n i s v a n alle volken, en dan zalhet einde komen (Matth. 24 : 14).

Dit zuivere evangelie, waarbij de ware kerk volhardt, zal een getuigenis zijn voor de volken; een aanklacht tégen het nationaüsme en den revolutie-geest der volken, een vr ij spraak voor die geslachten, die zich bekeeren en laten reformeeren. Mede doordat de Heere zijn kerk bewaart voor inschakeling üi oecumenische bouwsels kan het Woord kUnken ook in de zending. En blijft Zijn gemeente steeds ondanks vervolging in stand. Beschermd dóór de wara profetie tegen afhoereeren.

En dan komt het einde. Voor wereldstaat en wereldkerk. De eerste, het beest, heeft dan al de valsche kerk van haar luister beroofd en berooid gemaakt. Babel stort ineen. Zij, die zich vermengden met hen, die naar verandering stonden, worden ontnuchterd en ontgoocheld. De betoovering wijkt. Alle politiek geknoei en alle kerkelijk hiërarchisch en oecvunenisch gesjacher is dan ten einde. De hoer rijdt niet meer op het beest. Maar de ruiter op het witte paard laat zien hoe sterk de macht van het Woord Gods is!

Dan is ook de kerk voleind, vergaderd. Haar zake, eertijds verdoemd, zal bekend worden de zake van den Zoon Gods te zijn; zij ontvangt voor haar volharding het genade-loon.

Daarom is er geen. verschillende keuze. En ook geen oecumenische „kwestie". Evacueert uit Babel! Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met de revolutionaire afgoden? Gaat weg uit him midden en scheidt u af, spreekt de Heere, en Ik zal u aannemen.

Daar wij nu deze beloften bezitten, geliefden, laten wij ons reinigen van ALLE bezoedeling dos vleesches en des geestes, en zoo onze heiligheid volmakein in de vreeze Gods! (1 Cor. 6 : 14^7 : 1).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen