Een niet geplaatste artikel: China, Mott, etc.

(I)

De heer D. Krijger, die in 1942 ten gevolge van een ongeval tijdens de verduistering overleed, vertoefde jarenlang is China. Hij leefde — hij was geen zendeling — intens met de zending mede. Zijn oogen gingen open voor den funesten invloed van de modernistische zendelingen in China en met name van den door hen beheersohten Nationalen Raad (van kerken en zending in China). Terug in het vaderland, bemerkte hij, dat er velerlei onkunde omtrent de zending in China heerschte. In de voorlichting van „bevoegde" zijde, werd juist de Nation& le Raad hemelhoog geprezen; zijn leiders en voormannen van den Federalen Raad in Amerika en van den Internationalen Zendingsraad werden met een heilig onschendbaar aureool omgeven. Getuige een publicatie van dr ir M. G. van Beusekom, die ook nogal met Kagawa dweepte.

Om hiertegen te waarschuwen sclireef hij een stuk, dat hij inzond naar , , De Standaard" om daarin opgenomen, te worden. Dit blad heeft echter dit stuk, dat wel eenigszins afweek van de gangbare meening en eenige onthullingen over geliefde figuren deed, geweigerd.

Het kan zijn nut hebben het thans te publiceeren. We danken allen, die dit mogelijk maakten. Er is onlangs een brochure uitgekomen van iemand, die óók D. Krijger heet: ds D. Krijger, predikant te Lochem bij de kerken die in Eindhoven in synode bijeenkwamen. Door deze brochure-zonder-bewijzen-met-enkel-holleleuzen wil de schrijver eenvoudige menschen van zijn kerken voorlichten inzake den Wereldraad van Kerken en het laatste verzet (prof. Dijk, prof. den Hartogh, dr Praamsma), breken: aansluiting alsnog! Volgens ds A. Dopdorp in „Eenigheid des Geloofs" is ds Krijger gegrepen door de wereldwijde idealen van John Mott CS.

De boom wordt gekend uit de vruchten. Laat ons eens luisteren naar wat die andere D. Krijger, door den Heere reeds gevoegd bij de zielen onder het altaar, ons te zeggen heeft over de wereldwijde prakt ij k e n van John Mott c.s.

Aan de Redactie vat het Dagblad „DE STANDAARD". Amsterdam.

Geachte Redactie,

De courantenberichten uit Holland, die ik tijdens mijn verblijf in China onder de oogen kreeg, hadden mij reeds voorbereid op den gebrekkigen kijk in ons vaderland op het gebeuren in het Hemelsche Rijk. Vandaar dat ik, kort geleden daarvan terugkeerend, verheugd was kennis te maken met aflevering 1-111 van dit jaar van het tijdschrift LICHTSTRALEN OP DEN AKKER DER WERELD, want daarin schrijft Dr Ir H. G. van Beusekom over China en Ik hoopte er uit te kunnen putten bij gelegenheid van dispuut-gesprekken over het Verre Oosten met menschen, die er nooit geweest zijn en die toch meenen tajnelijk wel op de hoogte te zijn met de zaken aldaar.

De titel „Het ontwaken van China en het Christendom" beloofde een uitgebreid menu, en inderdaad, aan spijzen van verschillenden aard ontbrak het niet. Vooral boeide mijn aandacht hetgeen de schrijver over het Christendom ia het Hemelsche Rijk kwam brengen. Ik voedde de levendige hoop in den schrijver een geestverwant te zullen aantreffen, die vóór alles aan het „Jonge, ontwakende China" — zooals hij het noemt — klaren wijn kwam schenken over liet fundament van het Christendom en niet als eigenlijk doel allerlei politieke en andere Idealen tegelijkertijd zou binnen smokkelen. Vooral uitdrukkingen als „Het Christendom zal in CWna een groote kans hebben, wanneer het op ieder levensterrein de hooge elschen van Christus durft stellen en als grondslag nemen" en „de tegenstand van de ongeloofspropaganda heeft de Clilneesche Christenen geprikkeld tot nadenken over de grondwaarheden van het Christendom" gaven daartoe gegronde hoop. Zelfs dat de schrijver dien Indruk nog tracht te versterken door voor Gen. Chang Chih Chiang 'n bijbel met gouden letters te laten vervaardigen en dien zijn vrienden ten geschenke te geven met de boodschap: „dit is 't meest beteeikenende boek van de wereld" kon mij die hoop niet ontnemen, want wellicht heeft de schrijver niet met zooveel Chineesche generaals kennis gemaakt als aan mij te beurt mocht vallen en slaat daarom wellicht hun intellectueele waarde in het algemeen anders aan dan Ik op grond mijner ervaring meen te mogen doen. Per slot van rekening heeft de wereld toch geen Chineeschen generaal noodig om ons de waarde van den Bijbel te verklaren.

Ik las dus welgemoed verder en werd geboeid door 's schrijvers betoog over „De crisis der Zending in China" en de vele wetenswaardige dingen, die hij daarin beschrijft. In welsprekende zinnen weet hij onze aandacht te vangen; men behoeft niet te vragen of hrj zich terdege in den toestand heeft ingeleefd. Toch kon Ik het gevoel niet van mij afzetten, dat er nog wel het een , en ander onder het geschrevene doorloopt, dat de schrijver niet volkomen doorvoeld heeft, misschien wel dat het Chineesche karakter hem, evenals bijna allen Westerlingen, vaag en nevelachtig toeschijnt, en het hem niet mogelijk Is het objectief te beschouwen, zoodat hij er niet toe komen kan het te nemen, zooals het toch eigenlijk is, eenvoudig en doorzichtig als van een kind.

Na eenige opmerkingen hierover werd aldus vervolgd:

Dit alles intusschen daargelaten, was ik toch verheugd met het boek te hebben kennis gemaakt, want het voorzag in een behoefte en kon werkelijk aan onze landgenooten een beteren kijk geven op China dan zij thans bezitten. Maar hoe veranderde mijn blijdschap, toen de schrijver begon over den Nationalen Christen-Raad en zijn streven. En daar was reden voor, want Ik heb tijdens mijn veelvuldig verkeer in zendingskringen veel over dien Raad gehoord en er ook veel over gelezen.

Wat is eigenlijk de Nationale Christen-Raad? Een spiegelbeeld van „the Federal Council of the Churches of Christ in America" ? Met deze bewering vermeen ik het dichtst bij de waarheid te zijn. Om te weten wat die Algemeene Raad der Kerken van Christus in Amerika is, en wat hij beoogt, behoeft men slechts het werkje van Sanctuary op te slaan, getiteld TAINTED' CONTACTS en teboekgesteld voor American Christian Defenders. Het boekje is uitgegeven in November 1931. Hoe roerend is reeds het Voorwoord, geschreven door M. A. Matthews, en hoe sleepend roept hij het Amerikaanse Volk op te waken tegen den Vorst der Duisternis, die in de Kerk sluipt. Kolonel Sanctuary staat in voor de feiten, die hij verzameld heeft, een zuil inderdaad van indrukwekkende hoogte, genoeg geluid gevend om de slapende, zorgelooze burgers wakker te schudden en den zakenman van zijn gouden kalf af te trekken en terug tot het oude vaderlijk huis en het Kruis, opdat hij den waren grondslag voor zijn leven terugvinde en zijn plicht doe als verwacht mag worden van een oprecht vaderlander. Subliem vooral klinkt het einde van dit Voorwoord: „Ontwaak! ontwaak! De vijand loert op uw ondergang!"

In het werkje is genoeg feitenmateriaal verzameld om tot de overtuiging te komen, dat het Communisme hoogtij viert en den Federal Council of the Churches of Christ In Amerika gebruikt als machtig wapen tot doorvoerlag zijner politiek.

Misschien zal iemand de opmerlcing maken: dit is alles goed en wel, maar hier gaat het over Amerika, terwijl wij het in dit stuk over China hebben! Die opmerking is zeer juist en ik zou zonder goeden grond den Nationalen Christen-Raad van China niet een spiegelbeeld van die Amerikaansche Federatie genoemd hebben, ware het niet dat de schrijver van „Het Ontwaken van China en het Christendom" eenige belangrijke zinsneden wijdt aan Dr Sherwood Eddy en zijn werk. Welnu, die Dr Eddy wordt ook in „Tainted Contacts" aangehaald, zoodat het voor de hand ligt, dat hij eveneens zijn aandeel gehad heeft ia het oprichten van den Nationalen Christen-Reiad van China. Wie is die Dr Sherwood Eddy?

Leest maar bulletin No. 460 van „The American Civil Liberties Union" over het program van actie van dertig onpartijdige organisaties. In dat program worden als de meest urgente elschen genoemd: erkenning van Rusland door de V.S., en_, .intrekking van de wet, die verspreiding verbiedt van literatuur over de beperking van het kindertal. Terzelfdertijd werd in een schrijven, onderteekend door vier leden van de National Board of the Civil Liberties Union, van den Minister van Oorlog opheffing geëischt van den ban op de Communistische Partij. Eén dier vier onderteekenaars was Dr Sherwood Eddy.

Het boekje is overwaard gelezen te worden en gaarne zou ik er meer uit aanhalen, wanneer ik niet vreesde teveel van Uw bladruimte te vergen.

Verder is te Chicago in 1927 een werkje uitgegeven, getiteld: PASTORS, POLITICIANS, PACIFISTS, waarin met nadruk gewezen wordt op het gevaar dat voor dp Kerk van Christus steekt in de roekelooze richting, die de Federal Council of Churches of Christ In America, inslaat. Of van dit werkje een Nederlandsche vertaling bestaat weet ik niet, maar ik zou het wel wenschelijk vinden. Dr Sherwood Eddy kan, van zijn standpunt bezien, tevreden zijn over zijn kortelings gehouden „evangelische campagne" in China. Het was werkelijk een succes voor hem en de zijnen. En hoe kon het ook anders? De groote menigte vermoedde allerminst kwaad in zijn optreden. Immers, hij verscheen op uitnoodiglng van het Nationaal Comité der Y.M.C.A. (Christelijke Jongemannenvereeniglng zou men dit in onze taal kunnen overzetten). Bovendien genoot dit Comité de gulle medewerking van vertegenwoordigers van andere nationale organisaties, lü het bijzonder van den Nationalen Christen-Raad van China. Verscheidene groote plaatselijke Chineesche Kerken openden haar deur voor hem, terwijl sommige, Westersche Kerken, wier ledental voor het grootste gedeelte bestaat uit modernistische zendelingen, zooals b.v. de Union Church te Peking, hem op haar spreekgestoelte hadden uitgenoodigd. Wie het streven kent dat uitgaat van de liberalistische mlssionnalre Instituties der Yenchlng Universiteit, zal begrijpen hoe volijverig zij waren om zich als studie-object door Dr Eddy te doen gebruiken.

Meer dan twintig groote opvoedingscentra, over geheel China verspreid, werden bereikt, en vele studenten en andere jongelieden van beiderlei kunne, behoorende tot de Intellectueele klasse des volks, reisden hem na overal waar hij optrad, om hem maar zoo vaak mogelijk te kunnen hooren. De campagne was een der uitgebreidste van dezen aard, sedert jaren ondernomen. Zij duurde vijf maanden. In Dr Eddy's rapporten wordt het succes opmerkelijk genoemd en het werk werd zorgvuldig voortgezet door Chineesche leiders van gelijke geestesgezindheid, in vele gevallen bijgestaan door Buitenlandsche zendelingen.

Het bloote feit dat een campagne onder leiding van een man als Dr Eddy In Christelijke districten mogelijk was. Is op zichzelf reeds een veelbeduidend teeken des tijda en geeft opnieuw een proeve van de verschrikkelijke mate, waarin het modernisme in zijn verschillende vertakkingen grond wint op het zendingsveld.

Nog eens de vraag: wie is Dr Eddy?

Het best is hij bekend als een Y.M.G.A.-man. Verscheidene jaren was hij in Indlë werkzaam als Nationaal Secretaris dezer Vereeniging, en wel tot 1911, toen hij benoemd werd tot Secretaris voor het werk in Azië v£in het Internationaal Comité der Vereeniging, arbeidende onder de studeerende jeugd in Japan, Korea, China en Indlë. In zijn Chtna-campagne werkte hij nauw samen met Dr John R. Mott. Reeds in die dagen begonnen zijn radicale gevoelens alarmeerend te werken op Christelijke leiders in de Vereenlgde Staten en elders, wier ongerustheid in de volgende korte bewoordingen tot uiting kwam: „Mr Eddy geeft voorbeeld van leiderschap, dat er tegenwoordig op uit is het geloof van honderden onzer jonge mannen en vrouwen te ondermijnen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen