De goede boodschap in Amersfoort
Aan de voorzijde lijkt het een gewoon historisch herenhuis. Vroeger was het een café, later een paardenstal. De oude naam staat nog op een oud uithangbord: ”Het zwarte paard”. Nu is het een evangelisatiepost. En de nieuwe naam is: ”Bij Elim”.
Aan de Kamp in Amersfoort, de oostelijke toegangsweg tot de oude binnenstad, bevindt zich op huisnummer 47 een evangelisatiepost, Bij Elim. Achter de ruit hangt een overzicht van de activiteiten deze zomer: ”Bij Elim, welkom”. En: ”3-gangendiner, welkom”. De voordeur staat open. Het is donderdagmiddag, half twee. Bijna tijd voor het wekelijkse Bijbelleesuur.
Robert Vredeveld (zie ”Mijn buurvrouw zei: Joh, Robert, ga ’s mee”) is de eerste bezoeker. Hij is, zegt hij, invalide vanaf zijn geboorte.
Met zijn elektrisch aangedreven handbike, gekoppeld aan zijn rolstoel, stommelt Robert het halletje binnen en de huiskamer in. Daar koppelt hij de handbike af en rijdt hij eigenhandig zijn rolstoel naar het zitje.
In het halletje staat een rek met boekjes en folders: ”Het levende Woord”, ”Handreiking bij het Bijbellezen” en het ”Evangelie naar Johannes”. In de huiskamer gaat een van de wanden schuil achter een enorme boekenkast. Tussen de boeken staan wat planten en een paar Bijbelteksten. De meest in het oog springende is deze: ”Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven”; de kleinste: ”Jezus is de goede Herder”. Achter de huiskamer leidt een kort trapje naar de keuken.
Boodschap overbengen
Sinds 2019 is Lennard Elenbaas evangelist namens de gereformeerde gemeente in Amersfoort. Voorheen werkte hij zeven jaar lang als evangelist voor Zending Gereformeerde Gemeenten in Ecuador. Nu werkt hij samen met de gemeente bij het evangeliseren vanuit Bij Elim.
Evangeliseren is volgens Elenbaas de goede boodschap overbrengen. „Het begint bij zelf de goede boodschap zijn. De Heere Jezus ontving iedereen, ook al begreep niet iedereen Hem. Hij is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. Of je nu uit de wereld komt of opgegroeid bent in de kerk, we zijn allemaal van dezelfde lap gescheurd. We hebben allemaal hetzelfde nodig. Evangeliseren is een roeping voor de kerk, het is zelfs het bestaansrecht van de kerk. We zijn op deze aarde om licht te verspreiden, om het Evangelie van Jezus Christus door te geven. Dat Woord is een lamp voor onze voet.”
In de huiskamer staat een straatbord met een overzicht van de activiteiten in Bij Elim: Inloop met gratis koffie. Taalhulp. Voorleesmiddag voor peuters en hun moeder. Bijbelleeshulp op donderdag. Gratis lunch op vrijdag. Creatieve ochtend op vrijdag.
Bijbelleesuur
Kwart voor twee. Vrijwilliger Ko van Dijke, lid van de plaatselijke gereformeerde gemeente, leidt vandaag het Bijbelleesuur. Zes deelnemers schuiven aan: Geert, Mirjam, Eva, Hellen, Robert en Paulien. De beamer toont ”Handelingen 5:1-16 – Schrik en vreugde”. Op tafel ligt voor iedereen een Bijbel van de GBS.
Op het scherm verschijnt de tekst van Gezang 445: „Ruwe stormen mogen woeden, alles om mij heen zij nacht.” Aarzelend zoeken de aanwezigen de melodie achterna: „Door een nacht, hoe zwart, hoe dicht, voert Hij mij in ’t eeuwig licht.”
Handelingen 5 is wel een hoofdstuk om eerst van te schrikken, zegt Van Dijke. „Maar wat er volgt, is grote vreugde. In Handelingen 4 lezen we dat er in Jeruzalem een mooie gemeente was ontstaan. Het groeit en bloeit, en alles is vrede en eensgezindheid. En in Handelingen 5 lezen we opeens over leugen en bedrog. Opeens is het storm. Zo kan het ook in je leven zijn. Dat opeens alles misgaat, dat het plotseling stormt vanbinnen.”
Om de beurt leest iedereen twee Bijbelteksten. Van Dijke deelt een A4’tje uit, als leidraad voor het gesprek, met enkele gespreks- vragen en verwijsteksten.
Ananias en Safira wilden ook wat zijn in de gemeente, zegt Van Dijke. „Ze wilden er ook bij horen. Maar het ging ten diepste alleen om hun eigen eer. Terwijl God om ons hart vraagt. En och, dat lukt ons niet hè, ons hele hart aan God geven. Maar dat mag je dan voor de Heere neerleggen, vragen of Hij ons hart Zelf wil nemen.”
Na vijf kwartier vraagt van Dijke: Wat is nu de boodschap vanmiddag in Amersfoort? Mirjam zegt: „God is rechtvaardig. Altijd. Wat God doet, dat is goed, ook al begrijp ik het vaak niet.”
Hellen zegt: „God is ook barmhartig, genadig en lankmoedig. Dat is Wie God is. Zo heb ik het altijd geleerd. En zo heb ik het vanmiddag gehoord.”
Robert: „Wat ik ervan meeneem is dit: Ontzag voor God en voor Zijn werk.”
Iedere zondagmiddag
Van Dijke sluit af met de mededeling dat er vanaf deze week iedere zondagmiddag een samenkomst zal zijn. „Dat is geen kerkdienst. Nee, dit wordt ook niet de gereformeerde gemeente Amersfoort-Centrum. Dat is nooit de bedoeling geweest. Op zondag houden we hier een eenvoudige Nederlandstalige samenkomst. Er is een korte meditatie. We zingen, we lezen, we bidden en we praten samen wat na. Het duurt al met al een uur.”
Dan klinkt er nog een lied, een psalm, 139:1: „Niets is o Oppermajesteit, bedekt voor Uw alwetendheid.”
„Mijn buurvrouw zei: Joh, Robert, ga ’s mee”
Robert Vredeveld (59 jaar, afgekeurd als ict’er) is een van de vaste bezoekers van de Amersfoortse evangelisatiepost Bij Elim. Vanaf zijn geboorte is hij invalide, maar ongelukkig is hij niet, zegt hij. „Van nature ben ik een blij mens, ondanks mijn beperkingen. En nu ben ik zelfs gelukkiger dan ooit, want op tweede pinksterdag ben ik gedoopt, nadat ik openbare geloofsbelijdenis afgelegd had. Dat gebeurde in de kerk van de gereformeerde gemeente hier in Amersfoort. Dat was heel bijzonder. Eindelijk belijdenis gedaan, eindelijk gedoopt, na 59 jaar.”
Vredeveld („Peacefield in het Engels”) kwam vier jaar geleden voor het eerst in de kerk, bij ds. W. Visscher. „Het gebeurde in 2019. Ik vroeg aan een buurvrouw waar ze op zondag toch altijd heen ging. Naar de kerk dus, bij ds. Visscher. En ze zei: „Joh, Robert, ga ’s mee.” En dat heb ik toen gedaan. Zo eenvoudig ben ik onder het Woord gekomen. Daarvóór was ik niks. Hoewel, ik heb altijd wel het idee gehad dat er iets was dat mij hielp, iets van een God, iemand boven mij, of iets buiten mij, ergens. Ik zag zo vaak sporen in het zand, eerst van vier voeten, die van mezelf en die van God. Toen van twee voeten, want God had mij gedragen, ook toen het weleens heel moeilijk was. God is er. Nu weet ik het. Hij bestaat. En Hij weet dat ik er ben. Vroeger was ik weleens een soort van eenzaam. Nu niet meer. Vier jaar lang ben ik bij de dominee op catechisatie geweest. Het heeft mijn leven verrijkt. Honderd procent. Heel zeker.”
Wat zoekt Vredeveld op deze zonnige donderdagmiddag in Bij Elim? „Hier kom ik thuis. Ik zie uit naar meer kennis over de Bijbel, over Wie God is. En ik ontmoet graag mensen. Dat kan in Bij Elim heel goed. Het is fijn hier. Er zijn mensen met wie ik praten kan, over van alles, over het geloof, over hoe je in de wereld staat. Maar over God praten is nu het liefste wat ik doe, anderen over Hem vertellen. Mijn naam is Vredeveld. Maar ik had nooit vrede. Nu heb ik de vrede gevonden, Hij is mijn Levensvorst, de Verlosser. Ik had zo ontzettend lang zónder Hem geleefd. Nu kan dat niet meer.”
Vanmiddag woont Vredeveld het Bijbelleesuur bij. „Dat is heel laagdrempelig. Ik leer hier meer van de Bijbel. Want ja, de Bijbel is wel een mooi boek, maar het is geen roman, niet een boekje dat je even wegleest. Bij Elim is voor mij een veilige haven, een toevluchtsoord, een Bijbels Elim, een plaats met zeventig palmbomen en twaalf waterfonteinen, een oase in de woestijn, want het leven is wel een woestijnreis. Bij mij wel ja.”
Tip van evangelist Elenbaas
„Evangeliseren is de goede boodschap doorgeven. Vaak worstelen we met welke woorden daarvoor het meest geschikt zijn. In het werk dat ik voor Zending Gereformeerde Gemeenten in Ecuador heb mogen doen, heb ik vooral gezien hoe gelovigen zelf daar de boodschap waren. Een leven dicht bij God is merkbaar en roept vragen op in de omgeving. Dan ontstaat er een verbinding om met elkaar door te spreken. Dat vraagt terugkerende omgang met onze naaste en oprechte interesse in de ander, omdat die ander een ziel heeft. In onze seculiere samenleving kost het vaak tijd om deze verbinding te krijgen. Neem die tijd en wees ondertussen de boodschap.”
serie Evangeliseren in de zomer
Op nogal wat plaatsen in ons land wordt er geëvangeliseerd. Vanuit evangelisatieposten, in inloophuizen, op markten, via vakantiebijbelweken. Deel 1 van een achtdelige serie.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 juli 2023
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 juli 2023
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's