Eigen schuld, dikke bult

Zo sprak het verhaal ook duidelijk de mensen aan die elke week bij ons komen om meer over Jezus te leren. Na de geschiedenissen over Zacheüs en over de gedoopte kamerling was dit het volgende verhaal in een verzameling basislessen over het christelijke geloof.

Er volgde na het samen drie keer hardop lezen en een paar vragen een levendige discussie tussen de buurtgenoten. Zij wonen hun leven lang al met elkaar in ons dorpje. Het is ons kent ons en zodoende bestaat er ook best wel wat oud zeer tussen dorpsgenoten onderling. Met voor Thai ongewone directheid en eerlijkheid over de gebroken relaties van de mensen onderling werd duidelijk gemaakt hoe zij het probleem zouden oplossen. Het deed ons met onze oren klapperen.

„Als die buurvrouw op de stoep zou neervallen, zou ik gauw naar binnen rennen en haar gewoon laten liggen, eigen schuld.” Iedereen knikte vol begrip. Eigen schuld, dikke bult.

Toen we de betekenis van het liefhebben van vijanden uitlegden vanuit het verhaal dat we net gelezen hadden, staarden ze ons met verbaasde gezichten aan. Een persoon die jou iets heeft aangedaan (oorzaak) heeft namelijk zelf veroorzaakt dat je hem of haar laat liggen (gevolg), net als in het verhaal. Dat is de zogenaamde wet van karma die in Thailand door nagenoeg iedereen als vanzelfsprekend wordt ervaren. Met goede werken werkt het precies zo. Die leveren in de wet van karma goede dingen op. Het grappige, of misschien wrange van het verhaal is dat de aanblik van lijden direct leidt tot de gedachte dat iemand iets slechts heeft gedaan. Dat zet helaas niet direct aan tot helpen en goed doen. Als je zo toegetakeld op straat ligt als de man in het verhaal moet je vast wel iets heel slechts gedaan hebben, was de heersende opinie in het groepje. Logisch dus dat de priester en de leviet de man lieten liggen. Met hem hoef je helemaal geen medelijden te hebben en je hoeft dus ook geen barmhartigheid te tonen.

Het idee dat we onze vijanden moeten liefhebben, sprak de mensen wel aan, maar maakte hen ook een beetje benauwd. Want hoe doe je dat dan precies? Iedereen voelde wel aan dat juist het liefhebben van die vervelende buurvrouw die altijd lawaai maakt of die buurman die altijd dronken is, heel erg moeilijk is. Barmhartigheid tonen. Het zit niet automatisch in onze natuur. En of we het verhaal nu voor de eerste of de duizendste keer horen, het blijft een indrukwekkend voorbeeld van hoe het helemaal anders moet in het Koninkrijk van God.

De schrijver is samen met zijn gezin uitgezonden door de CGK en OMF naar Udon Thani in Thailand. Hij werkt daar als kerkplanter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen