Snijboontjes aan de Gouwstraat

Aan tafel zit vaste bezoeker Jopie (83): „Ik ben wel katholiek, maar ik kom hier graag. Het is altijd gezellig, het eten is verrukkelijk en straks wordt er nog uit de Bijbel gelezen. Dát is zo mooi. Ik kan niet zonder Bijbel. Dat heeft een mens nodig, vooral als je verdriet hebt.”

En Jopie heeft verdriet, want haar man is overleden. „In de Bijbel vind ik troost. En hier in dit inloophuis ook. Maar zondag ga ik weer naar m’n eigen katholieke kerk. Ik vind dat ik dáár hoor.”

In de hal van het Bijbelhuis is het druk. Coördinator Kees Bel beent de straat over naar de overkant. Daar bevindt zich de inloopwinkel, vol kleren, schoenen, potten, pannen, knuffels en boeken, GezinsGidsen en Terdeges. „Deze winkel is voor ons een aanhangwagen voor het inloophuis. Hier ontstaan op een laagdrempelige manier aardige contacten die soms leiden tot bezoekers voor de overkant. Mensen stappen eerder een winkel binnen dan een Bijbelhuis. Hier kunnen buurtbewoners voor 12 euro hun hele gezin van nieuwe kleren voorzien.”

En wat ook aardig is, zegt Bel: „Je ziet soms zwaar gesluierde moslimvrouwen met een GezinsGids onder de arm de deur uit lopen.”

Oud gereformeerd

Tien jaar geleden kocht de classis Rotterdam van de Gereformeerde Gemeenten, in samenspraak met het deputaatschap voor evangelisatie, het leeggekomen kerkgebouw van de oud gereformeerde gemeente aan de Gouwstraat. De oud gereformeerde gemeente was opgeheven en samengevoegd met die van Kinderdijk. De kerk werd verbouwd tot wat het nu is: ”Inloop- en Bijbelhuis In de Gouwstraat”. De Gouwstraat is een smal straatje in Charlois, de armste en meest allochtone wijk van Rotterdam. „Wie hier komt wonen, begint vaak direct te sparen om weer weg te kunnen.”

Inmiddels is er in het inloophuis altijd wel iets te doen. Elke dag staat de koffie klaar. Er zijn vrouwen-crea-ochtenden, waar naaimachines en Bijbels op tafel komen. Wekelijks wordt er kinder- en tienerclub gehouden. Er is een Bijbeluurtje en er zijn themaochtenden over geloof, geloofsbeleving en levensvragen. Elke vrijdagavond wordt voor 2,50 euro een warme maaltijd geserveerd.

Op zondagmiddag is er dienst. „Dat is natuurlijk geen echte kerkdienst”, zegt Bel, maar een samenkomst. Maar omdat samenscholingen in de wijk verboden zijn, noemen we het toch maar een dienst.”

Er wordt veel aan straatwerk gedaan. In de Gouwstraat heeft 230 vrijwilligers. Bel: „Als je hier in Rotterdam-Zuid alleen maar de deur openzet, komt er niets van terecht. We proberen jongeren van hun hangplekken te halen en kinderen van de straat. En als je de kinderen binnen hebt, komen de ouders vanzelf.”

Drie gangen

Het is halfzes. In de keuken (de voormalige consistorie) heeft Ben, de kok, alles onder controle. Vrijwilligster Annemarie roert nog eens in de tomatensoep.

In de voormalige kerkzaal houdt vrijwilliger Aris toezicht. Acht tafels zijn gedekt. Ruim vijftig Rotterdammers zijn aangeschoven voor een driegangenmenu. Vanuit de deuropening doet Bel een gebed: „Onze Vader, Die in de hemel zijt, Uw Naam worde geheiligd...”

De preekstoel van de oud gereformeerden staat er nog steeds, met over de katheder een zwarte fluwelen doek met gouden letters ”Eben-Haëzer”. Aan het plafond hangen moderne kroonluchters. Op een bord staat de tekst: „Verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns, o Heere.”

Het toetje is deze keer ijs. Maar voordat het ijs wordt uitgedeeld, pakt Bel de Bijbel. Hij leest altijd voordat het toetje op tafel staat. Anders zijn sommigen al vertrokken voordat de Bijbel opengaat.

Handelingen 27 is aan de beurt. Bijbels worden uitgedeeld. Een brillenbak gaat rond, met brillen in alle soorten en maten. De vrijwilligers weten precies wie +2 heeft en wie -5.

„Waar staat Handelingen 27?” roept iemand. „Op nummer 1231”, zegt een van de vrijwilligers. Als het stil is, leest Bel, vanaf vers 14, de geschiedenis van de schipbreuk van Paulus. Tot het laatste vers: „En alzo is het geschied dat zij allen behouden aan het land gekomen zijn.”

Zo gaat het ook, zegt hij
daarna, met alle mensen die de Heere dienen. „Zij komen allemaal aan in de veilige haven, bij God. Dat kan alleen als we God liefhebben, de zonde belijden en laten. Dat hebben we allemaal nodig. Vraag of de Heere het je geven wil.”

Zaaien

In zijn kantoortje zegt Bel: „Wat dit uitwerkt? Dat is aan de Heere. Veel bezoekers weten niet eens dat ze een ziel voor de eeuwigheid hebben. Hij is het Die de wasdom geeft. Dat bewaart voor krampachtigheid. We moeten niet tellen, maar zaaien.”

Sharine met
vijf kinderen

Sharine (58) is afkomstig van Curaçao. Toen ze vijftien jaar was, kwam ze naar Nederland, naar Rotterdam-Zuid. „Van huis uit ben ik katholiek, maar ik wist niet waar ik hier ergens naar de kerk kon. Ik had al weleens gezien dat er in de Gouwstraat een Bijbelhuis te vinden was. Dat kon je zien aan de etalage. En toen ik zomaar door de straat liep, werd ik uitgenodigd om binnen te komen, voor een kop koffie. Ik dacht meteen: „Oh, wat leuk, ik heb een kerk gevonden.” Nu kom ik hier elke vrijdag, en soms op zondagmiddag, met mijn vijf kinderen. Voor mijn kinderen is dit belangrijk. Ze moeten weten dat er een God is. En Wie Hij is. De Bijbel leert ons hoe we moeten leven naar Zijn wil. Dat wil ik ook. Want ik vertrouw erop dat Hij voor ons zorgt.”

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen