Credotekst nationale synode wel degelijk orthodox

Het is met grote tegenzin dat ik reageer op het artikel van prof. dr. W. Van Vlastuin (RD 6-9). Het zijn namelijk juist deze discussies waarbij het in het verleden vaak fout ging in de kerk. Het leidt nergens toe.

Maar als er onwaarheden worden gezegd, wil ik die wel weerspreken. Van Vlastuin schrijft dat het bij de nationale synode om „een bleke Christus” gaat. Hij somt op dat „de kernnoties van het orthodoxe katholieke geloof in Christus” in de credotekst zijn verdwenen. Verder doet hij alsof die credotekst een nieuwe geloofsbelijdenis is. Dit alles is niet waar.

De geloofsbelijdenis van Nicea is voor de stuurgroep het centrale belijden van de kerk der eeuwen. De credotekst die de stuurgroepleden (drs. I. A. Kole, prof. dr. H. G. L. Peels, ds. S. Freytag, prof. dr. B. Kamphuis, ds. P. Sleebos, prof. dr. E. P. Meijering, dr. J. M. van ’t Kruis en ds. G. de Fijter, ) opstelden, is een getuigenis over de levende God, Vader, Zoon en Heilige Geest. Het hogepriesterlijke gebed van de Heere Jezus Christus om eenheid (Joh. 17) was onze leidraad. Om duidelijkheid te verschaffen, vindt u bijgevoegd een integrale weergave van de credotekst.

Ten slotte, de opmerkingen van Van Vlastuin dat ik me heb „ingezet voor de ondermijning van orthodox belijden” bij het ontstaan van de Protestantse Kerk in Nederland zijn zo ver van de waarheid vandaan dat ik er niet op in wil gaan.

Credotekst nationale synode

Wij geloven in de levende God: Vader, Zoon en Heilige Geest.

God de Vader

Hij, de Schepper en de oorsprong van alle leven, heeft ons de aarde toevertrouwd om die te beheren en behoeden. Ons heeft Hij ervoor bestemd met Hem en onze medemens te leven in trouw, in liefde en in vrede.

Maar waar wij God vergeten en verlaten –dat doen we al sinds mensenheugenis– verliezen we de zin van ons bestaan. Daar maakt het kwaad zich breed, in liefdeloosheid, ontrouw en geweld: een wereld die gedoemd is in het oordeel te vergaan.

Toch blijft God trouw aan wat Hij schiep! Dat spoort ons aan naast anderen te gaan staan, in al hun moeiten klein of groot. Aan Zijn zorgende hand vertrouwen we ons toe, zowel tijdens ons leven als in het moment van onze dood.

Jezus Christus

God is de Levende, Die we werkelijk kennen mogen door Zijn Zoon Jezus Christus, geboren uit Israël, in Wie wij Gods verborgen hartklop horen. Jezus is de rechtvaardige, die de wil van God heeft gedaan en ons deze wil heeft voorgeleefd. Hij heeft onze schuld op zich genomen en gedragen, aan het kruis van Golgotha ons weer met God verzoend. Zijn graf was niet het einde: Hij is opgestaan! Daarom heeft voor ons de dood niet meer het laatste woord.

Sinds Pasen klinkt het Evangelie voort, het woord van omkeer tot nieuw leven. Het verkondigt ons Gods vrede die het verstand te boven gaat. Geen mens is meer een hopeloos geval want in de muur van dood en schuld, heeft Jezus een deur geopend naar de Vader en elkaar. Naar Hem zien we verlangend uit: kom, Heer Jezus, kom!

Heilige Geest

Met Pinksteren is de Heilige Geest uitgestort. Hij kwam en Hij komt met een regen van gaven. Hij opent ons oog en ons hart voor Jezus en maakt voor Hem plaats in ons leven.

De getuigenissen van profeten en apostelen, doorademd van de Geest, leren ons te gaan in Jezus’ spoor om met vallen en opstaan een leven te leven door Gods genade. Dat brengt ons bij onze naaste om helper te zijn waar geen helper is, te bidden waar mensen verstomd zijn en te spreken voor wie monddood zijn gemaakt.

De vreugde van dit Evangelie bindt ons samen, wij horen bij elkaar en zijn aan elkaar gegeven in het ene lichaam van Christus, zijn kerk. Het doet ons pijn dat die eenheid in Christus onder ons zo gebroken is, onzichtbaar haast. Daar kunnen we niet in berusten, want de goede Herder heeft één kudde.

In ons land groeit de gemeenschap van hen die komend uit de wereldwijde christenheid, aan hun geloof enthousiast uiting geven. Samen willen we kerk zijn in Nederland en elkaar bemoedigen in geloof, hoop en liefde. Wij bidden dat hiervan een sprake mag uitgaan naar allen met wie we in gesprek zijn, ook met hen die een andere godsdienst belijden. Zo zijn we onderweg naar de dag dat Jezus Christus terugkomt. Dan zal God alle kwaad tenietdoen, zijn vrede en gerechtigheid ons schenken: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

De auteur is voorzitter van de nationale synode.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen