Moskou: voor veel immigranten is Rusland het beloofde land

Terwijl de Europese Unie worstelt met migranten, heeft ook Rusland zijn ervaring met buitenlanders. Na de Verenigde Staten gold Rusland volgens de Verenigde Naties in 2013 als het tweede migratieland ter wereld. Elf miljoen migranten telde het Russische rijk. Ze komen voornamelijk uit voormalige Sovjetlanden zoals Kirgizië, Tadzjikistan, Azerbeidzjan en Armenië.

De Russische samenleving kan niet zonder gastarbeiders. Ze doen werk waarvoor de Russen hun neus ophalen. Het sneeuw- vrij maken van het dak is gevaarlijk en het levert te weinig inkomsten op. Zonder tienduizenden Centraal-Aziaten en Kaukasiërs zouden de stadions en hotels voor de Olympische Winterspelen in Sotsji niet zijn gebouwd. Ook voor het wereldkampioenschap voetbal in 2018 worden ze ingezet.

Zodra ze niet meer nodig zijn, worden ze ook afgevoerd. Een paar maanden voor de spelen zag je hen overal: in de supermarkt, op hun hurken op straat, of aan het werk op het station. Tijdens de spelen waren ze echter spoorloos.

Om hun salaris moesten ze bedelen, en soms kregen ze niets. Klaagden „de zwartkonten”, zoals ze worden genoemd, dan konden ze vertrekken. Er stonden immers genoeg verse krachten klaar om hen te vervangen.

Lang niet altijd worden de immigranten hartelijk ontvangen. Koop niet bij een „zwarte”, zei een Russische vrouw mij. „Die zijn niet te vertrouwen.” Straks op 4 november, de Dag van de Eenheid, is het tijd voor de jaarlijkse Russische mars. Zo’n 5000 tot 10.0000 ultranationalisten, neonazi’s en leden van de Russisch-Orthodoxe Kerk scanderen dan luidkeels door een Moskouse buitenwijk: „Rusland voor de Russen.”

De aanwezigheid van immigranten zorgt voor spanningen. In 2010 overleed een Rus bij een vechtpartij met mensen van een ander volk. Dat liep uit op etnische rellen in Moskou. Toen ik in 2005 Russisch studeerde aan de Staatsuniversiteit van Sint-Petersburg, kregen Aziatische studenten te horen dat ze niet de straat op moesten gaan tijdens de geboortedag van Adolf Hitler. De Russische mensenrechtenorganisatie Sova schrijft in een verslag dat in de eerste helft van dit jaar vier mensen zijn omgekomen door xenofobisch geweld en ruim dertig mensen gewond zijn geraakt.

Ondanks alles blijven de immigranten komen. Ze hebben geen visum nodig. In steden zoals Moskou en Sint-Petersburg valt er meer te verdienen dan in eigen land. Hun loon sturen ze op naar hun achtergebleven familie.

Rusland als het beloofde land. In het Westen kunnen we ons dat haast niet voorstellen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen