Vakantiewoning in box 1 of 3, dat maakt nogal wat uit

Hoe zit dat belastingtechnisch? Een vakantiehuisje is normaliter geen eigen woning, omdat het geen hoofdverblijf is. Bovendien kan iemand wettelijk maar één hoofdverblijf hebben. Dus dan valt het in box 3 en is het –volgens de huidige wetgeving– belast met 1,2 procent vermogensrendementsheffing. Box 3 kan voordelig zijn, maar het nadeel van deze box is dat verliezen niet aftrekbaar zijn.

Er kunnen echter omstandigheden zijn dan dat het vakantiehuisje toch in box 1 valt. Dan moeten de werkzaamheden die een eigenaar verricht, uitstijgen boven normaal vermogensbeheer. Wat houdt dat in?

Daar wordt veel over geprocedeerd. Duidelijk is dat het enkel verhuren van een woning op zichzelf normaal vermogensbeheer is. Over de vraag of een vakantiehuisje in box 1 of 3 viel, ging ook de procedure waarin de Hoge Raad onlangs uitspraak heeft gedaan.

Het ging over Pietersen (de naam is gefingeerd). Hij was de gelukkige eigenaar van maar liefst twintig vakantiewoningen op een zeker park. Tot en met 2006 zijn het beheer en de verhuur in handen van een externe beheerder. Maar om de een of andere reden worden allerlei beheerwerkzaamheden vanaf eind 2006 overgenomen door het bedrijf van de zoon van Pietersen, P-jr. bv. Dat loopt echter niet zoals gewenst en het park behaalt slechte rendementen. Pietersen gaat een handje helpen en spant zich vanaf 2008 hard in voor het park. Hij wordt verantwoordelijk voor het management, het onderhoud en het onderhandelen over contracten met touroperators. Hij doet dit onbezoldigd.

In zijn aangifte inkomstenbelasting geeft Pietersen zijn vakantiewoningen aanvankelijk op in box 3 en betaalt dus 1,2 procent over de waarde.

Vanaf 2008 geeft hij ze echter op in box 1. Hij trekt het verlies op de woningen in dat jaar af van zijn inkomen. De inspecteur is het hier echter niet mee eens. Hij ziet wel dat het park verliesgevend is, maar hij vindt dat de vakantiewoningen in box 3 moeten blijven vallen.

De partijen moeten hun standpunt voor de rechter verdedigen. De rechtbank geeft de Belastingdienst gelijk. Bij het hof verdedigt Pietersen zijn standpunt. Hij merkt op dat de werkzaamheden van P-jr. bv vanaf 2008 gemarginaliseerd zijn. Hij heeft zichzelf privé ingezet voor het park. De rechter vraagt naar de vastlegging hiervan. Die is er niet. En dat leidt er, helaas voor Pietersen, toe dat hij ongelijk krijgt. Het gerechtshof overweegt dat het P-jr. bv was dat volgens alle contracten verantwoordelijk was voor het beheer. Het kon dit volgens die contracten overlaten aan een derde. Maar het bleef P-jr. bv dat de beheerwerkzaamheden moest verrichten. De eigenaren konden P-jr. bv daarop aanspreken. Ook merkt het hof op dat Pietersen zijn werkzaamheden heeft uitgevoerd voor rekening en risico van P-jr. bv.

Dit alles leidt ertoe dat Pietersen, ondanks al zijn inspanningen ten aanzien van het beheer, ongelijk krijgt. Door al deze feitelijke gegevens kan de Hoge Raad niet anders dan het oordeel van het gerechtshof in stand houden. Als Pietersen óók op papier verantwoordelijk was geweest voor het beheer, had de zaak er voor hem beter uitgezien. Dan had hij de verliezen allicht in box 1 in aftrek kunnen brengen.

De auteur werkt bij HVK Stevens Belastingadvies. Reageren? fiscaal@refdag.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen