President Z-Sudan tekent vrede

Binnen negentig dagen na ondertekening moet er een coalitie worden gevormd, maar eerdere vredespogingen tijdens de al twintig maanden durende burgeroorlog verzandden al snel in beschuldigingen over en weer van schendingen van afspraken.

Kiir was ook niet enthousiast over dit akkoord van circa zeventig pagina’s. Hij klaagde publiekelijk dat „het is opgelegd” en dat hij zo zijn reserves heeft bij de tekst en dat er zonder hulp van buurlanden niets van terechtkomt. Onderdelen van het akkoord „zijn niet bevorderlijk voor een rechtvaardige en blijvende vrede”, aldus Kiir.

Kiir is vooral niet blij met de komst van een neutrale militaire macht die de hoofdstad Juba moet beschermen. En met het feit dat de rebellen in feite de controle krijgen over drie olierijke provincies.

De rebellenbeweging op haar beurt wil dat Zuid-Sudan een federatie wordt. Zorgwekkend is verder dat enkele generaals zich onlangs hebben afgesplitst van de rebellengroep die onder leiding staat van Riek Machar. Zij waren tegen het vredesakkoord.

Kiir raakte half december 2013 in conflict met oppositieleider Machar, van wie verwacht wordt dat hij door het akkoord de eerste vicepresident wordt. Na de onafhankelijkheid van Zuid-Sudan in 2011 werkten de twee aanvankelijk samen: Machar was toen ook vicepresident. Maar in juli 2013 ontsloeg president Kiir hem, omdat zijn tweede man een coup zou hebben willen plegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen