„Christen op universiteit soms eenzaam”

Roelofsma is een van de initiatiefnemers van de bijeenkomst in de Evangeliegemeente Morgenstond in Delft. „Voor studenten zijn er allerlei verenigingen en kringen, maar voor christelijke wetenschappers aan universiteiten is er eigenlijk geen platform voor persoonlijke ontmoeting. Daar willen wij met dit nieuwe initiatief aan het begin van het academisch jaar verandering in brengen”, zegt Roelofsma. „Niet met een nieuwe organisatie, maar informeel, via persoonlijk contact, gesprekken, een gezamenlijke maaltijd en gebed.”

Ooit opgeleid als psycholoog, is Roelofsma als universitair hoofddocent inmiddels ruim een kwarteeuw werkzaam aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Vanuit migrantenkerken in Amsterdam, voornamelijk pinkstergemeenschappen die hun wortels hebben in onder andere Afrika, Korea en Indonesië, is hij uitgezonden als campuspastor.

In dat kader belegt hij elke dinsdag tijdens de lunchpauze een dienst. „Daar spreek ik een kort woord. Mensen kunnen vertellen wat God in hun leven heeft gedaan. We houden met elkaar avondmaal en er is lofprijzing. Het aantal mensen varieert van vijf tot vijftien, soms meer. Verder is er elke dag gelegenheid om in een klein groepje aan het begin of eind van de werkdag bij elkaar te komen om met elkaar te spreken of te bidden. Dit doen we al sinds 1999.” Vergelijkbare activiteiten zijn er niet alleen aan de VU, maar ook aan enkele andere universiteiten, weet Roelofsma, die contacten heeft met geestverwanten als prof. Cees Dekker en dr. ir. Henk Polinder. „Nu komen we ook een keer landelijk bij elkaar.”

Roelofsma signaleert soms eenzaamheid onder christelijke wetenschappers. „Er is geen beroepsgroep waar zo weinig christenen werken als in de academische wereld. Dat zorgt voor een klassiek gevaar: een minderheidsgroep houdt vaak uit angst z’n mond. Dat is jammer. Want christelijke wetenschappers kunnen iets betekenen in woord en daad, door hun houding en dienend leiderschap.”

Het is moeilijk om als christenen aan een universiteit of hogeschool een gemeenschap te vormen, aldus Roelofsma. De samenleving is individualistisch, de werkdruk is hoog en de criteria zijn streng.

De discussie over geloof en wetenschap is allang aan de gang, bijvoorbeeld via een organisatie als ForumC, weet Roelofsma. „Ons gaat het meer om persoonlijk contact. Wie ben ik als christen op de plaats waar ik werk? We kunnen van elkaar leren. Hoe we na zaterdag verder gaan, weet ik nog niet. We kijken hoe God ons hierin leidt.”

Schept de grote inbreng vanuit pinkstergroepen geen afstand tot wetenschappers die wortelen in het calvinisme als het gaat om geloofsbeleving en het verstaan van de Bijbel? Roelofsma denkt het niet. „Dat is toch voorbij? Er is toenadering gekomen. Het gaat erom een gemeenschap te zijn in Christus. Er is meer dat ons bindt dan scheidt. Calvijn is toch ook de theoloog van de Heilige Geest. Dit initiatief komt bovendien niet zozeer voort uit de pinksterkerken als wel uit een groep wetenschappers.”

**Correcties en aanvullingen

De conferentie voor christen-wetenschappers heeft niet morgen, maar zaterdag plaats in Delft.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen