1933 – Delftse school

De vorm moet de functie van het gebouw onderstrepen, vinden de architecten van de Delftse school. Kerken krijgen daarom een grootse uitstraling. Kenmerkend voor de Delftse school zijn verder het gebruik van vrijwel uitsluitend baksteen en hoge daken met dakpannen. De Sint-Martinuskerk (1933) in het Brabantse Heeze is een bakstenen basiliek van Hendrik Willem Valk. Ze bevat traditionalistische elementen uit de streek, zoals spaarnissen en boogfriezen. Architect Valk ontwierp de kerk verder „christocentrisch”: met het altaar centraal en goed zichtbaar. Valks kerken hebben daardoor een bijzondere ruimtewerking.

Dit is een aflevering in de fotoserie ”Kerkarchitectuur in Nederland door de eeuwen heen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen