„Samuël zet wissel om naar nieuw tijdperk”

Ds. J. Westerink gebruikte dit –aan dr. A. H. Edelkoort ontleende– beeld gistermorgen op de tweede dag van de Haamstedeconferentie. De christelijke gereformeerde emeritus predikant hield op de jaarlijkse predikantenconferentie in Elspeet de eerste van twee lezingen over Samuël. Deze Bijbelse figuur werd geboren in een van de donkerste perioden van Israëls geschiedenis waarin de trein van Israëls volksbestaan met grote snelheid in de richting van de afgrond reed, aldus ds. Westerink. „Het is niet moeilijk om de lijnen door te trekken naar onze tijd.”

Toen Samuël stierf, was de trein op een heel ander spoor gekomen. David was gezalfd als koning, een nieuw perspectief naar de toekomst was geopend. Bij die omslag speelde Samuël een grote rol. Hij moest erop toezien dat op de goede tijd deze wissel in Israëls geschiedenis werd omgezet.

Ds. G. Hendriks, emeritus predikant in de Hersteld Hervormde Kerk, sprak op dezelfde morgen over ”De heerlijkheid van Christus in de prediking”. Hij nam zijn uitgangspunt in de brief aan de Efeziërs. Daarin schrijft Paulus hoe de Vader Christus na Zijn vernedering heeft verhoogd en gegeven als Hoofd aan Zijn gemeente.

Iedere gemeente heeft een eigen geestelijke „nestgeur”, aldus ds. Hendriks. Soms treedt er daarbij „scheefgroei” op, signaleerde de emeritus predikant. Bijvoorbeeld: „Men leeft bij teksten, gestalte en bevindingen, zonder dat dit leidt tot zekerheid. Soms wordt zekerheid zelfs veracht en gaat men twijfel en vrees verheerlijken.”

Een ander gevaar dat de hersteld hervormde predikant benoemde, is een prediking waarin Christus als goede Herder alleen maar wordt getekend als de Deur tot het heil. „Men laat niets zien van wat er achter die Deur te vinden is in de schaapskooi van het Koninkrijk Gods. Er wordt niets gezegd over in- en uitgaan uit die schaapskooi, over weide vinden en zelfs over overvloed hebben.”

De Efezebrief laat zien dat Paulus worstelt om de gemeente meer en meer te leren leven uit de kennis en genade van Jezus Christus. „Dat moet ook ons verlangen zijn, om Christus in al Zijn heerlijkheid aan de gemeente te mogen voorstellen.”

E. J. Verbruggen, hulpverlener bij Stichting De Vluchtheuvel, sprak ’s middags over leven in een verseksualiseerde samenleving.

Ds. M. Goudriaan verzorgde ’s avonds zijn tweede lezing over de doop. Hij spitst deze toe op de kinderdoop. De hervormde emeritus predikant noemde de eenheid van het Oude en het Nieuwe Testament een belangrijk Bijbels gegeven hiervoor. „Het verbond van God vandaag is geen wezen- lijk ander verbond dan het verbond met Abraham. Bij het nieuwe verbond in Jeremia en Hebreeën gaat het om de vervulling van het verbond met Abraham, niet om de afschaffing ervan.”

Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament is er een duidelijk verband tussen ouders en kinderen, aldus ds. Goudriaan. Kinderen horen net zo goed bij de gemeente als volwassenen.

Tegenstanders van de kinderdoop werpen tegen dat kleine kinderen niet kunnen geloven. Het antwoord dat ds. Goudriaan dan geeft: „De doop is geen teken en zegel van iets in onze kinderen, maar van iets van God, van Zijn verbond.” Dopen op grond van ons geloof is een gevaarlijke bezigheid, vindt de emeritus predikant. „Wanneer weten we of ons geloof echt en sterk genoeg is?” Hij citeerde Luther: „De grond van de doop is het Woord en de belofte van God. Anders kunnen we aan het dopen blijven.”

>>rd.nl/haamstede2015 voor het beluisteren van de lezingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen