Verboden onderscheid

In mijn vorige bijdrage schreef ik over geslachtsregistratie in overheidsdocumenten. De regering gaat onderzoeken bij welke overheidsdocumenten het niet meer noodzakelijk is om in te vullen of je man of vrouw bent. Op die manier wordt tegemoetgekomen aan mensen die niet weten of ze man of vrouw zijn. Hoe dit uiteindelijk vorm krijgt, moeten we afwachten.

Sommige mensen vonden dat mijn vorige column nergens over ging. Blauwe en roze muisjes moeten toch kunnen? Het lijkt natuurlijk ook wel vergaand om wetgeving aan te passen die gaat over mannen of vrouwen. Waarom zo veel moeite doen voor een onderscheid dat al bestaat sinds het begin van de mensheid?

Tegelijk is dit wel de werkelijkheid waarin we leven. Er zijn mannen die zich vrouw voelen en andersom. En er zijn mensen die hun lichaam laten ombouwen naar het andere geslacht. Dat komt al bij jongeren voor. Het is belangrijk om dat te beseffen. Je kunt er zomaar mee te maken krijgen, en hoe ga je er dan mee om? Wat als er iemand solliciteert bij je bedrijf die gekwalificeerd is voor de baan, maar je komt erachter dat die persoon van origine een man is en zich presenteert als vrouw?

Voetbalclub

Een kleine drie maanden terug heeft het College voor de Rechten van de Mens een oordeel uitgesproken dat ging over een transgender en de spanningen die daardoor kunnen ontstaan. Het gaat om een jongen van 13 jaar die sinds november 2014 een jongensnaam heeft. Hij was dus eerst een meisje. In juli 2014 vroeg zijn moeder het lidmaatschap aan voor haar kind bij een voetbalvereniging in Westbeemster. De moeder gaf nog de meisjesnaam van haar kind door en vermeldde op het aanmeldingsformulier dat haar kind een transgender was.

In augustus 2014 ontving de moeder een e-mail van de club dat ze besloten hadden om de dochter niet te laten meetrainen. De redenen: de voetbalclub was bang dat het kind gepest zou worden en de trainer van het team zag het niet zitten. Die had onvoldoende pedagogische kwaliteiten om in zo’n situatie met een transgender om te gaan met pestgedrag. Geen lidmaatschap voor de jongen dus.

In de Algemene wet gelijke behandeling staat dat een welzijnsinstelling, zoals een voetbalvereniging, geen onderscheid mag maken op grond van geslacht. Het college was van oordeel dat de feiten in deze zaak doen vermoeden dat de jongen is geweigerd omdat hij transgender is. De voetbalclub moest bewijzen dat dit niet het geval was. Dat lukte niet. Er was onderscheid gemaakt op grond van geslacht en dat is verboden.

Het zijn op zich redelijke argumenten die de club aandroeg. Sterker nog, de weigering lijkt in het belang van het kind te zijn. De club wil voorkomen dat de jongen gepest wordt. Er lagen dus oprecht goede bedoelingen aan de weigering ten grondslag. Toch ging het fout, omdat de moeder uit de e-mail sterk de indruk kreeg dat haar kind werd geweigerd omdat hij transgender was.

Goede bedoelingen zijn dus niet genoeg in gevoelige situaties zoals deze. En transgenders zijn realiteit in onze samenleving. Ouders kunnen ermee te maken krijgen bij hun kinderen. Een geslachtsoperatie wordt overwogen. Deze ouders zoeken voor hun transgenderkind ook een club of vereniging. Hoe moet die er dan mee omgaan? Het begint met het onderkennen van de situatie en het erkennen van de werkelijkheid.

Communicatie

In het verlengde daarvan speelt communicatie een belangrijke rol. Die kan de kwestie maken of breken. Het college doet met het oog hierop speciaal nog een lezenswaardige aanbeveling. De voetbalclub moet in dit soort situaties zeer alert te zijn op de communicatie met ouders, aldus het college. Het kon zich niet aan de indruk onttrekken dat deze zaak een procedure is geworden vanwege de gebrekkige communicatie.

Als we van deze specifieke zaak uitzoomen naar het leven van alledag, kun je het volgende zeggen. Juist bij gevoelige onderwerpen als discriminatie is het belangrijk dat je als partij duidelijk aangeeft waar nu voor jou het probleem zit en waar dat probleem uit voortkomt. Komt het voort uit je geloofsovertuiging? Heeft te maken met andere belangen? Benoem het dan. En sta open voor de argumenten van de andere partij. Ga open het gesprek aan en probeer met elkaar tot een oplossing te komen.

Tegelijk is dit alles niet vrijblijvend. Als het onderwerp transgenders voor een voetbalclub (of wat voor club dan ook) een onbekend fenomeen is, pleit dat je niet vrij. Juist dan mag verwacht worden dat er intern over het onderwerp gesproken wordt. Het gaat ergens over.

Mr. Bart Bouter is advocaat bij Janssens Den Boef Advocaten in Houten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen