„Als legerpredikant kom ik in hartje van wereld”

Ds. De Ridder (31) is predikant van de hervormde gemeente te Everdingen en lid van de Gereformeerde Bond binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Everdingen is zijn eerste gemeente, waaraan hij inmiddels vierenhalf jaar verbonden is. Per 1 augustus is ds. De Ridder door Defensie benoemd tot legerpredikant, met als standplaats Oirschot – bij 17 Pantserinfanteriebataljon, een onderdeel dat tussen de 600 en de 800 militairen telt.

De synode van de Protestantse Kerk heeft inmiddels een beroep op hem uitgebracht als predikant met bijzondere opdracht voor de krijgsmacht – een formaliteit.

Wat gaat u precies doen?

„Ik ga half augustus eerst een verkorte officiersopleiding van zo’n tien weken volgen waarin ik, zoals dat heet, de basics van het militaire bedrijf moet leren, zoals op bivak gaan, conditietraining, schieten en exerceren. In de praktijk zal ik dit soort zaken als krijgsmachtpredikant niet nodig hebben, maar je leert Defensie op deze manier van binnenuit kennen. Ik zal ook deelnemen aan oefeningen in Duitsland.

Verder is het vooral aftasten en verkennen met deze nieuwe functie. Defensie wil dat je eraan bijdraagt dat militairen ook geestelijk optimaal functioneren in de krijgsmacht. Je gaat geen soldaatje spelen, maar bent verantwoordelijk voor hun totale welzijn. Je bent door je onderscheidingstekens herkenbaar als predikant en aanspreekbaar voor mensen die hun verhaal kwijt willen. De gesprekken zullen zeker niet altijd diepgaand zijn, maar vaak over de gewone dingen van het leven gaan. De meeste militairen zijn vaak jonge jongens die voor het avontuur in het leger gaan.”

Een grote overgang, naar de krijgsmacht?

„Dat is het zeker. Je gaat van de burgermaatschappij naar de defensiesamenleving, een geheel andere wereld. Ik ken de wereld van de krijgsmacht overigens wel een beetje omdat mijn vader bij de marechaussee werkte. In de gezinssituatie hadden we te maken met uitzending. Dat laatste is ook voor mij aan de orde, maar dat speelt eens in de vier tot zes jaar. Dan ben je overigens wel enkele maanden weg. Als dat vaker geweest zou zijn, had ik deze functie niet gezocht met een jong gezin, met twee kinderen. Maar het werk is vooral een mooie uitdaging. Je krijgt nu de kans om het Evangelie midden in de wereld te brengen.”

Hoe breng je het Evangelie ter sprake?

„Je verzorgt alleen diensten tijdens oefeningen en uitzendingen, en doordeweeks misschien een lunch- of gebedsbijeenkomst. Daar zal ik de Bijbel openen. Verder zal het Evangelie vooral gestalte moeten krijgen door aanwezig te zijn bij de mensen op de werkvloer, heel eenvoudig, zoals Jezus met mensen sprak en at. Uit onderzoek is gebleken dat die eenvoudige aanwezigheid van de geestelijke verzorging in de krijgsmacht erg gewaardeerd wordt, vooral rondom uitzendingen en crisissituaties.

Niet altijd zal ik God dus expliciet ter sprake kunnen brengen, maar ik wil militairen wel prikkelen om hun levensvragen in een overkoepelend zingevend kader te zetten. Het is mooi dat je hen dan geen betere oriëntatie kunt geven dan die op Jezus Christus.

Het zal de kunst zijn om de grote woorden van verzoening en genade om te zetten in gewone taal, die hun leven raakt. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar dat hoef ik niet alleen te doen, ik weet mij geroepen door Jezus Christus en vertrouw op het werk van de Geest. Dat is trouwens het prachtige motto van de protestantse geestelijke verzorging: „Niet door kracht en niet door geweld, maar door Mijn Geest.””

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen