Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Politiek der struisvogels

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Politiek der struisvogels

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het kerkblad was er in een gemeente een begin mee gemaakt: het bespreken van films zoals je boeken bespreekt. Na een keer of zeven werd besloten ermee te stoppen. Alle films hadden een negatieve beoordeling gekregen. En niemand besloot om die films en andere niet meer te bekijken. ’t Gaf al met al een negatief gevoel. En er was een deel van de gemeente die het helemaal niet nodig vond. „Films zijn werelds en mijn kinderen doen dat niet.”

Een jongerenblad dat zo nu en dan wat schrijft over films en (pop)muziek wordt in de praktijk van het leven van veel jongeren genegeerd. Sommigen zeggen: „We hebben een duidelijke lijn, houden zo.” Maar veruit de meeste jongeren kijken films en blijven dat ook doen, ongeacht wat erover geschreven of gezegd wordt in de kerk of op school. Het percentage kijkende jongeren in de gereformeerde gezindte ligt ruim boven de 90.

Dan hebben we het nog niet over de inhoud van veel films gehad. Er zijn heel mooie films met een echt christelijke boodschap. Misschien zouden we meer ons best moeten doen om die te zoeken? Dat doen we wel als het gaat om een goed boek. „Belangrijk”, zeggen we dan. Hoe zou het toch komen dat zo weinig ouders weten welke films hun kinderen zien? Of denken ze dat het wel meevalt? Als je het vraagt worden er een paar welluidende titels genoemd waar inderdaad niet zo veel mis mee is.

Regelmatig vraag ik jongeren welke films en clips ze kijken. Je merkt dan de grote diversiteit en smaakverschillen. Maar ook dat het bij hun doordeweekse leven hoort. Ze vinden het prima dat ik ernaar vraag, maar geven direct duidelijk aan dat de discussie over het kijken van films en clips voor hen een gepasseerd station is.

Terwijl de achterhoede discussieert over het wel of niet kijken van speelfilms is de filmwereld vrijwel geheel geïntegreerd in het leven van onze jongeren. Inmiddels staat de praktijk al haaks op de theorie.

De uitdaging voor opvoeders is om jongeren te leren kijken, te leren onderscheiden en te leren nee te zeggen. Zijn we tot die begeleide confrontatie bereid? Het alleen maar direct afwijzen is geen heilzame weg meer in de situatie waarin we verkeren. De comfortzone is voorbij.

Leer je kind eens de boodschap uit een cultuuruiting te halen en ga over die boodschap in gesprek. Stichting MediaWijzer heeft een brochure over films. Laten we onder de tegel vandaan komen en relevant en vruchtbaar in gesprek gaan met onze jongeren over de dingen van vandaag met de Bijbel en de belijdenisgeschriften open. Of doen we mee aan struisvogelpolitiek: doen alsof we het niet zien?

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 augustus 2014

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's

Politiek der struisvogels

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 augustus 2014

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's