Achtertuin oud-hoogleraar herbergt compleet vestingwerk

Ravenstein is een oud vestingstadje aan de Maas, in het noordoosten van Noord-Brabant. In de contouren van het stadje zijn de zeventiende-eeuwse vestingwerken nog zichtbaar. Aan de stadskant van de vestinggracht woont Van Mourik, op de plaats van het vroegere bastion Farmars.

De vele honderden vierkante meters grote tuin van Van Mourik ligt vol hopen vette rivierklei. In de gaten ernaast zijn onderaardse muren en gangen blootgelegd. „Dat was de uitgang van de kanonskelder.” De emeritus hoogleraar notarieel recht van de Radboud Universiteit in Nijmegen wijst naar een muur met een grote, ronde opening op 4 meter diepte. „Hiervandaan konden de kanonnen over de stadsgracht heen schieten.” Een stukje verderop is het manschappenverblijf te zien. De drempel van Namense steen is nog intact, een beeldje van de heilige Barbara, de beschermheilige van de mijnwerkers, heeft Van Mourik er zelf bijgezet.

In het tuinhuis, waar de fortificaties onderdoor lopen, legt hij uit wat hij gevonden heeft. Het gaat niet om overblijfselen uit de Tachtigjarige Oorlog, zoals je zou verwachten. In 1621 is rondom de stad Ravenstein een verdedigingstelling aangebracht, compleet met aarden wallen, bastions en ravelijnen. Maar dat is allemaal in 1673 afgebroken.

„Het gaat”, zegt Van Mourik vol trots, „om vestingwerken uit de vijftiende eeuw. Ravenstein hoorde vanaf 1393 bij het hertogdom Kleef en bleef als enclave tot de Franse tijd in Duitse handen. De hertog lag voortdurend overhoop met het aangrenzende Gelre en Brabant. Philips van Kleef, die ook belangrijke functies in Italië had, liet de stad in 1488 versterken met vestingwerken van Italiaanse snit. Dat weten we doordat er rekeningen bewaard zijn uit dat jaar, van stenen die bestemd waren voor Ravenstein. De vestingwerken zijn in 1544 afgebroken, nadat Karel V Kleef en Gelre verslagen had. Maar er is heel wat overgebleven.”

Van Mourik heeft een stichting opgericht, de Stichting Vestingwerken Ravenstein. Oud-minister van Defensie Hillen en generaal Van Uhm, voormalig commandant der strijdkrachten, zitten in het comité van aanbeveling.

De vroegere notaris, die tot nu toe alle uitgaven voor het opgraven zelf heeft betaald, wil subsidie aanvragen bij de provincie Noord-Brabant en de Europese Unie om het vestingstelsel uit te graven. Daarna wil hij alles weer met grond bedekken, een flinke aarden wal oprichten, en zijn achtertuin een semipublieke functie geven.

Van Mourik ziet ze al voor zich; de kinderen die tijdens de rondleidingen door de oude kanonskelder heen naar de kazematten gaan, via het manschappenverlijf. Nee, ze hoeven niet te betalen en ja, het moet snel gebeuren. Uiterlijk 1 januari 2016 moet het zover zijn.

Vorige week dienden zich in de tuin al honderden bezoekers aan om een kijkje te nemen. Het kanon aan het begin van de tuin staat bij wijze van publieksattractie al klaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen