Geschiedenis

Voor een goede verzorging van bewoners in het verpleeghuis, ook in geestelijk opzicht, is het belangrijk om de geschiedenis van een bewoner te kennen. Want wie weet wat een bewoner in het verleden heeft meegemaakt, die kan beter begrijpen wat er in hem omgaat nu hij in een verpleeghuis is opgenomen voor een somatische aandoening of omdat hij aan een bepaalde vorm van een dementieel syndroom lijdt. De verzorgende weet dan hoe de bewoner benaderd moet worden. Maar ook voor de pastor is het goed.

Bij de geschiedenis van een bewoner gaat het om gewone zaken. Hoe de gezinssituatie is geweest. Wat hij in zijn leven als beroep heeft gehad. Waar zijn belangstelling naar uitgaat. In verpleeghuis Salem is in het winkeltje een boek te koop met als titel ”Reis door de tijd”. De uitgave van MéMé uit Ens is een losbladig fotoalbum, verzamelalbum en poëziealbum in één.

Het bevat dierbare en waardevolle momenten van iemands persoonlijke geschiedenis. Het is eigenlijk een reis door het leven. Een en ander kan door familie van bewoners worden ingevuld of eventueel door hen zelf, waarbij, aan de hand van een aantal vragen, ervaringen en belevenissen onder verschillende hoofdstukken worden genoemd. Van iemands geboorte tot en met de tegenwoordige tijd.

Wie ouders en grootouders zijn geweest, eventuele broers en zussen, het ouderlijk huis, de school, de werkkring, de kleding die iemand heeft gedragen, eventuele trouwdatum of dat iemand ongetrouwd gebleven is, eventuele kinderen of dat het huwelijk kinderloos gebleven is enzovoorts.

U merkt wel dat dit boek uitgebreid iemands geschiedenis onder de loep neemt. En dan heb ik iemands hobby’s, muziekkeuze en levensbeschouwing nog niet eens genoemd. Bij de benadering van een bewoner in het verpleeghuis is het van bijzonder belang om te weten of iemand een trauma heeft opgedaan bij bepaalde oorlogservaringen, zoals bij het bombardement op Rotterdam in mei 1940.

Wanneer een bewoner pas een geliefd pand heeft verloren en in het verpleeghuis moet opgenomen worden omdat hij niet goed voor zichzelf kan zorgen en de zorg voor familie te zwaar is, reageert hij anders dan wanneer iemand wordt opgenomen die deze verlieservaring alweer jaren geleden heeft ondervonden, ook al blijft het verdriet. Dat merk ik wanneer ik met hen spreek.

Maar wat iemands geschiedenis ook is geweest –en dan neem ik het woord ”geschiedenis” in ruime zin– pastoraal mag gewezen worden op de Heere, Die de geschiedenis schrijft, ook in het persoonlijke leven van die bepaalde bewoner. Wat is het van belang dat je dan mag wijzen op de trouw van God gedurende het gehele leven en door de geslachten heen.

Want persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat de Heere Zijn Goddelijke gang gaat in het leven van ieder mens. We mogen daarbij vragen om verlichte ogen des verstands om deze gang te zien en te aanbidden. Ook al is ons het verdriet niet bespaard gebleven, genade is het om, ook in het verpleeghuis, de trouw van onze God groot te maken.

Ds. H. J. Stoutjesdijk is geestelijk verzorger in verpleeghuis Salem in Ridderkerk. Vierwekelijks schrijft hij in deze kolom over zijn pastorale ervaringen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen