Waterval

Woont er in ieder mens niet een diep geworteld verlangen om iemands oogappel te zijn, de hunkering om gezien te worden en geliefd te zijn? Dit verlangen is de rode draad in de roman ”Waterval” van Liesbeth Morren.

Lang geleden is de kleine Emma, het zusje van Magda, door onoplettendheid in een slootje terechtgekomen en verdronken. Jaren later, wanneer Magda getrouwd is en zelf moeder is geworden, valt deze tragische gebeurtenis nog steeds als een zwarte schaduw over haar leven. Door het diepe zwijgen van haar moeder voelt ze zich ongewenst en overbodig. Haar diepste verlangen wordt blootgelegd tijdens een zoektocht naar het verleden. De echte toedracht van het overlijden van de kleine Emma komt aan het licht. Hiermee wordt het leven van Magda ondraaglijk en zinkt ze weg in een „gevaarlijk niemandsland.” Totdat Iemand haar laat weten dat ze Zijn oogappel is.

Een debuutroman biedt de lezer een nieuwe leeservaring. Hij leest zonder vergelijkingsmateriaal en onbevooroordeeld.

”Waterval” sleept de lezer mee in een groot verzwegen familiedrama. Door middel van schuingedrukte stukjes krijg de lezer steeds meer zicht op het verleden.

Liesbeth Morren heeft een onderhoudende schrijfstijl met veel beeldend taalgebruik. Het gebruik van de ik-vorm geeft het verhaal een persoonlijke dimensie.

De tragiek van onterecht schuldgevoel, afwijzing en wrok is te doorbreken door genade. Niet goedkoop, maar zwaar bevochten. Slechts dan is er een nieuw begin mogelijk. Dat is wat Liesbeth Morren de lezer wil meegeven.

Boekgegevens

Waterval, Liesbeth Morren; uitg. Plateau Barneveld, 2013; ISBN 978 90 5804 0831; 222 blz.; € 17,90.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen