Ds. Pieters: Het huwelijk is op de ander gericht

De predikant van de hersteld hervormde gemeente in Garderen spreekt op twee van de vier abonneedagen die in het kantoor van het Reformatorisch Dagblad worden gehouden ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van de rubriek Gedenkwaardig. Hij gaat in op de onderwerpen huwelijk, trouw en afscheid.

Ds. Pieters zegt dat het huwelijk inhoudt: jezelf verloochenen en de ander voorop stellen. „Het huwelijk is op de ander gericht.” Als voorbeeld van een probleem in het huwelijk noemt hij dat er een ander in het spel kan komen. „Als een man op het werk gevoelens krijgt voor een andere vrouw, moet hij dat dezelfde avond nog thuis uitspreken. Op die manier wordt de kern van het probleem gekraakt.”

Ook kunnen er moeilijkheden ontstaan wanneer een van beiden ernstig ziek wordt of wanneer een echtpaar een kind verliest. „Het verdriet kan dan zo zwaar zijn dat beiden genoeg hebben aan zichzelf. Huwelijken kunnen in die situaties sterker worden of juist breken. Het is ook dan van belang om te blijven praten en desnoods hulp in te schakelen.” Dat kan volgens de predikant uit Garderen bij een goede bekende, een ambtsdrager of een professionele hulpverlener.

Gemeente

Ds. Pieters zegt dat het belangrijk is dat een huwelijk in het midden van de gemeente wordt gebracht. Het burgerlijk huwelijk is rechtsgeldig, ook als het echtpaar daarna niet naar de kerk gaat. „Het kerkelijk huwelijk is de bede om Gods zegen.” De predikant wijst daarbij op een passage uit het huwelijksformulier dat in veel reformatorische kerken wordt gebruikt. In dit formulier staat dat het paar elkaar „voor God en Zijn heilige gemeente” trouw belooft. „Het huwelijk wordt op deze manier opgenomen in de gemeente.”

Ds. Pieters vindt het dan ook van belang dat de gemeente aanwezig is. Hij wijst daarbij op de jaren 80, toen hij nog predikant was in Genemuiden. Regelmatig maakte hij mee dat een vijftigjarig huwelijksjubileum twee data had, omdat de kerkelijke zegening op zondag tijdens een van de kerkdiensten had plaatsgevonden. Dat dit nu niet meer voorkomt, vindt hij jammer.

Verbreking

Mensen moeten volgens hem ook beseffen dat God een paar bij elkaar brengt. Daarop doelt de uitdrukking dat een huwelijk in de hemel wordt gesloten. „Verbreking van het huwelijk is daarom ingaan tegen de wil van God.” Ds. Pieters wijst op Mattheüs 19:6. „Wat God heeft samengevoegd, mag de mens niet scheiden.”

In het Oude Testament worden echter voorbeelden genoemd van veelwijverij. Het gaat dan onder anderen om Abraham, Jakob en Elkana, de vader van Samuël. „Het komt in de Bijbel slechts enkele keren voor. En er is altijd ellende van gekomen. Abraham trouwde tegen zijn zin met Hagar, op aandringen van Sara. En pas na het overlijden van Sara trouwde hij opnieuw. Dat was wettelijk toegestaan.”

Jakob ging het huwelijk met Rachel aan nadat hij door Laban was bedrogen met Lea. „En het lijkt erop dat Elkana trouwde met Peninna omdat Hanna, die hij liefhad, geen kinderen kon krijgen.”

Het trouwen met meerdere vrouwen valt dus niet goed te praten. „God heeft aan Adam één vrouw gegeven en haar uit één rib van Adam gemaakt. Adam had best nog wel een of meer ribben kunnen missen. Als God veelwijverij had bedoeld, had hij aan Adam wel meer vrouwen gegeven. Paulus wijst er in Efeze 5 bovendien op dat „die twee tot één vlees zullen zijn.” In dat gedeelte wordt de liefde tussen man en vrouw vergeleken met de liefde tussen Christus en Zijn gemeente.

Ook het boek Hooglied is hier een voorbeeld van. Het is goed als jongeren beseffen dat het huwelijk een heilige instelling is, aldus de Garderense predikant. „Eerst bekering, dan pas verkering. Je moet je hart eerst aan de Heere geven, dan pas aan elkaar.” Hij wijst ook nadrukkelijk op de dagelijkse bekering. „Je moet Hem dagelijks vrezen.” De nauwe omgang met God moet al jong beginnen. „Hoe ouder, hoe kouder. Je wordt bij het klimmen van de jaren niet ernstiger, maar harder. Op hoge leeftijd bekeerd worden, is mogelijk. Maar het is een uitzondering.”

Overlijden

Als het goed is, komt aan het huwelijk pas een einde door het overlijden. Soms komt dat zo plotseling dat er geen mogelijkheid meer is om afscheid te nemen. Als iemand het overlijden wel weken of maanden van tevoren aan ziet komen, is het volgens ds. Pieters van belang om voorbereidingen te treffen. Hij noemt het goedmaken van relaties, zorgen voor de nabestaanden en het regelen van de begrafenis. „Het heeft geen zin om al je kennissen te ontvangen. Augustinus sloot zich kort voor zijn overlijden op in zijn kamer en liet in grote letters boetpsalmen op de muren aanbrengen.”

Overigens zal volgens ds. Pieters iedereen verschillend omgaan met het afscheid. Hij zegt dat het ook prima is om „op een goede manier van de laatste periode van het leven op een christelijke wijze te genieten.”

Voor kinderen is het belangrijk dat je voor hen nog persoonlijke woorden nalaat. „Ik weet van een vrouw die aan elk van haar kinderen nog een persoonlijke brief schreef.” Het is van belang dat mensen altijd bereid zijn om te sterven. „Als je van huis gaat, moet je erop voorbereid zijn dat je niet meer thuis komt.”

Als man en vrouw beiden na hun dood in de hemel komen, is er dan herkenning? De Garderse predikant geeft aan dat niet alles van het hemelleven bekend is. Maar de Bijbel geeft er wel aanwijzingen over. „In de hemel herken je elkaar wel, maar niet als echtgenoten. Je herkent elkaar als broeder en zuster in Christus. In de hemel gaat het om de goddelijke liefde.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen