Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Over hoeden & petten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Over hoeden & petten

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het blijft iets aparts, met hoeden en petten. Anders dan met, zeg, schoenen kun je ervoor kiezen ze te dragen, of niet. Dat doen mensen dan ook. Maar of ze nu een hoed opzetten of niet, altijd zeggen ze er iets mee.

Eeuwenlang dienden hoofddeksels als bescherming tegen de elementen. Daar dwars doorheen speelde sociale status een rol. Een bescheiden hoofddoekje of een hoed met een veldje bloemen erop: de uitstraling is nogal verschillend. De hoge hoed (of ”hoge zije”): die hoorde vanouds bij de hogere klasse. Of bij een goochelaar. De bolhoed was midden twintigste eeuw voor zakenlui.

Op foto’s van de Bevrijding, in 1945, bepalen hoofddeksels nog het straatbeeld. In de jaren 50 en 60 werden ze met een zwaai afgezet, eerst nog voorzichtig vervangen door een kleurige hoofddoek of een gehaakt mutsje. Sindsdien wordt af en toe aangekondigd dat de hoed weer in de mode komt, maar om te zeggen dat hij echt weer bij het straatbeeld hoort, nee. Wie nu een hoed opheeft, zegt: het is lekker warm, en: het kan me niet schelen wat ze ervan vinden. Fans delen mee: „Hoeden zijn prachtig, ze maken de kleding af, en het is stijlvol. Iedereen zou ze moeten dragen.” In ateliers of speciaal ingerichte kamers in hun huis zetten ze met eindeloos geduld hoeden in elkaar.

Origineel, de hoedendrager anno 2013? Toch ook weer niet. „Men is niet zichzelf in zijn kleding, men wordt het ten hoogste”, schrijft Dirk Lauwaert in zijn diepzinnige essay ”Het moreel en de mode” (”De macht van mode”, Terra, 2006). „Wat een illusie om te denken dat in kleding de vrijheid van het individu zich zou kunnen realiseren. Juist omdat men denkt erin zichzelf te zijn, vindt de geest van de tijd er een des te grondiger uitdrukking.”

Het grootste hoedenquotum in Nederland hebben vast de kerken. Op zondag dragen dames in heel wat gemeenten nog altijd een hoed. Daar gaat het dan juist niet om originaliteit en mode, maar om een symbool, om eerbied en respect. Mensen mogen er meer dan waar ook zichzelf zijn, met elkaar, voor God.

3 chapeau!, hoedje af! (om te complimenteren) . 1669 Fr. (eig. hoed)

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 oktober 2013

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's

Over hoeden & petten

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 5 oktober 2013

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's