Nieuw verbond: hoop voor Israël en de volken

Dat betoogde de Messiasbelijdende predikant ds. David Zadok gisteren op een studiedag die was georganiseerd door de Stichting Steun Messiasbelijdende Joden (SSMJ). De dag had als thema: ”Gods trouw aan Israël”.

Ds. Zadok, voorganger van de gemeente ”Chesed we Emed” (Genade en Waarheid) in Kanot (bij Tel Aviv), focuste in zijn lezing op Jeremia 31, waar sprake is van een ”nieuw verbond”. Jeremia heeft met gevaar voor eigen leven de ontrouw van Israël aangewezen en het onvermijdelijke van Gods straffen aangekondigd.

Als Messiasbelijdende Joden in Israël nu tegenstand ontmoeten, mogen zij het lijden omwille van God niet ontwijken. Net als Jeremia mogen ze hun volk vanuit het nieuwe verbond hoop geven. Jeremia slaat een brug tussen oordeel en genade en daarom zijn die profetieën zo’n bron van hoop omdat het ”nieuwe verbond” geheel vanuit God komt en ook door Hem in stand wordt gehouden.

De predikant keek vooruit: „De cirkel van de zegen zal eens rond zijn, als het Joodse volk zijn verzet tegen de Messias zal betreuren en over de hele wereld zending gaat bedrijven, terwijl de christelijke kerk diep zal betreuren hoeveel leed de Joden is aangedaan.”

Prof. dr. G. van den Brink, werkzaam aan de Amsterdamse VU en de Protestantse Theologische Universiteit, wees op het citaat van Jeremia in Hebreeën 8. Hij gaf de Messiasbelijdende voorganger toe dat de Hebreeënbrief inderdaad nadrukkelijk herhaalt dat het ”nieuwe verbond” is opgericht met „Juda en het huis van Israël.” Dat maakt het onmogelijk om daar in plaats van Israël de christelijke kerk te lezen. Toch hebben uitleggers geworsteld met een probleem, stelde hij, omdat de Hebreeënbrief de indruk wekt alsof Israël heeft afgedaan.

De hoogleraar zag de oplossing in het onderscheid tussen het ”verbond aan de Sinaï” en het ”verbond met Abraham”. Het sinaïtisch verbond was tijdelijk, het verbond met Abraham is eeuwig. Om te benadrukken dat Israël niet heeft afgedaan, is de term ”inlijvingstheologie” het meest adequaat, stelde hij. Wel moet er onderscheid worden gemaakt tussen vervulling en voltooiing: alle beloften zijn met de komst van Jezus wel vervuld, maar nog niet voltooid. Aansluitend bij de kerkorde van de Protestantse Kerk in Nederland: „De kerk hunkert met Israël mee en die gedeelde hunkering is het gezamenlijk verlangen naar de volkomen inlossing van al Gods beloften.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen