Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opgemerkt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opgemerkt

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wajong

„Mensen met een Wajonguitkering mogen nu niet werken”, zegt Nicolien Both van zorgboerderij Both BoerenZorg (RD 28-9). Ik begrijp niet hoe zij tot deze uitspraak komt, want de praktijk is dat duizenden Wajongers gewoon bij bedrijven in dienst zijn. Het is zelfs overheidsbeleid om meer Wajongers aan het werk te krijgen. Op dit moment is het aan het werk helpen van deze groep een verantwoordelijkheid van het UWV. Vanaf 2015 wordt dat een taak van de gemeenten. Werkgevers die werkplekken willen creëren voor mensen met een arbeidsbeperking moeten beslist niet denken dat die mogelijkheid niet bestaat. Dankzij diverse regelingen en voorzieningen is het juist heel aantrekkelijk om Wajongers, mensen met een WSW-indicatie en andere mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering in dienst te nemen.

Herman Beldman, jobcoach

Plein 1940-1945 6

7461 MD Rijssen

Bijbelvertaling (VI)

Graag wil ik reageren op de bespreking van de HSV-jongerenbijbel door de synode van de Gereformeerde Gemeenten (RD 20-9). Prof. G. Wisse schreef bij de verschijning van de driedelige uitgave van de Statenvertaling met kanttekening in 1957: „Tot nu toe blijft zij de meest betrouwbare vertaling. Vooral zijn de kanttekeningen van zeer grote waarde voor het verstaan van de inhoud des Woords. Nu weten we wel, dat meermalen is geprobeerd een nóg betere vertaling uit den grondtekst te leveren. Maar wat dienaangaande van de pers is gekomen, bijv. in de zgn. Nieuwe Vertaling, is altijd nog van dien aard, dat we vrijmoedig durven zeggen: Zet er den Staten-Bijbel niet voor opzij. Te meer, daar in de kanttekeningen zo bijzonder de aloude, gereformeerde belijdenis met haar beleving naar voren komt. De Staten-Vertaling heeft, met haar zeer gewijde taal en zuivere weergave van den reformatorischen belijdenisinhoud, een nog altijd geldende autoriteit.” En Luther zegt: „Gods Woord zult ge laten staan.” Dit is uit m’n hart gegrepen.

J. Veldhoen

Seringenplantsoen 119

2982 BJ Ridderkerk

Bijbelvertaling (VII)

Nadat de synode van de Hersteld Hervormde Kerk in 2012 ervoor heeft gepleit om verouderde woorden en woorden die nu een andere betekenis hebben in de Statenvertaling te herzien, komt dat verzoek nu ook (opnieuw) van de Gereformeerde Gemeenten (RD 20-9). John Wycliffe heeft de Bijbel omgezet in zijn landstaal zodat hij ook door gewone mensen gelezen kon worden. Ds. Bogerman zei met het tot stand komen van de Statenvertaling dat men nu God ook in de hedendaagse Nederlandse taal zou horen spreken. Dus als men Gods Woord wil verstaan heeft men wel hedendaagse Nederlandse woorden te gebruiken. Niet de landstaal is heilig, maar Gods Woord is dat in zijn betekenis tot Zijn eer en de redding van zondaren. Willen we dat zuiver houden, dan moet men wel de betekenis van de woorden begrijpen. Laten we niet langer wachten als we bang zijn voor verdeeldheid, maar denken aan het volgende geslacht.

J. M. van Ballegooijen

Witboomstraat 33

4264 RT Veen

Zondagsheiliging

Met verbijstering en niet zonder verontwaardiging las ik het gesprek met de scheidende directeur van de Zeeuwse havens (RD 27-9). Verbijstering vanwege de flagrante tegenstelling tussen de uiterst nauwgezette handhaving van de zondagsrust en de openlijke en bijna schaamteloze erkenning van het gesjacher om de top te bereiken. Dat gesjacher een christen onwaardig is, lezen we niet.

Nu is zondagsheiliging natuurlijk een goede zaak, maar als vroomheid in een bijna farizees aandoende naleving hiervan lijkt op te gaan is dit wel uiterst treurig. Is het verwijt van de wereld dat er zes dagen in de week zo vaak niets blijkt van het christen-zijn niet meer waar dan ons lief is? In ieder geval wierp dit interview weer eens een schril licht op het vaak zo slordige doordeweekse leven van menig orthodox christen. Een zaak die tot grote triestheid stemt.

O.W. Dubois

Kerkweg 18

2825 BS Berkenwoude

Vrouw in ambt

In de ogen van dr. P. de Vries deugt de ”vrouw in het ambt” niet (RD 27-9). Hij stelt dat wie hiervoor pleit, onze huidige cultuur laat bepalen wat relevant is in de Schrift. Liever dan de moderne cultuur raadpleeg ik de Schrift om te laten bepalen wat daarin voor ons onderwerp relevant is. Ik kom daarbij echter tot de slotsom dat dr. De Vries zelf zich laat leiden door bepaalde culturele achtergronden. Want niemand minder dan Jezus heeft vrouwen de opdracht gegeven om aan mannen het Paasevangelie te verkondigen. Als dat geen ambtelijke verkondiging is! Jezus gaf hun die opdracht niet zomaar; Hij doet nooit ondoordachte dingen. De man-vrouwrelatie was van den beginne een ”tegenover”, dus van gelijkwaardigheid. Daar heeft de zonde de klad in gebracht zodat hij haar ging overheersen. Jezus maakt daarvan vrij.

Dr. De Vries maakt de zeer juiste opmerking dat de Bijbel zelf een cultuurvormende kracht is. Relevante Bijbelwoorden over de vrouw, maar ook bijvoorbeeld over slavernij, gaan onomkeerbaar de cultuur vormen. De vraag is alleen of hij en gelijkgezinden zich daaraan wel willen onderwerpen. De slavernij is inmiddels afgeschaft. Dr. De Vries zal geen slaven willen houden, ook al wordt Onesimus door de apostel teruggestuurd naar zijn eigenaar. Op dit punt heeft dr. De Vries verstaan wat in de Schrift relevant is. Maar als Paulus zegt dat in Christus het cultureel-maatschappelijk onderscheid van ongelijkheid tussen man en vrouw vervalt (natuurlijk niet het verschil zelf), gaat hij met dit kernwoord niet mee. Paulus’ woord gaat tegen de cultuur van zijn tijd in, want hij leefde in een wereld waar de vrouw ‘twee passsen achter’ liep.

De vraag of een gezin met kinderen gebaat is bij twee werkende ouders is een ander onderwerp. Dwingelandij, ook van de zwakken in de gemeente, is niet naar het Evangelie, dat slaven en vrouwen bevrijdt.

G. A. van der Spek-Begemann

Noordereinde 265

’s-Graveland

Vrouw in ambt (II)

In de discussie over de vrouw in het ambt wordt verwezen naar de scheppingsorde. Het is echter duidelijk dat de tekst over de positie van de vrouw in Genesis in het gedeelte ná de zondeval staat. Het is onderdeel van de straf voor de vrouw dat de man heerschappij over haar zal hebben. Bij de straf voor de man en ook de andere straf voor de vrouw (moeite in het werk en zware bevallingen) doen we er alles aan om de gevolgen te bestrijden dan wel te verlichten. De kwalijke uitwassen van de heerschappij van de man over de vrouw (mishandeling, prostitutie, incest, verkrachting, onderdrukking van de vrouw, in alle religies aanwezig) mogen we bestrijden, om aan die straf te ontkomen. Daarom worden weduwen ook specifiek genoemd als beschermwaardig en weduwnaars niet.

Wij allen zijn, als belijdend lid van de kerk, profeet, priester en koning. De Bijbel kent de vrouw als koningin en als profetes maar absoluut niet als priesteres. Vrouwen mogen dus alle taken behalve de ambtelijke in een gemeente doen. Ik durf zelfs te zeggen: zonder de vrouwen zou het hele kerkenwerk ondermaats blijven. Bij vrouwen die met echtscheiding te maken krijgen, is de hulp van een kerkenraad bijvoorbeeld meestal niet doeltreffend, en krijgt de vrouw als het erop aankomt nogal eens de schuld. Alle Adams zeggen: „De vrouw die Gij mij gegeven hebt.” Menige vrouw heeft er de kerk door de rug toegekeerd.

Alle grote mannen in de kerk en ook daar buiten danken hun positie aan de vrouw die hun moeder was, of, zoals bij Luther, aan de vrouw met wie ze getrouwd waren. Vrijwel allen erkennen dat ook bij emeritaat of afscheid. Dat zijn de echte ”groten”.

G.Visser-Mollema

Zekkenweg 21

3151 ZC Hoek van Holland

Biologisch eten

Het essay van Rolf Bodelier (RD 28-9) hoorde op geen enkele manier thuis in het RD. Iemand die zo schampert over biologisch eten heeft niet meer in de gaten dat de door hem voorgestane methode arme boeren veel meer economisch uitbuit, omdat zij bijvoorbeeld door gedwongen winkelnering een extreem hoge prijs voor het zaaigoed moeten betalen tegen exorbitante leveringscontracten. Bij het niet nakomen van die contracten volgen schandalige sancties. Dit essay was een gevoelige tik in het gezicht van velen die op een serieuze manier met hun dagelijks eten om willen gaan.

Vincent Erdin

Koekoeksbloem 3

9801 LW Zuidhorn

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 oktober 2013

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's

Opgemerkt

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 oktober 2013

Reformatorisch Dagblad | 14 Pagina's