Sterrenburg werkt aan nieuwe toekomst

De wijk vergrijst in hoog tempo, en dat vraagt om speciale aandacht. Onlangs werd het Grote Dordtse Stadsdebat gewijd aan dit onderwerp. Onder het motto ”Help, Sterrenburg vergrijst” bogen beleidsbepalers en inwoners zich over de toekomst van de wijk.

Hoe staat Sterrenburg er over tien jaar voor? Is de wijk dan zo vergrijsd dat bijna niemand er meer zelfstandig kan wonen? Raken alleenstaande Sterrenburgers van lieverlee in een isolement? Dat zijn volgens Jan Wind, gebiedsmanager van de gemeente Dordrecht, reële vragen waar inwoners, gemeente en instanties zich voor geplaatst zien.

Wind benadrukt dat een groot deel van de pakweg 22.000 inwoners in het stadsdeel –Sterrenburg is in drie fases gerealiseerd– dik tevreden is over hun situatie. „De mensen wonen prettig, hebben het naar hun zin en houden zich amper met de vergrijzing bezig. Dat lossen we zelf wel op”, zeggen ze.

Wind waardeert die instelling, maar waarschuwt voor onderschatting. Veel inwoners wonen al vanaf de bouw van de eerste woningen in Sterrenburg, waardoor het percentage zestigers en zeventigers veel hoger is dan elders in Dordt. „Nu voelen die mensen zich nog prima, over tien jaar kan dat heel anders zijn. De ouderdom komt met gebreken”, aldus Wind.

Hij wijst erop dat dit vaak een sluipend proces is. „Veel zaken kun je samen oplossen, maar als je partner wegvalt, ontstaat er een andere situatie. Mensen moeten daarover nadenken. Willen ze in de wijk blijven wonen? Moeten hun woningen worden aangepast? We weten niet of de overheid in de toekomst geld genoeg heeft om alle problemen aan te pakken.”

Nieuwe impuls

Vandaar dat Wind blij is met het initiatief ”Sterrenburg voor Sterrenburgers”. „Mensen zoeken elkaar op. Ze vieren samen hun verjaardag en gaan zo de eenzaamheid te lijf.” Ook juicht hij plannen toe die na het stadsdebat ontstonden. „Verenigingen van eigenaren roepen hun leden op om samen na te denken over de zorg in de wijk. Een mooi initiatief.”

Dat geldt ook voor de plannen om het overdekte winkelcentrum aan het P. A. de Kokplein een nieuwe impuls te geven. Volgens architect Andries Lugten draait het jubilerende winkelcentrum als een tierelier. „Het is daarnaast de ontmoetingsplaats voor ouderen. Mijn vader kwam niet uit de wijk, maar was er de laatste jaren van z’n leven iedere dag te vinden. Het is een heerlijke plek om elkaar te ontmoeten. Het is er warm en er is van alles te doen. Een ideale mogelijkheid om het isolement te doorbreken.”

Eigenaar Corio is druk bezig de kwaliteit verder op te schroeven en van Sterrenburg meer dan een winkelcentrum te maken. Lugten bedacht een nieuw concept, vertaalde dat in een ontwerp en presenteerde het miljoenenproject tijdens het stadsdebat. „Er is al een inpandige bibliotheek, er komt een fysiotherapeut, meer horeca; echt een ontmoetingscentrum.”

Bovendien wordt de supermarkt Jumbo verplaatst en krijgt deze een andere uitstraling, compleet met marktstalletjes. Het overgrote deel van de aanwezigen tijdens het debat toonde waardering voor de uitbreiding van het winkelcentrum, dat een nieuwe, transparante gevel krijgt. „Het wordt het gezicht van de wijk. ”The place to be”. Zeker voor ouderen. In 2014 moet het werk beginnen; een jaar later hopen we klaar te zijn.”

Pastoraal werk

Maar senioren leven niet bij brood alleen. Ongeveer 10 procent van de wijkbewoners is terug te vinden in de kaartenbak van de Ontmoetingskerk (PKN). „Van hen komen er ’s zondags zo’n 300 naar de kerk”, zegt ds. C. A. Streefkerk. Ook hij merkt dat Sterrenburg vergrijst. „Sterrenburg is de slaapvoorstad van Dordrecht Als ik de kansel opga, zie ik veel grijze hoofden. Er wonen wel kerkse jongeren in de wijk, maar die komen elders samen.” De Ontmoetingskerk probeert „kerk in de wijk” te zijn en stelt zich waar mogelijk dienstbaar op. „Daarom ook werd het laatste stadsdebat in de kerk gehouden.”

In het pastorale werk houden ds. Streefkerk en zijn kerkenraad rekening met de vergrijzing. „Zo proberen we met onze activiteiten in te spelen op vereenzaming, maar we willen nadrukkelijk ook jonge mensen aan ons binden.”

De predikant stelt overigens vast dat de vergrijzing ook haar positieve kanten heeft. „De betrokkenheid van inwoners op de kerk is groot. Dat geldt ook voor de onderlinge verbanden. Men kent elkaar soms al een leven lang. De contacten duren bij veel gemeenteleden al tientallen jaren. Bijzonder om dat te ervaren.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen