Schoon genoeg?
De weg naar eerlijke kleding is lang. Maar consumenten kunnen iets doen.
In november vorig jaar kwamen bij een brand in een textielfabriek in Bangladesh -de grootste textielexporteur ter wereld- ruim 100 mensen om. In april dit jaar vielen er bij het instorten van een andere fabriek nog eens ruim 1200 doden en duizenden gewonden. Het debat over de werkomstandigheden in de textielindustrie is sindsdien weer opgelaaid. Voorzichtige resultaten worden geboekt, maar de weg naar eerlijke kleding is lang.
Een positieve ontwikkeling is de overeenkomst die minister Ploumen van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking vorige week tekende met de Internationale Arbeidsorganisatie ILO. Met een programma waarmee in totaal 23 miljoen dollar gemoeid is, gaat de ILO misstanden op het gebied van de brand- en bouwveiligheid in Bangladesh aanpakken. Ploumen maakte eerder dit jaar 9 miljoen vrij voor betere arbeidsomstandigheden in het land. Dat bedrag gaat nu voor een groot deel naar het programma van ILO. „We mogen niet accepteren dat textielarbeiders enorme veiligheidsrisico’s moeten lopen om voor ons spijkerbroeken en T-shirts te maken”, aldus Ploumen.
Intussen wachten de getroffen arbeiders nog steeds op schadevergoedingen van de modemerken. Begin deze maand zaten kledingproducenten en modeketens eindelijk met elkaar om de tafel in Geneve om hierover tot een akkoord te komen. Maar de top werd een schamele vertoning. Allereerst waren slechts 11 van de 28 merken die kleding in de bewuste fabrieken lieten produceren aanwezig. Onder andere Walmart, Mango en Benneton kwamen niet opdagen. En een overeenkomst kwam er nog steeds niet. Van de bekende merken boden alleen C&A en Primark een schadevergoeding aan.
De textielarbeiders staakten vorige week tevens dagenlang voor verhoging van het minimumloon van 28 euro naar 74 euro per maand. Fabriekseigenaren willen niet verder gaan dan 33 euro en eisen dat de regering ingrijpt. Ongeveer 3000 fabrieken zijn de dupe van de stakingen, die al tot gewelddadige confrontaties met de politie leidden. De vraag voor consumenten is intussen hoe zij erachter komen of hun garderobe eerlijk is. Volgens de eerder genoemde ILO is kleding eerlijk geproduceerd als sprake is van een vast arbeidscontract en niet van dwang- of kinderarbeid, als er niet wordt gediscrimineerd, als werknemers een fatsoenlijk salaris krijgen, als zij zich mogen verenigen, als het aantal werkuren en overwerk beperkt is en als zij kunnen werken volgens veilige en gezonde omstandigheden. Maar hoe controleer je dat in een industrie die gigantisch is en complexe productieketens kent? De kleding komt via (onder)aannemers, inkoopkantoren en importeurs eindelijk in de winkel terecht. Die ingewikkelde route is zelfs voor het kledingmerk zelf heel lastig te controleren. Dat betekent niet dat consumenten helemaal niets kunnen doen.
Een paar tips
Laat je stem horen. De klant is koning en merken leveren wat hun klanten vragen. Hoe meer mensen laten horen dat zij kleding willen kopen die onder goede arbeidsomstandigheden is gemaakt, hoe minder kledingmerken daar onderuit kunnen.
Vraag bij je favoriete merk
na of het zich inspant voor betere arbeidsomstandigheden en arbeidsrechten. Is het merk aangesloten bij een gedragscode en is die geldend voor de hele productieketen?
Koop kleding van een zogeheten ethisch merk.
Er verschijnen steeds meer alternatieve, kleine kledingmerken die zich profileren als ethisch. Vraag na bij het merk wat het precies met ethisch bedoelt, want het begrip is breed. Over het algemeen ligt de focus bij deze merken op het gebruik van duurzame materialen zoals biologische katoen, maar check ook of deze merken een volledige gedragscode hebben en vraag na hoe het zit met de rechten van arbeiders.
Koop kleding van de grote merken die al meer doen om de rechten van arbeiders te ondersteunen.
Geen van deze merken is volledig schoon, maar er wordt door sommigen hard gewerkt aan verbetering. Dat geldt in elk geval voor de merken die zijn aangesloten bij de Fair Wear Foundation, zoals onder meer Anna van Toor, McGregor, Gaastra en Suit Supply. Op fairwear.org/36/brands vind je de volledige lijst.
Download de gratis app Talking dress voor Apple iOS en Android.
In deze gids staat behalve allerlei tips en weetjes over eerlijke kleding ook een lijst met adressen waar je die kleding kunt kopen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 30 september 2013
Reformatorisch Dagblad | 40 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van maandag 30 september 2013
Reformatorisch Dagblad | 40 Pagina's