Suikerfeest

Om maar met de deur in huis te vallen: de naam Suikerfeest voor dit belangrijke islamitische feest is oneerbiedig. Beter is te spreken van het Kleine Feest, tegenover het Grote Feest of Offerfeest. Dat vinden althans sommige moslims. De naam Suikerfeest zet mensen volgens hen op het verkeerde been, alsof het alleen om schransen gaat. Kerstfeest heet toch ook geen Kalkoenfeest? Daar hebben ze een punt. Maar aan de andere kant: waar gaat het Suikerfeest dan wél over?

Eerlijk is eerlijk: lekker eten en drinken horen onmiskenbaar bij het Suikerfeest. Het feest wordt gevierd direct na afloop van de islamitische maand ramadan; de vastenmaand. Dit jaar was dat vanaf 8 augustus. Na een hele maand vasten tussen zonsopgang en zonsondergang mogen de geneugten des levens weer ten volle gesmaakt worden.

En dus wordt de dag doorgaans al begonnen met zoetigheid, krijgen de kinderen veel snoep en is de baklava niet aan te slepen. Als het Suikerfeest al niet het belangrijkste feest van de islam is, dan toch in elk geval het lekkerste.

Maar is er meer dan voedsel? Jawel. Niet alleen wordt er zoet gegeten, ook wordt er zoet gesproken, zoals een islamitisch motto luidt. Zoet spreken, dat proberen moslims te doen door elkaar tijdens het Suikerfeest de fouten te vergeven die in het afgelopen jaar zijn begaan.

Daarnaast wordt er zoet gesproken door elkaar een „gezegend feest” te wensen, ”eid mubarak”; te vergelijken met de traditionele christelijke wensen rond Kerst. Al hoort een moslim volgens de beste islamitische traditie iets anders te zeggen, namelijk: „Moge Allah het van ons en van jullie accepteren.”

Over die wensen is trouwens heel wat te doen geweest, juist omdat er zo veel gelijkenis is met de christelijke traditie. Er is een hadith –een overlevering van Mohammed– die zo’n zegenwens afkeurt, omdat Mohammed die zag als „een daad van de lieden van het Boek.” Ofwel: dit doen christenen, dus moslims doen dat niet. Maar de meeste islamitische geleerden zien die overlevering als niet erg betrouwbaar en staan de wens gewoon toe, bijvoorbeeld tijdens de vele familiebezoekjes.

Wat veel moslims verder doen: naar de moskee gaan, een maaltijd aan de armen geven –of het geld daarvoor doneren– en graven van familie bezoeken.

Toch maakt geen van deze elementen dé betekenis van het feest uit. Eigenlijk is er ook niet zo’n centrale betekenis, zoals die er wel is bij het islamitische Offerfeest en de christelijke feesten. Het Suikerfeest is er vooral vanwege de ramadan; het markeert de afgesloten vastenmaand. Eten en drinken mag nu weer, de hele dag. Zo bezien is de naam zo gek nog niet.

Religie wereldwijd is een wekelijkse rubriek over feestdagen en gebruiken in wereldgodsdiensten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen