Jantina vanuit Roemenië

Ze vervolgde: „Als het geloof ter sprake komt, staan deze christenen ervoor open, maar ze willen het niet opdringen. Maar als kinderen het Evangelie niet kennen, zullen ze er dan uit zichzelf vragen over stellen? Wat denk je, kunnen we misschien club houden bij mij in huis? Mijn flatje is niet zo groot, maar als we alles aan de kant zetten, passen er vast wel vijftien kinderen in. Wil jij helpen?”

Het deed mij goed om te horen dat Cristina, deze moeder, doordrongen was van het feit dat kinderen het Evangelie moeten horen. Juist kinderen, omdat zij aan het begin van hun leven staan. Als kinderen op jonge leeftijd in God gaan geloven, zullen ze bewaard worden voor veel verwondingen die de zonde teweegbrengt en kunnen ze God hun hele leven dienen.

Ik moet denken aan Cristi. Hij komt regelmatig naar de club en naar de kerkdiensten. Tijdens een bezoekje vertelde hij: „Ik was hout aan het hakken toen er een stuk hout op mijn voet viel. Au… ik vloekte. Toen heb ik mezelf een klap op mijn wang gegeven.”

Vraagt u zich af of deze jongen wel echt in God gelooft? Ik dank God dat Cristi een heel leven in het vooruitzicht heeft om God te dienen.

Mihaela vertelde me dat ze gelooft en vergeving van zonden heeft ontvangen. Vanaf die tijd is ze veranderd. Ze komt altijd naar de club en ook op zondagmorgen naar de kerkdienst. Ze brengt trouw haar broertjes en zusjes mee. Mihaela leest de Bijbelse boekjes die ze meekrijgt en bidt regelmatig.

Zou ik van dit meisje mogen zeggen: Laten we nog maar eens kijken of haar geloof wel echt is als ze groot is?

De glimlach van een zigeunerjochie staat me voor ogen. Sami van 13 jaar kwam onregelmatig naar de kinderclub, maar veranderde in een trouw bezoeker van de tienerclub. Onlangs werd hij aangereden door een dronken politieagent en overleed hij. Hij heeft nooit tegen mij gezegd dat hij gelooft. Ik vraag me soms af: Heb ik er wel genoeg op aangedrongen dat ook hij vergeving van zonden moest vragen?

Al peinzend drink ik een kopje koffie op ons terras. Ik zie de heuvels rond de stad en bedenk hoeveel kinderen er wonen. Dan sla ik mijn Bijbel open en lees in Psalm 34:12: „Veniți, fiilor, și ascultați-mă căci vă voi învăța frica de Domnul.” „Komt gij, kinderen! Hoort naar mij; ik zal u des Heeren vreze leren.”

Ik pak mijn telefoon en bel Cristina. „Natuurlijk wil ik je helpen. Kom maar langs om te praten!”

Jantina Bucur werkt sinds 2009 als veldwerker voor de stichting Kimon in Roemenië. Zij is getrouwd met Eugen en woont in Drobeta Turnu Severin.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen