Christelijk Weekblad / Standvastig

Christelijk Weekblad

Wie de biblebelt een beetje kent, valt op dat het niet overal op dezelfde manier toegaat, schrijft antropologe José Baars in het Christelijk Weekblad. „Zou het toeval zijn dat de eerste verkiesbare SGP-vrouw een Zeeuwse is? Vast niet.”

„Het is een hypothese maar ik denk dat de natuurlijke leefomgeving wel enig grip op mensen heeft. Mensen worden door duizend-en-één dingen gevormd maar ook door hun habitat, de natuurlijke leefomgeving. Laten we eens denkbeeldig van de ene naar de andere zijde van de Biblebelt reizen en stilstaan bij de regionale aard van reformatorische mensen. In het slagenlandschap in de kop van Overijssel en het polderland van de ‘waarden’ is de wereld duidelijk verdeeld langs rechte lijnen. De opvattingen over wie Bijbelgetrouw is en al dan niet het geloof der vaderen is toegedaan, zijn al even rechtlijnig. Als er onduidelijkheid ontstaat, dan worden lijnen wel opnieuw getrokken, zoals bij de ‘voortzetting’ van de hervormde kerk buiten de PKN in 2004. Je staat aan deze of aan gene zijde van de lijn, zoals je aan deze of gene zijde van sloot of vaart staat. De gelijkenis van de zaaier tekent taal en beeldspraak en meer hoef je er niet over te zeggen. Hoe anders is het weer bij orthodoxe christenen op de zandgronden van de Veluwe. Door de bomen zie je het bos niet meer, maar heb je ook geen zicht op de breedte van de horizon. De bevindelijk gereformeerde van de Veluwe is orthodox, hooguit verschilt de stam. Een dicht naaldbomenbos gaat niet samen met loofbomenbos en op de heide is het bijeenhouden van de eigen kudde hoofdzaak. Het terugvinden van het ene verloren schaap vergt alle aandacht. In vissersplaatsen valt qua communicatie gelijk op dat men luid en duidelijk vertelt ‘hoe het zit’. Op zee kan volume en duidelijkheid van levensbelang zijn. Het roer recht houden hoort er evengoed bij als de opvatting dat men het soms over een andere boeg moet gooien. De kerken zijn de vissers van mensen en als je de netten op het Woord van de Heer uitgooit is de vangst enorm. De Zeeuw en de zee zijn naar mijn idee ook met elkaar verweven. Is men genoodzaakt hoog aan de wind te varen, dan gebeurt dat. Maar wie denkt dat de Vlissingse SGP zwalkt door een vrouw op een verkiesbare plaats te zetten, ziet waarschijnlijk over het hoofd dat de partij bij tegenwind moet laveren om een doel te bereiken. Een Zeeuw leeft met wind, eb en vloed. Niemand maakt zich daar druk over. Wanneer mannen zich terugtrekken uit bestuurlijke functies, komt er een SGP-vrouw aan het oppervlak. Zijn er weer mannen genoeg, dan bestaat de mogelijkheid dat zij zo weer onder water verdwijnt. Ondertussen heeft zij haar partij een enorme dienst bewezen en de discussie over vrouwen gesloten. Wie daarmee vrede heeft kan naar goed voorbeeld, bij ruig weer zelfs slapen in het vooronder. Waar identificeert een Zeeuwse refo zich mee? Is hij of zij primair Zeeuw of bovenal bevindelijk gereformeerd? En hoe ligt het qua loyaliteit? Of participatie? Biedt deze overdenking nu antwoord op de schijnbare tegenstelling ”Zeeuw of Refo”? Ik vermoed van niet. Oké, een vakantievierende refo uit Zeeland wordt op de Veluwe primair als Zeeuw gezien, maar in de politiek? Daar is de Vlissingse aspirant lijsttrekker toch eerst en vooral vrouw en refo?”

Standvastig

De uitdrukking klinkt nogal eens: „Gij geheel anders.” Maar waar staat die in de Bijbel? In Standvastig, het blad van de Gereformeerde Bijbelstichting in Leerdam, gaat L. M. P. Scholten in op deze vraag van een lezer.

„Die is in de Statenvertaling ook niet te vinden. Het is een aanhaling uit de NBG-vertaling van 1951. Éfeze 4:20 luidt in deze vertaling: „Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen.” In de Statenvertaling lezen we daar: „Doch gij hebt Christus alzo niet geleerd.” Hoe kan er zo’n verschil in vertaling komen?

Om dat te begrijpen moet men weten dat de oude handschriften geen leestekens bevatten zoals wij die kennen. De woorden liepen achter elkaar door. Sommige exegeten vatten dit vers op als twee zinnen: Maar gij niet alzo; gij hebt Christus geleerd. De vertalers van 1951 waren blijkbaar deze opvatting toegedaan. Tevens hebben zij de tegenstelling willen verscherpen, door „niet alzo” te omschrijven als „geheel anders.”

Opvallend is dat de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) van 2004 weer tot de klassieke uitleg is teruggekeerd: „Maar zo hebt u Christus niet leren kennen!” Over de uitdrukking „Christus geleerd hebben” (Christus betekent hier volgens kanttek. 42 de leer van Christus) geeft Matthew Henry een verhelderende verklaring: „Christus leren! Is Christus een boek, een les, een weg, een handeling? De bedoeling is: Gij hebt het christendom, de leringen van Christus en de levenswandel door Hem voorgeschreven, aldus niet geleerd.” De Griekse grondtekst spreekt niet van een leren kennen zoals men een persoon leert kennen, maar van een leren zoals leerlingen dat doen op school. De apostel herinnert de Efeziërs aan hun catechetisch onderwijs, dat hij aanduidt met de schone uitdrukking „Christus leren.””

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen