Moerdijk is murw geslagen
MOERDIJK. Behoorlijk emotioneel zijn sommige inwoners van Moerdijk ervan. Hun dorp gaat wellicht verdwijnen om plaats te maken voor zware industrie, maar vooralsnog is er vooral veel onduidelijkheid. „Je denkt toch niet dat ik dit huis ooit nog kwijtraak?
Vanaf de A16, over de brug over het Hollandsch Diep, valt de industrie van Moerdijk direct op. Grote schoorstenen, veel bedrijvigheid. Maar wie goed kijkt, ziet vlak daarvoor –ingeklemd tussen de industrie en de snelweg– een kerktoren. Het is de smalle, vierkante toren van de rooms-katholieke kerk van Moerdijk.
Groot is het dorp niet; een echt centrum is er ook niet. Al snel stuit een bezoeker op de dijk die het dorp beschermt tegen het water van het Hollandsch Diep. Een jonge vrouw laat er vier grote, bruine honden uit.
Dit is het oude havengebied. Het ziet er verpauperd uit. De burgemeester wil het laten opknappen, als bewijs van de stelling dat hij nog in de toekomst van Moerdijk gelooft. Havenmeesteres Loes van Leest –al bijna twintig jaar in functie– zou het fantastisch vinden, zegt ze op de kade. „Ik zie met eigen ogen wat het doet met mensen als ze hier weg moeten. Het lijkt me vreselijk.”
Toch zijn veel inwoners van het dorp inmiddels zover. Burgemeester Klijs van Moerdijk had heel wat uit te leggen, gisteravond op een informatieavond in het dorp. Of hij geld heeft voor de mensen die weg willen uit het dorp, en of hij kan garanderen dat er wel écht in de leefbaarheid van Moerdijk geïnvesteerd gaat worden.
Veel van de bijna 1100 bewoners geloven er niet meer in. „We hebben voor tienduizenden in ons huis geïnvesteerd”, zegt een vrouw in de deuropening van haar woning. „Dit is ons droomhuis. Maar wat is het nu nog waard? Koop mij nu maar uit. Liever nu dan nog tien jaar pappen en nathouden.”
De vrouw moet hard roepen, want de klok van de protestantse kerk luidt onophoudelijk – alsof er een doodsbericht over het dorp wordt uitgesproken. De werkelijkheid blijkt anders: de klok wordt gerepareerd.
Genadeslag
Moerdijk lijkt murw. Toen een commissie onder leiding van oud-minister Nijpels deze week met het advies kwam om na te denken over de vraag of Moerdijk nog wel toekomst heeft, heeft het dorp in feite de genadeslag gekregen. Dat vindt Ad Vermeulen, voorzitter van dorpsraad Hart van Moerdijk.
Terwijl hij aan zijn keukentafel een kop aspergesoep naar binnen lepelt, laat de geboren en getogen Moerdijkenaar in zijn hart kijken. „Ik dacht: ik ben wat ouder, ik blijf wel nuchter onder deze heisa. Maar door het gedoe en het onrecht word ik juist emotioneler. Dat had ik niet verwacht.” Hij knippert met zijn ogen, herhaalt: „Dat had ik niet verwacht.”
Het „onrecht” zit volgens Vermeulen vooral in het pappen en nathouden en de manier waarop de gemeente met de inwoners communiceert. „Het dorp hóéft helemaal niet weg als je de nieuwe industrie een paar kilometer verderop gaat bouwen.” Hij wijst op een kaartje. „Straks kunnen we alleen nog via industrieterreinen ons dorp verlaten. We worden een enclave.”
Realistisch
Vermeulen neemt de commissie-Nijpels, die het debat over het voortbestaan aanzwengelde, niets kwalijk. Die opvatting is vaker te horen in het dorp. „Je kunt Nijpels niets verwijten”, zegt Conny van der Horst, die actief is voor de plaatselijke VVD. „Hij heeft gelijk en zegt eerlijk hoe het is. Dat dit dorp ophoudt te bestaan, is gewoon het meest realistisch. Wat dat betreft is de gemeente helemáál niet realistisch. Daar denken ze dat je de industrie kunt uitbreiden en tóch aan de milieuregels kunt voldoen.”
Eerder was de insteek dat er niet meer industrie zou bijkomen, zodat het dorp niets hoeft te vrezen. Maar dat lijkt de laatst haalbare optie. Juist gisteren –toeval of niet?– werd bekend dat de Europese Commissie de haven van Moerdijk erkent als ”Europese kernzeehaven”, waardoor er allerlei Europese geldpotjes opengaan. Nederland heeft drie andere kernzeehavens: Rotterdam, Amsterdam en Vlissingen/Terneuzen.
„Wees nou realistisch”, zegt Van der Horst weer. „Ze gaan toch geen slot op de industrie zetten. Ik heb nu zoiets: Geef ze maar de ruimte. Ik vertrek wel. Uiteindelijk ga je toch verliezen.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 2013
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 2013
Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's