Speurtocht naar Leonardo da Vinci

Jeugdboek

Het boek ”Secret Scouts en de verdwenen Leonardo” zindert vanaf het begin van de spanning. Lisa en Sophie betrekken met hun ouders een oude woonboerderij. Samen met de buurjongens Jack en Tom verkennen ze de boerderij en stuiten daar op een geheime kamer achter een kast – een thema dat ook bekend is uit de serie ”Kronieken van Narnia” van de Britse schrijver C. S. Lewis. Ze vinden er een oud, handgeschreven boek, een onbekende codex van Leonardo da Vinci. Ook staat er een apparaat met kleine bolletjes, een planetarium.

De codex blijkt de handleiding bij het planetarium te zijn. „„Nu wordt het pas echt gek”, zei Sophie op fluistertoon. „Er staan ook allemaal berekeningen die gaan over reizen door de tijd. Volgens Leonardo zou dat moeten kunnen.””

Ze komen er echter niet uit, doordat er bladzijden aan de codex ontbreken. Jack en Tom ontdekken dat een gekregen ingelijste schets precies de informatie bevat die ze zoeken. Het wordt tot verbijstering van de kinderen steeds duidelijker dat het planetarium tijdreizen mogelijk zou maken.

„„Weg! Jack! Weg bij dat ding!” Jack deed snel een stap achteruit. Sophie had nog nooit zo hard gerend. „Dat ding...” Ze wees naar de bolletjes. „Dat ding... Dat is een orrery. Je moet ervan afblijven, het is onwijs gevaarlijk.””

Als ze echter begrijpen hoe het planetarium werkt, besluiten ze Leonardo in Florence op te zoeken. Net zoals de hoofdpersoon in ”Kruistocht in spijkerbroek” van Thea Beckman belanden de personages in een situatie van honderden jaren geleden. Ze ontmoeten Leonardo in 1475 in een werkkamer, waar hij bezig is een dood paard te ontleden en na te tekenen. „Sophie was nog duizelig van de klap op de grond. De weeë lucht van de dood stroomde haar neusgaten binnen. Ze kneep haar neus dicht en boog vol walging haar hoofd.”

Met Leonardo beleven ze in Florence allerlei avonturen: ze stelen onder meer een lichaam uit een graf, iets wat Da Vinci geregeld deed voor zijn anatomisch onderzoek. Ook zien ze zijn schilderij in het Palazzo Vecchio waarvoor tegenwoordig een muur gemetseld is – de verloren Leonardo.

Wanneer de kinderen terugreizen naar hun eigen tijd, komen ze aan op exact het moment waarop ze waren vertrokken. Hun ouders hebben dus niets van het uitstapje gemerkt. Maar ze hebben een probleem: de rugtas van Sophie is met haar mobieltje bij Leonardo achtergebleven. Die blijkt Leonardo te hebben begraven op het eiland Poveglia bij Venetië. „Men zegt dat het er spookt.” Als ze de tas in de huidige tijd opgraven, vinden ze er ook een floppydisk die de brug vormt naar het volgende deel in de serie Secret Scouts.

Het boek is met vaart geschreven en boeit van begin tot eind. Het zal kinderen zeker aanspreken. Ze leren veel over het werk van Leonardo en de tijd waarin hij leefde.

Toch is het de vraag of kinderen gebaat zijn bij boeken als deze. Feit en fictie lopen naadloos in elkaar over. Technisch is het bijvoorbeeld onmogelijk om in de tijd te reizen. Leonardo heeft daar uiteraard niets over nagelaten: de onbekende codex en het planetarium bestaan slechts in de fantasie van de auteurs. Maar heeft elk kind dat door? Ook de visie van de auteurs op de dood en de geestelijke wereld roept vragen op. Ze schrijven bijvoorbeeld: „De geesten van de doden dwalen nog steeds rond over het eiland.” De Bijbel leert anders.

Ten slotte overschrijdt het taalgebruik soms de grens van het acceptabele: in een enkel geval komen er bastaardvloeken voor. En dat is helaas voldoende reden om het boek toch maar te laten voor wat het is.

Boekgegevens

Secret Scouts en de verloren Leonardo, Dennis en Wendel Kind;

uitg. House of Sprouts, Laren, 2013; ISBN 978 9082 035 37 7; 320 blz; € 18,95.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen