Kerkenraad

Een geestelijk verzorger van een verpleeghuis heeft contacten met kerkenraden uit de verschillende kerken of gemeenten waar bewoners vandaan komen; dus met allen die in een bijzonder ambt gesteld zijn.

Het werk als geestelijke verzorger wordt, als het goed is, gedragen door een kerkelijke achterban en door het gebed, niet alleen van familie en bewoners, maar ook van kerkenraden en gemeenten. Daarbij hebben ambtsdragers in dezen een bijzondere taak.

Kerkenraden kennen bewoners met hun familie van het huisbezoek of mogelijk andere contacten. Ze weten wat er zich in gezinnen heeft afgespeeld aan moeiten en zorg, hetgeen heeft moeten leiden tot opname in het verpleeghuis. Daarbij hebben ze hen bijgestaan met het Woord van de opperste Herder en met hun gebeden.

Maar na opname in het verpleeghuis houdt de pastorale taak van kerkenraden niet op. Dan begint deze pas goed. Niet alleen dienen de opgenomen bewoners in hun specifieke omstandigheden regelmatig pastoraal bezocht te worden. Het valt me op dat sommigen daarin zeer consciëntieus zijn. Elke maand wordt er wel een bezoekje gebracht, zodat het vroegere contact bestendig blijft. Het is daarbij voor familie van belang om bericht achter te laten dat men op bezoek is geweest.

Die bezoekjes zijn van belang, niet alleen omdat bewoners zo herinnerd worden aan de eigen kerkelijke gemeente, zeker wanneer zij op een psychogeriatrische afdeling worden verpleegd en het geheugen zwak is, maar ook omdat de zorg voor de begrafenis, als het levenseinde zich hier op aarde aandient, voorbehouden is aan de eigen kerkenraad en niet aan de geestelijk verzorger.

Maar de kerkenraad heeft ook de pastorale zorg voor de achterblijvende familieleden in de plaatselijke gemeente. Na opname in het verpleeghuis van hun naaste verwanten vallen juist zij in een diep gat en hebben zij pastorale ondersteuning hard nodig. En wie kan die beter bieden dan de plaatselijke kerkenraad? Vanzelfsprekend geldt die zorg voor de achterblijvenden ook wanneer het verblijf in het verpleeghuis langer duurt. En nogmaals, wie kan die ondersteuning beter bieden dan de plaatselijke kerkenraad? Wat dat betreft vrees ik weleens dat familie van bewoners in het verpleeghuis een vergeten groep vormt.

Natuurlijk zal de geestelijke verzorger er goed aan doen de kerkenraad van het wel en wee van een bewoner in het verpleeghuis op de hoogte te brengen wanneer de familie dat niet doet; voor zover een en ander niet strijdig is met de wet op de privacy. Hij onderhoudt de contacten met de kerkenraad. Hij nodigt de predikanten uit om bij toerbeurt voor te gaan in de zondagse eredienst. En zo nodig licht hij bij afwezigheid de kerkenraad in voor eventueel extra bezoek.

Alles bijeengenomen is geestelijke zorg voor bewoners in het verpleeghuis en hun familie ook een duidelijke taak voor kerkenraden. Dat zij dit werk mogen verrichten in diepe afhankelijkheid en met de liefde en barmhartigheid van de goede Herder.

Ds. H. J. Stoutjesdijk is geestelijk verzorger in verpleeghuis Salem in Ridderkerk. Vierwekelijks schrijft hij in deze kolom over zijn pastorale ervaringen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen