Opgemerkt

Gezond eten (II)

Mevrouw Van Eckeveld komt steeds meer mensen tegen die op de vlucht slaan voor ongezond eetgedrag (RD 2-9). Journalist Jan van Klinken schreef hierover al regelmatig goede columns. Ik herinner me nog dat hij schreef: „Over vijftig jaar blijven de gebaksbordjes in de kast.” Het ging erover dat eetpatronen niet snel veranderen, ondanks het feit dat men op grond van veel wetenschappelijk onderzoek weet hoe ongezond iets is.

Fijn dat er mensen zijn die anders durven eten dan de gemiddelde Nederlander. Dat zou toch moeten kunnen?

C. Weststrate

Veerweg 37

4471 BJ Wolphaartsdijk

Gezond eten (III)

In haar column schuift Hanneke van Eckeveld iedere poging om je gezin gezonder te voeden, ter zijde (RD 2-9). Dat vind ik kwalijk omdat het stagnatie legitimeert. Stagnatie is als een auto aan de kant van de weg – hij kan alleen nog maar gaan roesten. Misschien was er een verkeerde afslag genomen, maar blijven staan lost niets op. Stoppen moet het begin zijn van omkeren en verder gaan!

Een moeder die haar gezin met werkelijk voedzaam eten wil voeden, begint een zoektocht. Dat verdient aanmoediging. Ze zal ongetwijfeld eens te vroeg afslaan („Alle E-nummers in de ban!”), de navigatie verkeerd begrijpen („Weg met alle koolhydraten!”) of per ongeluk iemand afsnijden („Geen zoet voor de kinderen”). Dat is niet erg. Zolang ze blijft zoeken en open blijft staan voor bijsturing, zal ze steeds meer vinden: optimale voeding voor haar gezin binnen haar budget en mogelijkheden.

Nienke van den Heuvel

Blommersdijkselaan 5b

3036 NA Rotterdam

Gezond eten (IV)

Wat jammer dat juf Hanneke van Eckeveld in haar column (RD 2-9) op zo’n onprofessionele manier ouders die hun kinderen een gezonde voedingswijze willen aanleren, in een hoek zet. Op deze manier lijkt het mij moeilijk het vertrouwen van deze ouders te krijgen en/of te herwinnen. Kent zij geen professioneler manier om met het gedrag (dat misschien ergerlijk kan zijn, maar hoort een juf daar niet boven te staan?) van kinderen om te gaan? Welke ouder weet wat zijn kind in de klas doet, als de juf of meester daarover geen toelichting geeft? Moet dit dan als mankement aan de opvoeding worden afgeschilderd? En waar is de ervaring op gebaseerd dat deze kinderen sneller en vaker ziek zijn?

Ik begrijp dat een column bedoeld is om te prikkelen, maar het kan niet de bedoeling zijn dat mensen op dergelijke toon gestigmatiseerd worden met argumenten die gebaseerd zijn op enkel persoonlijke ervaringen.

Daarbij: is het niet ieders christelijke plicht om een gezond leefpatroon, eerlijke handel en duurzaamheid zo veel als mogelijk is voor te staan? Het zou tot meer respect voor het onderwijs leiden wanneer het belang van gezonde voeding, gezonde traktaties en het voorkomen van overgewicht bij kinderen, wordt geprofileerd naar buiten. Hulde aan alle juffen die híérmee in hun klas bezig zijn!

Mariët Reinders-Hoogerland

Prins Willemstraat 22

4414 BC Waarde

Ontpolderen

SGP-Kamerlid Dijkgraaf vindt dat de zinloze ontpoldering van de Hedwigepolder moet stoppen omdat na het doorsteken van de dijken deze polder in de kortste keren gaat verzanden van (RD 4-9).

Volgens mij zijn er nog twee andere zaken om deze ontpoldering te laten stoppen. Ten eerste: Zeeland krijgt bij ontpoldering van deze polder gegarandeerd te maken met overlast van grote aantallen ganzen die in de omgeving veel schade aanbrengen aan gewassen.

Ten tweede: Het is niet nodig om deze polder te ontpolderen. De oplossing hebben de Belgen zelf al aangedragen. Zeebrugge heeft namelijk al zijn havens, evenals Rotterdam, verplaatst naar de Noordzee. Daarom is het niet nodig dat Antwerpen bereikbaar moet blijven voor de grootste zeeschepen. De stad Rotterdam is toch ook niet bereikbaar voor zulke grote zeeschepen?

De Staat der Nederlanden moet opletten dat hij geen gemeenschapsgeld uitgeeft aan onnodige projecten.

L. Verhoeven

De Touwbaan 50

3343 PK Hendrik-Ido-Ambacht

Crisistijd

In de vooruitblik op de regionale toerustingsdagen van de Hersteld Hervormde Kerk over het thema ”Dienen in crisistijd” worden door ds. Joppe en P. Schalk behartigenswaardige dingen gezegd (RD 5-9). Als diakenen, in welke tijd dan ook, met de liefde van hun hart gestalte aan hun roeping mogen geven, zullen zij ook in crisissituaties met vrucht en zegen kunnen dienen. Het is overigens de eeuwen door altijd crisistijd geweest. Immers, en dat mis ik in beider bijdragen, de Kerk is toch veel uitgestrekter dan eigen gemeente? Wat een noden, honger, oorlogen en verdrukkingen op wereldniveau. Laat dit aspect binnen de diaconieën toch niet vergeten worden!

In 2 Korinthe 8 en 9 getuigen de herhaalde woorden „overvloed en overvloedig” van een hartverwarmende en broederlijke naastenliefde. Ondanks „veel beproeving en verdrukking en hun zeer diepe armoede” zijn de Macedoniërs boven vermogen gewillig geweest in hun liefdegaven voor de heiligen. Waar er een besef is van de overvloed der Goddelijke genade, kan het niet anders of er zal een hartelijke bewogenheid zijn met onze behoeftige naaste. Dichtbij en veraf.

Als het diaconale dienstwerk zo mag functioneren, zijn er wellicht ook minder hoge drempels om naar de diaconie te gaan. Alle diakenen van harte heel veel gelegen- én genegenheid toegewenst om met een overvloedig hart en een milde hand vreugdevol dienstbaar te mogen zijn!

Jan Vermeer

Havikhorst 17

3905 VK Veenendaal

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen