„Vervuiling stranden is aan te pakken”

Drie jaar geleden verzon Lievaart ”Doe mee, verlos de zee!”, een actie om zo veel mogelijk strandbezoekers uit te dagen tot jutten en zo bij te dragen aan schonere stranden.

Lievaart groeide op in Rozenburg, twee eilanden ten noorden van Goeree-Overflakkee. Als kleine jongen jutte hij daar langs de Nieuwe Waterweg. Nadat zijn ouders naar Goedereede waren verhuisd, struinde hij vaak het strand af. „Samen met mijn vader. Van het afval dat we vonden, maakten we constructies. Die gooiden we daarna weg.”

Tijdens een nieuwe ontdekkingstocht op het strand stelde Lievaart zichzelf de vraag wat er zou gebeuren als iedereen tijdens een strandwandeling wat afval zou meenemen. „Dan zou het strand schoon zijn. Jutten zou een gebruik moeten zijn, zoals handen wassen na het plassen. Maar dat is het niet.”

Blauwe letters

Dat het jutten toch een gebruik is geworden, is een gevolg van Lievaarts vervolgstap. Hij maakte een berg van afval bij de strandopgang. „Naast die berg zette ik een bordje met de leus ”Doe mee, verlos de zee!”, in blauwe letters. Al gauw was de berg tien keer zo groot. Dat had ik niet durven dromen. Het gebeurde echt: mensen sloegen aan het jutten en namen het mee om het te leggen bij het afval dat anderen hadden verzameld. Ik wist natuurlijk niet wie het waren; het was een groep onbekenden.”

Natuurmonumenten, zo bleek later, verwijderde de afvalberg, maar liet het bordje liggen. Het was een teken dat de organisatie het initiatief kon waarderen. Dat bleek ook toen Lievaart later op de plaats van de afvalberg een grote houten kist aantrof met daarop ”Natuurmonumenten Zeeafvalbak” én zijn eigen bordje met de blauwe letters.

Het contact met de natuurorganisatie was snel gelegd. Dat resulteerde algauw in een tweede bak, bij de Middelduinen. „Die houten bakken waren ook aangespoeld. Zo zie je dat iedereen meewerkt aan dit project, ook de zee.”

Ook in België

Met een paar vrienden ontwikkelde Lievaart een site om het project breder bekend te maken. Dat gebeurde pas goed in toen het magazine van Natuurmonumenten en het radioprogramma ”Vroege vogels” er aandacht aan besteedden. „Mensen lazen en hoorden het en dachten: Dit wil ik ook. Ik kreeg een telefoontje uit Vlissingen, en nog dezelfde dag kwam daar ook een bak te staan. Nu staan er 35 bakken in 8 gemeenten.”

De bakken staan onder meer op Texel en bij de stranden van Rockanje en Oostvoorne. Het project is zelfs de grens overgestoken: ook bij natuurgebied ’t Zwin in België kunnen jutters hun afval op een centrale plaats dumpen. Een verdere uitbreiding zou zomaar een tekst in een andere taal nodig kunnen maken. „Ik ben voor organische groei, laat dit overal maar vanuit de burgers ontstaan.”

Dat vindt Lievaart ook mooi, dat burgers het project dragen en gemeenten de bakken leveren en legen. „De uitzondering is Goedereede; hier werken we ook samen met Natuurmonumenten.”

Opjutten

Volgens Lievaart klinkt het project als een succesverhaal. „Maar het is ook een verhaal van volhouden. Ik blijf mezelf en anderen opjutten. Het is puur overtuiging, dit komt voort uit mijn waarden: ik wil mensen verbinden met de natuur. Dat leidt tot verwondering. Het is kinderlijk eenvoudig: niet wijzen naar anderen, maar zelf iets oprapen van het strand.”

Lievaart ontdekte een groene draad bij zichzelf: zijn professie, muziek, en de relatie tussen bewoners en de natuur bevorderen. Het kunstwerk in zijn tuin is daar een illustratie van. Het is een 12 meter hoge toren van plastic koffiebekertjes, stuk voor stuk gevonden op het strand. „De top van het dak is bereikt.”

Volhouden

Inmiddels kwam het nodige tot stand. Bij de Kwade Hoek was het voorheen, tussen de schoonmaakacties door, altijd een enorme rommel. Momenteel is het strand zichtbaar schoner. „Het is zo simpel. Er moet alleen een bak staan, dat doorbreekt de apathie. Iedereen kan op alle momenten zelf bijdragen. Alle kleine beetjes helpen”, aldus Lievaart.

Vervuiling is een overweldigend probleem. „Maar je kunt het aanpakken. Door klein te beginnen en het goede voorbeeld te geven, erin te geloven en structureel vol te houden. ”Doe mee, verlos de zee!” is zichtbaar. Dat werkt aanstekelijk en dat geeft hoop. Op Goeree is het ontstaan en werkt het. Het is een voorbeeld voor andere gemeenten.”

Eind juni was Lievaart op de door staatssecretaris Dijksma georganiseerde natuurtop in het fort bij Herwijnen. Voor een uitgelezen publiek van ‘natuurbobo’s’ mocht hij ”Doe mee, verlos de zee!” presenteren. Lievaart deed zijn verhaal zonder PowerPoint. Alleen het houten bordje met de blauwe letters had hij meegebracht. „Het bordje bevat een hulpvraag, een uitnodiging om mee te doen. De reacties op mijn presentatie waren heel positief. Er zijn ook vervolgafspraken uit voortgekomen.”

>>verlosdezee.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen