Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ruïne met allure in de polder van Almere

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ruïne met allure in de polder van Almere

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

ALMERE. Het had een prachtige trouwlocatie moeten worden, een conferentieoord met allure. Maar Kasteel Almere staat al jaren half afgebouwd en plompverloren in de polder.

Oplettende automobilisten die regelmatig over de A6 langs Almere rijden, hebben zich misschien weleens afgevraagd wat dat toch was, dat onvoltooide bouwwerk met die lompe betonnen toren midden in het groen.

Wie de tijd neemt om de Oude Waterlandseweg in te rijden en zich niet laat afschrikken door het versleten asfalt, komt na 1,5 kilometer uit bij een toegangsbrug naar het kasteelterrein. Een flink hek, prikkeldraad en een groot bord met ”Verboden toegang voor onbevoegden” moeten hangjongeren en avonturiers buiten de deur houden.

Maar er zijn ook bevoegden. Zo wonen er in keten op het terrein van 25 hectare een paar studenten en een jong gezinnetje om een oogje in het zeil te houden. En ook Jaap Kevelam van het Barneveldse bedrijf Vink is regelmatig bij het kasteel te vinden, bijvoorbeeld om potentiële kopers een rondleiding te geven.

In 2005 nam Vink het complex samen met Joop van der Graaf, een gepensioneerde ondernemer, voor 10 miljoen euro over van de Rabobank. De bouw lag toen al een aantal jaren stil. „Wij waren van plan het af te bouwen”, aldus Kevelam. „Maar geen van de voorstellen die we bij de gemeente indienden, haalde het. De ene keer zag de raad er niets in, de andere keer wilde de wethouder niet.”

In 1999 had de gemeente Almere nog grootse plannen voor het terrein. Onder leiding van projectontwikkelaar Tijs Blom moesten er een luxehotel, een conferentiecentrum en trouwlocatie komen. Dat alles zou gevestigd worden in een kasteel, compleet met bijgebouwen, tuinen, een donjon en een Romeins zwembad. Kasteel Almere moest een exacte kopie worden van Château Jemeppe, een kasteel in België. Alleen zeven keer zo groot.

De aanslagen van 11 september 2001 gooiden echter roet in het eten. De toeristensector kreeg het zwaar door een terugval in het aantal boekingen van vliegvakanties. Tegelijkertijd bleek dat de bouw van het kasteel duurder uit zou vallen. In de zomer van 2002 trok de Rabobank, verantwoordelijk voor een groot deel van de financiën, de stekker uit het project. De bouw kwam abrupt stil te liggen. „Toen wij hier in 2005 kwamen, stonden er nog betonmolens en steigers”, herinnert Kevelam zich.

Dat het werk van de ene op de andere dag stopte, is nog steeds te zien. Aan een van de muren is het isolatiemateriaal al aangebracht. Het metselwerk stopt een halve meter lager. „Hier zouden ze de volgende dag verder zijn gegaan.”

De gele bakstenen zijn oude kloostermoppen die Blom speciaal uit Hongarije liet komen, vertelt Kevelam. Even verderop liggen 600.000 stenen in grote stapels al jaren te wachten op hervatting van de bouw. „Het zijn er genoeg om het kasteel mee af te bouwen. Het verhaal gaat dat zelfs het tafelzilver en het tafellinnen al besteld waren.”

Binnen zijn de meeste muren nog kaal. Naast een donker gat dat de liftschacht moest worden, loopt een betonnen trap naar boven. Het gaat langs grote ruimten waar conferentiezalen moesten komen, slaapplekken voor hotelgasten en, bijna bovenin, een bruidssuite.

Boven in de toren heeft de wind vrij spel. „Als de Rabobank nog een ton aan Blom had willen geven, hadden ze het hier in ieder geval wind- en waterdicht kunnen maken”, zegt Kevelam met spijt in zijn stem. Maar dat is niet gebeurd. De staalconstructie en het beton houden het nog wel, maar in de dakplaten vallen gaten en de houten spits rot langzaam weg.

Vanaf de toren is duidelijk te zien hoeveel er al in het landschap is geïnvesteerd. „Langs de toegangsweg zijn dubbele rijen kastanjebomen geplant. In het voorjaar is het prachtig om te zien: om en om roze en witte bloesems.”

Voor het kasteel zijn de omtrekken van een haventje zichtbaar. „Het was de bedoeling dat bruidsparen met de boot uit Almere hierheen konden varen, zo onder de A6 door. Kijk, daar zie je al een stuk van een slangenmuur. Daar moest een bijzondere kasteeltuin komen. En waar nu al dat riet groeit, ligt de fundering voor de bijgebouwen al in de grond.”

Ondanks het gras dat tussen de stenen op de binnenplaats groeit en de graffiti op de betonnen muren, straalt de ruïne toch iets uit van allure. „Je kunt je voorstellen hoe mooi het wordt als het ooit nog eens afkomt”, aldus Kevelam. Hij heeft regelmatig potentiële kopers en investeerders over de vloer. „Afgelopen voorjaar heb ik nog contact gehad met een groep Chinese beleggers. Doordat we het kasteel met eigen geld hebben gekocht, hebben wij alle tijd. Er zijn geen aandeelhouders die rendement willen zien.” Hij lacht: „In vorige eeuwen duurde het bouwen van kastelen ook tientallen jaren.”

>>rd.nl/zinloos voor meer foto’s.

Wat is er ooit gebouwd of aangelegd zonder dat het in gebruik is genomen? In deze serie zeven zinloze bouwwerken. Vandaag deel 5.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 24 augustus 2013

Reformatorisch Dagblad | 18 Pagina's

Ruïne met allure in de polder van Almere

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 24 augustus 2013

Reformatorisch Dagblad | 18 Pagina's